Jak radzisz sobie z zachowaniem „materialistycznym”?

Moja 4-letnia córka przywiązuje dużą wagę do zabawek, ubrań, prezentów ... Jak możesz pomóc swoim dzieciom zachować dystans?

Przykładowe zachowanie, z którym czuję się niekomfortowo:

• pytając babcię „jaki prezent dzisiaj przyniosłeś?” (przychodzi przez większość tygodnia z małą zabawką lub wypchanym zwierzęciem)
• siłą zabiera zabawkę młodszemu bratu
• płacze bardzo głośno, gdy nie może dostać przedmiotu z domu lub rano wybiera kolor swoich ubrań (jest poza tym bardzo rozsądna i możemy omówić większość innych tematów)
• nalegając na spanie z 15 wypchanymi zwierzętami i lalkami w łóżku i tuzinem książek pod ręką

Przykłady zachowań, które opisujesz, wydają się dotyczyć różnych kwestii, z których nie wszystkie postrzegam jako zachowania materialistyczne. Sugeruję, abyś zbadał swoje uczucie dyskomfortu, aby dowiedzieć się, co się z tobą dzieje, jakie są twoje wartości i jak reagujesz na możliwość, że twoja córka nie podzieli się nimi. To może być trudne, wiem.

W pierwszym przykładzie, kiedy twoja córka pyta babcię, jaki prezent jej przyniosła, zapytałbym cię, czy czujesz się swobodnie, gdy babcia przynosi jej prezent co tydzień. Jeśli twoja córka się tego spodziewała, to po prostu oczekuje pewności. Czy słyszałeś o pięciu językach miłości? Są to według Gary'ego Chapmana, fizyczny dotyk, słowa afirmacji, akty służby, jakość czasu i prezenty. Każdy ma podstawowy język, którego używa, by pokazać swoją miłość i jak najlepiej ją rozumieć. Być może jest to podstawowy język babci i twojej córki. Ponieważ czas jest dla mnie najważniejszy, nigdy nie rozumiem, jak ludzie zajmują się prezentami. Zastanów się, jak cenisz wyrażanie i otrzymywanie miłości.

Twój drugi przykład może być związany z rywalizacją rodzeństwa lub walką o władzę z młodszym bratem. Istnieje wiele sposobów radzenia sobie z tym: natychmiastowa logiczna konsekwencja w zależności od kontekstu, upewnienie się, że każda z nich ma zabawkę, trzymanie ich fizycznie od siebie jak najbardziej oddalonych. Moje własne dzieci to robią, a zajmowanie się tym jest czasochłonne i frustrujące. Zazwyczaj jednak wskazuje to na głębszą potrzebę uwagi mojego starszego dziecka, że ​​czasami mogę odwrócić się poprzez szybkie połączenie ze mną.

Trzecia instancja brzmi, jakby tęskniła za wyborem i autonomią. Jedną ze strategii, którą możesz wypróbować, jest zrozumienie jej i zrozumienie faktu, że nie zawsze może dostać to, czego chce, a następnie zaoferowanie jej czegoś, co pozwoli jej dokonać wyboru.

A co do czwartego, może to być właśnie sposób, w jaki kończy w nocy.

Mam nadzieję, że potrafisz sobie z tym poradzić w sobie i ze swoją córką.

Brzmi bardzo znajomo. Nasz 8-latek zawsze miał trudności z radzeniem sobie z konkretnymi sytuacjami - terytorialnością, dzieleniem się, odpuszczaniem rzeczy (ale mogę to wykorzystać do sztuki i rzemiosła!) Itp.

Nasze podejście opiera się na kilku zasadach:

Uznaj i potwierdź jej uczucia: tak, może to być denerwujące, gdy rodzeństwo dotyka twoich rzeczy, tak może być świetnie otrzymywać prezenty, tak cudownie jest mieć wszystkie swoje pluszaki w łóżku. To pozwala jej wiedzieć, że została zaakceptowana, że ​​ma partnera, że ​​nie musi walczyć o swoje uczucia.

W stosownych przypadkach poproś ją o kompromis w jakikolwiek sposób, jakkolwiek małe, np. Wypchane zwierzęta są w porządku, ale nie ma wulgarnych lalek w łóżku, maksymalnie 10 miękkich zwierząt w łóżku itp. Niektóre kompromisy mogą wydawać się śmieszne ... 10 zwierząt w łóżko, co ??? Pamiętaj tylko, że celem jest powolne i pozytywne nauczenie jej, jak radzić sobie z tymi uczuciami.

Bądź stanowczy, gdy jest to potrzebne, ale w pozytywny, współpracujący i zrozumiały sposób - tak, powiedziałeś swojemu bratu, aby nie dotykał twoich rzeczy, i tak, to bardzo źle się czuje, gdy dotyka go bez pytania - ale po prostu nie możemy pozwolić ludziom uderzać w innych ludzi, dobrze ? Rozumiem, że to twoja ulubiona lalka i naprawdę chcesz z nią spać. Naprawdę chcę, żebyś spędził z nim jak najwięcej czasu ... Naprawdę przepraszam, ale po prostu nie mogę pozwolić ci mieć w łóżku żadnych zabawnych zabawek, ponieważ jest to niebezpieczne ... itd. Pracuj z nią. Zachowaj spokój, mów pozytywnym, pełnym szacunku tonem, niezależnie od tego, jak dziwne i nieprzystosowalne może się wydawać jej zachowanie. Uściski Pamiętaj, że doświadcza naprawdę silnych uczuć.

Staraj się zapewnić współpracę rodzeństwa. Poproś ich, aby współpracowali z Tobą, aby jej pomóc.

Używaj humoru, gdy tylko jest to możliwe, np. Spraw, aby rzeczy były absurdalne - zaoferuj, aby wszystkie zabawki znalazły się w łóżku, zrób to, śmiej się razem, a następnie pracuj nad bardziej rozsądną sytuacją.

Poszukaj kreatywnych rozwiązań zastępujących konflikty. Na przykład wybór porannych ubrań stał się łatwiejszy, gdy poprzedniej nocy zapakowaliśmy ubrania w galonowe torby ziploc.

Używaj muzyki / piosenek do rozpraszania sytuacji, używaj rozrywki. Dzieci mogą przykładać ogromną wagę do przedmiotu swojej uwagi. Dorośli mogą próbować zmniejszyć tę ekstremalną wartość. Zamiast tego spróbuj zwrócić uwagę dzieci.

Celuj w małe zwycięstwa i rozkoszuj się nimi, gdy je zdobędziesz.

Pamiętaj - to nie jest „wada osobowości” ... Krokodylowa część mózgu jest silniejsza u niektórych dzieci niż u innych ...

Powodzenia!