Jak przekonać moją 11-latkę do ćwiczenia tańca?

Moja jedenastoletnia córka, która uczęszczała na lekcje tańca od czwartego roku życia. Uwielbia balet i uwielbia występować. Jednak nie dba o rozciąganie i ćwiczenia, które są częścią rutyny tańca. Próbuję wymyślić, jak zmotywować ją, by ćwiczyła więcej kroków i ruchów.

Studio jej nauczyciela nie jest duże. W jej klasie są tylko trzy inne dziewczyny i w ogóle nie ma starszych uczniów. Jest najbardziej doświadczoną i zręczną baletnicą w studio. Jednak uważam, że jest to niefortunne, ponieważ pozostawia ją bez starszych wzorów do naśladowania i naśladowania. Jest zadowolona z tego, jak dobrze sobie radzi, a ja nie chcę sprawiać wrażenia, że ​​źle sobie radzi, popychając ją zbyt mocno. Z drugiej strony wiem, że mogłaby poradzić sobie lepiej i szukam porady, jak delikatnie zachęcić ją do ćwiczeń, aby naprawdę mogła osiągnąć swój potencjał jako młodej baletnicy.

Może to być powszechny problem u dzieci, które odnoszą sukcesy prawie we wszystkim: gdy motywują je sukcesy i ten sukces jest łatwy do osiągnięcia, nie widzą powodu, aby ciężko pracować, aby osiągnąć w zasadzie ten sam sukces. Zwroty za dodatkowy sukces zwykle maleją; bycie dużą rybą w małym stawie może być bardzo wygodne dla kogoś motywowanego tym sukcesem.

Kluczem do sukcesu jest ciągłe wyzwania, a nie tylko sukces. Właśnie dlatego uczy się nas dzisiaj zachęcanie do „próbowania”, a nie chwalenie „sukcesu”: ten drugi zachęca do robienia łatwych rzeczy, te pierwsze trudniejsze.

Jeśli twoja córka ma jedenaście lat, jest wystarczająco dorosła, aby wziąć udział w dyskusji: dlaczego powinna rzucić sobie wyzwanie, a nie czuć się swobodnie w sukcesie. Jest też wystarczająco dorosła, by się nie zgodzić. Może nie chce odnosić większych sukcesów niż być może - być może taniec jest dla niej dobrym rozwiązaniem, ale nie jest czymś, z czego chce pracować bez powodu. Przygotuj się na tę odpowiedź, a jeśli mówi poważnie, przygotuj się na jej przyjęcie.

Jeśli jest w tym momencie - w którym tak naprawdę nie chce „osiągnąć swojego potencjału”, jak to określasz - może być gotowa na inną rolę: mentora dla innych dzieci. Dobrym przejściem może być nauczanie innych i pomaganie im w nauce, ponieważ jest to potężny sposób na naukę przywództwa i innych przydatnych umiejętności na późniejsze życie.

Ludzie odnoszący sukcesy mówią, że nigdy nie należy być najmądrzejszą osobą w pokoju. Rosniesz otaczając się ludźmi, którzy rzucają ci wyzwanie, abyś był lepszy. Nieco intuicyjnie, jeśli chcesz naprawdę odnieść sukces, czasami musisz ponieść porażkę. Jeśli nigdy nie zawiedziesz, nie przekraczasz granic. Grasz zbyt bezpiecznie.

W sytuacji twojej córki musisz znaleźć sposób na jej grę. Daj jej szansę uczenia się od porażki. Oznacza to dołączenie do bardziej konkurencyjnego studia lub wyjście na trudniejsze przesłuchania. Potrzebuje doświadczenia w próbowaniu części, ale jej nie otrzymuje. Zabierz ją na występy światowej klasy tancerzy, aby miała do czego dążyć.

Gram na organach dla kościoła. Niski jestem według standardów zawodowych, ale całkiem nieźle jak na amatora-wolontariusza. Ludzie często pytają mnie, jak zostałem dobrym organistą. Mówią, że chcą się uczyć, ale organy są znacznie bardziej złożone niż fortepian i są przy tym straszne.

