Czy moi rodzice zrywają związek?

Mam 19 lat i obecnie jestem w związku.

Wydaje się, że moi rodzice nie rozumieją faktu, że jestem już wystarczająco dorosły, aby podejmować własne decyzje i wiedzieć, co jest dobre, a co złe, że jestem w stanie dbać o siebie.

Ostatnio moi rodzice chcą kontrolować każdy mój ruch mój związek; nie pozwolą mi wyjść, chyba że poproszę ich o pozwolenie, mam pewien czas, kiedy muszę być w domu, ciągle mnie sprawdzają, a przez to minął prawie tydzień, kiedy nie mogłem zobaczyć mojego chłopaka.

Wygląda na to, że rozmowa z rodzicami pomogłaby. Chodzi o to, że za każdym razem, gdy rozmawiam z rodzicami, za każdym razem mamy większe argumenty.

Mój chłopak jest tak zmęczony sytuacją, jak ja. Namówił mnie do przeprowadzki do domu jego rodziców. Czuję, że jest trochę za wcześnie, aby zrobić ten krok w związku. Ale nie widzę innego sposobu na rozwiązanie tego.

Każda rada by pomogła.

To trudna sytuacja i jak wspomniano w komentarzach zdecydowanie potrzebuje więcej kontekstu, aby uzyskać lepsze odpowiedzi, ale powiem, że bariera mówienia jest ogromna, ponieważ ostatecznie najważniejsze jest to, że nie tylko oni muszą cię zrozumieć, ale musisz je zrozumieć ,

• Dlaczego tak się boją, że spędzasz czas poza domem?
• Dlaczego stały się bardziej kontrolujące?
• Dlaczego nie ufają twojemu osądowi

Jeśli potrafisz ominąć argumenty i naprawdę naprawdę wysłuchać ich zastrzeżeń i spróbować je zrozumieć, możesz zapytać o to samo i udzielić odpowiedzi. A może brakuje ci czegoś, jak myślą, że ten chłopiec jest naprawdę niebezpieczny.

Jeśli naprawdę próbujesz ich wysłuchać, a oni nie przychodzą bardzo otwarcie, musisz zaplanować sposób komunikowania się. Niektóre potencjalne pomysły:

• sprowadzić osobę trzecią, nauczyciela, krewnego, który może pomóc w mediacji w dyskusji i upewnić się, że wszyscy prawidłowo ze sobą rozmawiają.
• „Mówiący obiekt”, w którym tylko osoba trzymająca przedmiot (np. Poduszkę) może mówić i wszyscy biorą go kolejno, aby trzymać przedmiot i być słyszanym.

Oprócz zadawania im trudnych pytań, musisz być gotowy, aby zadać sobie (i zadać) trudne pytania:

• Czy twój chłopak jest bardziej kontrolujący, niż zdajesz sobie sprawę, a tak naprawdę zamierzasz przejść z jednego związku kontrolującego do drugiego?
• Czy dostał się do twojej głowy i zwrócił cię przeciwko twoim rodzicom?

Wreszcie może być tak, że twój rodzic jest rodzicem kontrolującym psychologicznie i mam nadzieję, że ten artykuł będzie ci przydatny. Jak już wspomniałem powyżej, w tym miejscu może pomóc większy kontekst na temat twoich rodziców i pozycji społecznej

Powiedziałbym również, że ostatecznie musisz zrobić wszystko, co możliwe, aby utrzymać i naprawić relacje z rodzicami nad relacjami z twoim chłopakiem.

Zasadniczo ważne jest, abyś osiągnął punkt, w którym możesz być indywidualnością i mam nadzieję, że Twoi rodzice byliby częścią tego życia (tj. Ciebie)

Kilka rzeczy.

1. Powiedziałeś

   moi rodzice chcą kontrolować każdy mój ruch mój związek; nie pozwolą mi wyjść, chyba że poproszę ich o pozwolenie, mam pewien czas, kiedy muszę być w domu, ciągle mnie sprawdzają, a przez to minął prawie tydzień, kiedy nie mogłem zobaczyć mojego chłopaka.

   Po pierwsze, jako ktoś, kto oboje był spóźnionym nastolatkiem ORAZ rodzicem, to, co opisałeś (a), wydaje się dość rozsądne, przynajmniej zakładając, że są rozsądne, jeśli chodzi o udzielenie zgody w przypadku braku uzasadnionego powodu.

   Oczywiście istnieją stopnie naukowe (czy nie dają pozwolenia - bez ważnego powodu - częściej niż raz w miesiącu i sprawdzają cię co 10 minut? Czy to bardziej uzasadnione? Czy dają realistyczne powody, dla których nie udzielają pozwolenia lub po prostu powiedz „bo tak powiedziałem”? Musisz wyjaśnić w swoim pytaniu).

