Mój 7-latek jest „zakochany” w dziewczynie z jego klasy. Jak mam sobie z tym poradzić?

Mówi mi regularnie, że jest taka miła i życzliwa dla wszystkich, jaka jest piękna, jak ładne są jej włosy, i to, tamto i tamto. Teraz pyta mnie, co powinien jej powiedzieć, a jeśli powinien jej powiedzieć, że ją kocha.

Powiedziałem mu, że myślę, że to zły pomysł, aby powiedzieć jej to, ponieważ ona może nie rozumieć, i że powinien docenić przyjaźń z nią i porozmawiać z nią o wspólnych sprawach.

Nie powiedziałem mu, że uważam, że nie powinien jej tego mówić, ponieważ

• może mu powiedzieć, że go nie lubi, a to może go zmiażdżyć.
• mogła się odwrócić i powiedzieć innym ludziom, a on nagle stał się celem prześladowań.
• 7 lat jest zbyt młody, aby angażować się w tego rodzaju rzeczy.

Myślę, że powinienem podjąć tak praktyczne podejście do jego osobistego i relacyjnego rozwoju, jak to tylko możliwe. Nie chcę powiedzieć, że chcę, żeby sam to wszystko zrozumiał, ale nie chcę zatruwać jego niewinności ani doświadczeń moimi o wiele bardziej doświadczonymi, ale stronniczymi poglądami.

Czy to właściwy sposób, aby sobie z tym poradzić? Czy powinienem traktować to inaczej? Czy powinienem mu powiedzieć zimne, twarde fakty? Czy powinienem podkreślić ryzyko? Jaki jest najlepszy sposób, aby sobie z tym poradzić bez negatywnego wpływu na niego?

Myślę, że jesteś tu mądry. Uznaj prawdziwe uczucia syna dotyczące miłości i podziwu dla jego towarzysza zabaw. Ale zmuszenie go do wyrażenia tych uczuć może powodować pewien dyskomfort u kogoś, u kogo uczucia nie są odwzajemnione. Kiedy zapytał, co powinien zrobić, dajesz mu dobrą radę. Wyjaśniłbym konsekwencje, o których wspominasz, w delikatny i bezpośredni sposób, nie bojąc się zbytnio negatywnych możliwości. Jeśli mimo to zdecyduje się jej powiedzieć, może czeka go miła niespodzianka, bo inaczej zostanie ostrzeżony.

Niektóre z nich zależą od kultury, w której żyjesz (lub drugie dziecko). Jedno z moich dzieci miało od lat solidną, odwzajemnioną „miłość” (i nie mam wątpliwości, że była to miłość) dla towarzysza zabaw. Oba zestawy rodziców były w porządku.

Z drugiej strony jedno z moich pozostałych dzieci przyznało (w wieku 7 lat) swój podziw dla zakochania, a rodzice nie tylko zadzwonili do nas z niepokojem, ale zabronili małej dziewczynce rozmawiać z nim w przyszłości. To była cenna (i nieco bolesna) lekcja dookoła. Granice muszą być przestrzegane.

Dzieci, które nigdy nie widzą ani nie słyszą o granicach, nie uczą się, jak je dobrze ustawiać. Chociaż był to bolesny wynik, była to jednak cenna lekcja.

Twój 7-latek będzie miał z tym problem, gdy będzie miał 17 lat.

Myślę, że to ważne dla rodzica, aby wyjaśnić różnicę między miłością i zauroczenie , między relacji i ścisku . Może nie będzie w stanie zrozumieć wszystkiego, co chcesz mu powiedzieć, ale nie sądzę, aby 7 było za młode, aby zacząć.

Poinformuj go, że nawet dorośli czasami zmagają się z tymi uczuciami; możemy odczuwać silne emocje wobec kogoś, nawet jeśli niewiele o nim wiemy. Poinformuj go, że ważne jest, aby rozpoznać te emocje i je kontrolować, zamiast pozwolić, by emocje kontrolowały ciebie.

Czy to trochę głębokie jak na 7-latka? Być może. Ale rozważ to jako początek 10-letniej rozmowy.

Nauczysz się chwili, której możesz się nauczyć. Być może będziesz w stanie wykorzystać to jako punkt odniesienia na drodze: „Pamiętasz, kiedy byłeś młodszy, a my rozmawialiśmy o twoich uczuciach do Marii?”

Nie chcę zatruwać jego niewinności ani doświadczeń moimi znacznie bardziej doświadczonymi, ale stronniczymi poglądami

Nie chciałbym, żebyś otruł jego niewinność, ale za wszelką cenę przynajmniej przynajmniej podziel się swoją mądrością. Jeśli nie zdobędzie mądrości od rodziców, to gdzie dowie się o takich rzeczach?