Mówię im, że sekret polega na tym, żeby grać dalej, mimo że są okropni, a za 10 lat nagle uświadomią sobie, że nie są już tacy okropni. O ile mi wiadomo, nikt jeszcze nie skorzystał z tej rady, nawet ludzie o wiele bardziej naturalnych talentach niż ja. Są zbyt uwarunkowani, aby myśleć o chwilowej porażce jako złej rzeczy. Są zbyt szczęśliwi, aby trzymać się tego, w czym są już dobrzy.

Mogę mówić z doświadczenia jak ktoś, kto miał wiele talentów, ale jest leniwy: robię rzeczy, ponieważ lubię je.

Na przykład rzadko robiłem coś z moim klarnetem, aby stać się lepszym klarnecistą. Muzyka, którą zamierzamy wykonać? Grałem w to, ponieważ lubiłem grać. Nigdy tak naprawdę nie ćwiczyłem abstrakcyjnego poczucia, że ​​jestem lepszy. Ćwiczenie dotyczyło konkretnych rzeczy: np. Chciałem coś zagrać, ale nie mogłem, więc rozwiązałem problem.

To samo z ćwiczeniami treningowymi. Pracujesz na moich wagach? Nigdy. Grałem je, ponieważ miałem ochotę poczuć się zadowolony z tego, jak szybko potrafiłem grać w skali Db, lub ponieważ lubiłem grać wysokie nuty i byłem zirytowany tym, że nadal nie mogłem trafić tego podwójnie wysokiego G płynnie lub niezawodnie w melodię więc chciałem spróbować jeszcze raz. Ale nigdy tylko ze względu na trening.

Nigdy nie mógłbym być światowej klasy muzykiem z taką etyką pracy, ale wciąż byłem w stanie stać się bardzo dobry i osiągnąć poziom doskonałości, z którego byłem całkiem zadowolony.

Jeśli twoja córka jest podobna do mnie, chodzi o to, że nigdzie się nie dostaniesz, mówiąc jej, żeby robiła niezrozumiałe rzeczy w celu osiągnięcia swojego potencjału; w najgorszym przypadku może popchnąć ją do punktu, w którym balet jest bardziej obowiązkiem niż źródłem przyjemności, a ona przestanie go ścigać.

Zamiast tego pozwól jej cieszyć się rzeczami - i daj jej więcej rzeczy do radości oraz cele, które chce osiągnąć. Tak naprawdę nie wiem nic o balecie, więc nie wiem, jak wykonalne i bezpieczne będą te sugestie (skonsultuj się z jej instruktorem!), Ale wyobrażam sobie takie rzeczy

• Daj jej sposób na ćwiczenie rutyny dla zabawy, kiedy chce.
• Może z przyjemnością spróbuje wykonać procedurę jeszcze szybciej niż zwykle?
• Jeśli masz coś, co chcesz, żeby ćwiczyła, daj jej coś fajnego, co dotyczy ich. Może nowy taniec lub jakaś rutyna wyzwań. Jeśli im się spodoba, zatańczy lub postara się sprostać wyzwaniu. (jeśli nie, nie próbuj tego zmuszać!)

Ostatecznie chodzi o to, że pozwala jej robić fajne rzeczy i oferuje jej więcej zabawy i / lub wyzwań, jeśli chce. Nie dawaj jej obowiązków treningowych, chyba że naprawdę ich chce i / lub wyników, które pozwolą jej osiągnąć.

Stawiłem czoła temu wyzwaniu z moim synem. Oto kilka pomysłów (oprócz głównego pomysłu wspomnianego przez kilka osób, aby dać jej większy staw do pływania):

• Pozwól jej iść na obóz taneczny na jeden lub dwa tygodnie w lecie. (Wybierz ostrożnie.) Istnieją wersje na dobranoc i programy dzienne. Jeśli program dzienny jest poza miastem, skontaktuj się z dyrektorem i poproś o pomoc w zorganizowaniu pobytu w domu. Być może oboje moglibyście pozostać razem poza miastem, jeśli ona nie jest gotowa na bez ciebie.

• Zabierz ją na ekscytujące występy taneczne i koncerty.

• Poświęć trochę czasu na wspólne oglądanie prób dobrej jakości. To nie musi być wyłącznie balet.

• Porozmawiaj z tancerzem (przed córką lub z nią). Zapytaj, jak ważny jest balet. Gwarantuję, że ta osoba powie ci, że balet jest niezwykle pomocny we wszystkim. Światło w oku osoby będzie pomocne dla twojej córki.