   ---

2. Powiedziałeś

   Jestem teraz na tyle dorosły, by podejmować własne decyzje i odróżniać dobro od zła, że ​​potrafię dbać o siebie.

   Głównie, to nie o wiek (poznałem mnóstwo bezużytecznych kretynów bez sensu lub zdolności, które nie mogły dbać o siebie na 30, a mądry i samowystarczalne 15-latków), ale o wykazanej wyroku i dojrzałości.

   Poruszę to poniżej, ale musisz zacząć nie od „Jestem wystarczająco dorosły, by wiedzieć, co jest dobre od złego”, ale „Tutaj są sytuacje, w których musiałem wcześniej wiedzieć, co jest złe, a oto dowód, że Wybrałem właśnie w nich ”i„ oto, jak dbałem o siebie ”. Czy możesz podać te przykłady swoim rodzicom? To byłoby najlepsze podejście.

   ---

3. Działasz przy założeniu, że masz rację, a twoi rodzice się mylą. Chociaż nie ma tutaj wystarczającej ilości informacji, aby wiedzieć, czy tak jest, musisz BARDZO mocno wziąć pod uwagę, że rzeczywiście mają rację. A przynajmniej nie są tak źle, jak zakładasz w swoim dążeniu do zapewnienia sobie niezależności. Niektóre z przyczyn mogą być:

   • Badania pokazują, że ludzie, którzy są zauroczeni romantycznym partnerem, szczególnie we wczesnych stadiach związku, mają zazwyczaj bardzo silne pozytywne nastawienie w ocenie tej osoby. Innymi słowy, nauka (nie twoi rodzice) mówi, że jesteś zasadniczo ślepy na negatywne strony, pułapki i skazy twojego chłopaka. Tak ludzie są okablowani.

   • Działasz pod wieloma innymi uprzedzeniami (koszt utopiony, ślepota na koszty alternatywne itp.). Znów nie ma ucieczki od bycia człowiekiem. Dodatkowo, jeśli jest to twój pierwszy poważny związek, możesz być zbyt zaniepokojony jego utratą i poczuciem, że nigdy nie znajdziesz innego chłopaka, nawet jeśli obecny nie jest wystarczająco dobry (zakładając, że nie jest).

   • Twoi rodzice mają o wiele więcej doświadczenia niż ty. Być może jeszcze nie spotkałeś mężczyzn, którzy kłamali i mówili prawie wszystko w zadziwiająco przekonujący sposób (osoby z ASPD - inaczej socjopty - stanowią około 1–3% populacji). Mogą mieć. Albo, żeby użyć starej piły, twój ojciec „nie chce, żebyś umawiał się z kimś takim, kim był w wieku 19 lat” :)

   • Jesteś w wieku, w którym współczesna młodzież z Zachodu niestety nie ma jeszcze pojęcia, jak myśleć długoterminowo. Kultura nie podkreśla tego w ciągu ostatnich 50 lat. Osobiście możesz być wystarczająco dojrzały, aby móc rozważyć, czy ten BF i związek to coś w wieku 25 lub 30 lat, powiedziałbyś „dzięki” 19-letniemu tobie… ale są szanse, że jeszcze cię tam nie ma, zwłaszcza jeśli jest to kąt, którego nie zadałeś sobie przed przeczytaniem tej odpowiedzi.

   ---

4. Jeśli chodzi o sposób postępowania, w twoim pytaniu jest po prostu za mało informacji i prawdopodobnie masz za mało informacji, które TY masz.

   Jako taki, jak w przypadku każdej sytuacji konfliktowej, pierwszym krokiem jest próba ustalenia, jaka jest pozycja wyjściowa i uzasadnienie drugiej strony .

   Musisz dowiedzieć się - szczerze - ze sobą, a następnie zapytać rodziców ( nie dyskutować ... po prostu ZAPYTAĆ i wysłuchać odpowiedzi bez kłótni, nawet jeśli nie zgadzasz się lub odczuwasz ból z powodu tego, co słyszysz ):

   1. Czy widzą jakieś szczególne problemy, które sprawiają, że chcą większej kontroli?

      • Czy to możliwe, że robisz potencjalnie niebezpieczne rzeczy? (chodzenie do klubów, narkotyki, niebezpieczny seks, cokolwiek). Zobacz # 2 poniżej.