• Włącz w domu muzykę klasyczną, aby Twoja córka mogła improwizować.

• Powiedz komuś (np. Innemu członkowi rodziny) coś bardzo pozytywnego o zdolnościach tanecznych twojej córki. (Dyskretnie upewnij się, że twoja córka słyszy, co mówisz. Musisz jednak być subtelny w tym temacie.)

• Oglądaj razem filmy z baletami na YouTube.

• Zapytaj nauczyciela, kiedy byłoby dla ciebie dogodne porozmawiać z nią. Powiedz, że potrzebujesz tylko około pięciu minut jej czasu. Kiedy nadejdzie czas, zapytaj o obszary siły i wzrostu twojej córki oraz potencjał. Te pytania pokażą nauczycielowi, że chcesz wesprzeć swoją córkę w osiągnięciu doskonałości, a nie tylko bajeczkę. Mam nadzieję, że nauczyciel będzie motywowany do tego, aby naciskać nieco mocniej.

• Pomocne może być ogólne warunkowanie fizyczne, zwłaszcza rozwijanie siły rdzenia (np. Przysiady) i warunkowanie aerobowe. Więc weź ją na pływanie, wybierz się z nią na rower itp. Cokolwiek lubi. Aby zmusić ją do robienia przysiadów, postaw wyzwanie dla was obu. Poproś ją, żeby zrobiła z tobą przysiady.

• Pomocne może być „trenowanie”, inaczej mówiąc, zdobycie doświadczenia w teatrze i muzyce.

• Nie zaniedbuj odkrycia literatury. Najlepsza nauczycielka baletu, jaką mój syn kiedykolwiek mi wyjaśnił, że szuka głębokiego empatycznego połączenia z literaturą u tancerza.

• Spróbuj obejrzeć jakąś operę, na żywo lub na youtube. Na przykład La Bohème, http://www.youtube.com/watch?v=ntg9vXxAia8

• Modeluj codzienne rozciąganie.

• Pobierz książki z biblioteki ze zdjęciami prób i produkcji oraz biografiami wielkich tancerzy. Zdobądź literaturę dla jej wieku, z postaciami tancerzy.

• Wybierz się na wyjątkową rodzinną wycieczkę za miasto, aby zobaczyć ekscytujące występy firmy.

Okej, to wszystko, co mogę wymyślić. Ostatni komentarz: balet najwyraźniej nie jest jak muzyka, gdzie naprawdę musisz ćwiczyć samotnie każdego dnia. W przypadku baletu najważniejsze rzeczy, które możesz osiągnąć sam, są rozciąganie (w celu zwiększenia elastyczności) oraz siła i kondycja. W przypadku rzeczywistej pracy baletowej zwykle najlepsze prace wykonuje się w klasie. Nie do końca to rozumiem, ale zacząłem to akceptować.

Większość porad przede mną to dobra rada. Oto moje 2 centy.

Jako ojciec z dwoma tancerzami ze szkoły średniej, którzy tańczą od 3 roku życia - pojawia się jedna córka. Druga córka ćwiczy przed lekcjami tańca, a następnie ćwiczy po lekcjach tańca.

Córka, która właśnie się pojawia - jest zmęczona tańcem i nie chce tańczyć po szkole średniej. Chodzi do tańca ze swoimi przyjaciółmi, może występować na scenie, wyruszać w podróż i spać z tymi przyjaciółmi. Jest w nim dla przyjaciół i dla zabawy.

Nauczyciele tańca próbowali ją bardziej motywować - bezskutecznie. Nie chce wkładać nic więcej w coś, w co nie widzi dodatkowego zwrotu.

Druga córka uwielbia taniec. Szedłaby pięć mil, żeby ćwiczyć taniec, gdybym jej nie podwiózł. Prawdopodobnie zatańczyłaby cały spacer, aby ćwiczyć taniec. :-)

Moja córka, która kocha taniec, jest teraz w szkole średniej i uwielbia taniec w szkole średniej. Jest zmuszona robić wszystko - wybrać temat tańca, choreografować taniec, uczyć tancerzy tańca i występów, wybierać i edytować muzykę itp. Dodatkowo moja córka, która uwielbia tańczyć, może być asystentką podczas tańca studio. Wszystko to uczy ich umiejętności przywódczych.