      • Możliwe, że przestraszyło ich coś o twoim chłopaku (patrz # 3 poniżej)

      • Czy to możliwe, że twój styl życia zmienił się na gorsze, gdy umawiałeś się na randki (ogólnie lub tamto) Czy zaniedbujesz swoje obowiązki? Czy zaniedbujesz swoje studia i / lub pracę (lub szukasz)? Czy robisz rzeczy, które są dla nich wątpliwe (nieodpowiednie ubrania? Narkotyki? Styl życia na imprezę?)

   2. Jakie są powody, by ufać twojej ocenie?

      • Możliwe, że wcześniej okazywałeś zły osąd, przynajmniej w ich oczach.

      • Może to być jeden z nich, który w twoim wieku odczuwał słaby osąd, a teraz wystaje.

      • Możliwe, że po prostu nie mają jeszcze powodu, by ufać swojej ocenie i wybierają bezpieczniejsze podejście „nie”. Ten jest optymalny, ponieważ otwiera drogę do negocjacji kroków, które pozwolą ci zaufać.

      Nawiasem mówiąc, mimo że nie lubię wydawać osądów, muszę przyznać, że fakt, że poważnie rozważasz wyprowadzenie się od rodziców i przebywanie z BF po prostu dlatego, że nie widziałeś go przez tydzień, raz mi to brzmi jak DOKŁADNIE rodzaj niedojrzałości i brak rozsądnego osądu, który byłby bardzo ważnym powodem, dla którego musieliby cię kontrolować i kwestionować twój osąd i dojrzałość.

   3. Czy są jakieś szczególne problemy, które widzą w obecnym BF?

      • Czy to coś o nim?

      • Czy to coś w jego zachowaniu?

      • Czy zmieniło się twoje zachowanie podczas randki?

      • Czy to fakt, że ty i on jesteście intymni, a rodzice jeszcze nie chcą być dziadkami?

      • Czy po prostu nie chcą, żebyś się umawiał?

Po uzyskaniu od nich odpowiedzi na te 3 pytania (i uczciwej samoocenie) możesz sprecyzować swoje pytanie w następujący sposób: „Jak rozwiązać problem, biorąc pod uwagę to, czego się nauczyłem” .

Kiedy mieszkałem w domu, moi rodzice zadawali mi trzy pytania za każdym razem, gdy wychodziłem: gdzie idę, z kim będę, kiedy wrócę? Gdyby jedna z odpowiedzi była niewygodna, negocjowalibyśmy. Jeśli plany się zmieniły, miałem zadzwonić.

Nienawidziłem tych zasad, aż moi rodzice podkreślić jedno: oni dobrowolnie dał tę informację do siebie, gdy wyszli . To nie była kwestia kontrolująca, ale uprzejma pomoc, abyśmy się nie martwili. Po tym zdaniu z przyjemnością dostarczyłem informacje i byłem zdumiony, jak wiele wolności i zaufania mi to dało. Moje rodzeństwo nadal ocierało się o zasady, które rodziły ograniczenia i brak zaufania, i do dziś są zazdrosne o to, ile mogłem zrobić.

Innymi słowy, jeśli chcesz, aby twoi rodzice traktowali cię jak odpowiedzialnego dorosłego, zagraj tę rolę. Nie dawaj im powodów do niepokoju. Nie daj im miejsca na kłótnie. Rodzicowi bardzo trudno jest kłócić się ze stwierdzeniem:

Odrabiam lekcje i zaplanowaliśmy podwójną randkę, aby zobaczyć The Hobbit w Regal dziś wieczorem. To trochę długi film, a ludzie, z którymi się podwajamy, mieszkają po drugiej stronie uniwersytetu, więc mogę się spóźnić o pół godziny, ale moje pierwsze zajęcia są dopiero jutro o 10, więc nadal powinienem mieć dość sen. Czy powinienem zapukać do drzwi sypialni, aby poinformować cię, kiedy wejdę?

Czy zawstydzanie się jest „proszeniem o pozwolenie”, gdy jesteś wystarczająco dorosły, aby dostać swoje własne miejsce? Trochę. Jeśli jednak zrobisz to dobrze, wkrótce poczujesz się, jakby tylko dwie osoby dorosłe dyskutowały o swoim dniu. To naprawdę niewielka cena za wolność i zaufanie, o które prosisz.

Możesz zdobyć dla nich urządzenie śledzące.

Będą wiedzieć, gdzie jesteś, nie wiedząc, co robisz. To rozwiązanie WIN-WIN. Jeśli zobaczą, że jesteś ze swoim chłopakiem lub w bezpiecznym miejscu, zapewni to spokój ducha.

To właśnie zamierzam zrobić z moimi córkami. Nie dbam o to, co robią, gdy są dorosli, dopóki są w bezpiecznym miejscu ... Chodzi mi o to, że jeśli się zgodzą. Ale przekonam ich, lol.