W pewnym momencie muszą tego chcieć. Nie możesz tego dla nich chcieć.

Możesz spróbować umieścić ją w bardziej konkurencyjnym studiu. Latem wyślij ją na intensywne obozy taneczne, które będą dla niej większym wyzwaniem. Kup jej DVD z zaawansowaną techniką. Powinni ją wstrząsnąć i uświadomić sobie - jest dużą rybą w małym stawie. Jeśli naprawdę ją uwielbiasz - podejmie ją i pobiegnie. W przeciwnym razie po prostu cieszy się swoim dzieciństwem i przyjaciółmi.

W całym kraju odbywa się wiele dużych regionalnych konkursów tanecznych - prawie w każdy weekend. Zwykle im większe miasto - tym lepsza konkurencja. Poszukaj konkursów: http://www.starpowertalent.com/ http://starsystemstalent.com/

Zobaczysz najlepszych talentów (według grupy wiekowej i rodzaju tańca) oraz najlepsze studia tańca.

Problem z dziećmi dzisiaj - myślą, że potrafią zrobić wszystko doskonale - bez ćwiczeń. Niech twoja córka zacznie grać solówki i wziąć udział w tych głównych regionalnych konkursach. Jeśli ona to uwielbia - rób to dalej. Jeśli tęskni za przyjaciółmi, nie kocha tańca.

Nie możesz sprawić, że ktoś (nawet córka) coś pokocha.

Nie powiem ci, żebyś wygłosił ultimatum, ale ...

W pewnym sensie umożliwiasz zachowanie. Możesz przenieść ją do innego studia, jak sugerowały inne odpowiedzi, ale jeśli martwisz się, że twoja córka wykonuje ruchy, możesz po prostu przestać ją wspierać.

Nawet jeśli jesteś tak zamożny, że pieniądze nie są problemem, spędzasz swój najcenniejszy zasób, swój czas (zakładam tutaj kilka rzeczy: że transportujesz ją do iz powrotem, w którym zostajesz studio, kiedy jest w klasie itp.). To czas, który możesz spędzić z nią w bardziej bezpośredni sposób lub oboje pracując osobno nad bardziej produktywnymi przedsięwzięciami.

Dlaczego wydajesz pieniądze i czas na coś, czego nie bierze na poważnie? Jestem za dziećmi, które mają wolny czas, ale to nie wymaga takiej inwestycji pod względem zasobów.

Możesz oczywiście chcieć być ostrożnym, kiedy jej to poruszysz. Chociaż wspomniano o tym w komentarzach powyżej, twoja córka może cierpieć z powodu przekonania, że ​​jest „utalentowana”. Mówię, że cierpienie, ponieważ zgodnie z pracą Carol Dweck i innych dzieci, które uważają, że są utalentowane, zwykle unikają sytuacji, które mogłyby pozbawić ich tego pojęcia: szukają łatwych zwycięstw i znajomych wód, zawsze z delikatnym ego potrzebującym ochrony.

Równie dobrze może się bać, że nie będzie miała stałego wzmocnienia, które została obdarowana, ponieważ jest wyraźnie lepsza niż otaczający ją ludzie. Ale prędzej czy później. Świat jest dużym miejscem, więc znacznie lepiej dla niej jest dowiedzieć się, co jest potrzebne do sukcesu (pracowitość i trening) o jedenastej niż osiemnastej (trzydzieści).

„Jak przekonać moją jedenastolatkę, by ćwiczyła taniec?”

A może nie? Niech sama zdecyduje, czy chce poświęcić czas na ćwiczenia. Możesz ją popchnąć, ale będzie cię za to urażona. Po prostu powiedz jej, że wszyscy najlepsi tancerze ćwiczą i rozciągają się, więc jeśli chce być najlepsza, powinna ich naśladować, w przeciwnym razie może to zrobić dla zabawy. Po prostu pozwól jej cieszyć się tańcem tak, jak chce, a nie tak, jak chcesz.

Kiedy dzieci niechętnie ćwiczą, należy im przypomnieć o konsekwencjach, które mogą wyniknąć z niepraktykowania. Ale jeśli mają wystarczającą pewność siebie i są gotowi do samodzielnego kontynuowania tańca, nie powinieneś zmuszać ich do robienia tego. Niech się zachęcają.