Moja 4-letnia kobieta ciągle mi mówi, że się sika, ale jest sucha?

Jestem w całkowitej stracie. Ona jest wyszkolona w nocniku i wszystko w porządku. Ale ostatnio jęczy i narzeka, że ​​sika w bieliźnie, ale po sprawdzeniu jest zupełnie sucha. To ciągła rzecz, która może trwać wiele godzin, gdy będzie powtarzać to samo co trzy minuty. Mówimy jej, żeby poszła do łazienki, a ona sika lub twierdzi, że nie musi. To jest wyczerpujące. Nie mam pojęcia, co się dzieje. Miałem dużo UTI i nie wydaje się, aby tak było w jej przypadku, ponieważ nie odczuwa bólu ani niczego takiego. Robi to także w przedszkolu.

Próbowałem po prostu założyć skarpetki na nogi, na wypadek, gdyby była zimna i wymyślił jej historię, która mówi, że nie będzie tak się czuła, jeśli nosi skarpetki. Trwało to 10 minut, ale kto wie? Pomyślałbym, że jeśli to była NIEKTÓRE postaci UTI, nie doświadczyłem ani cukrzycy, nie byłaby sucha ...

Jakieś sugestie? Czy stało się to z kimś z was?

Zakładając, że nie jest to problem medyczny (a do tego porozmawiaj ze swoim pediatrą!), Zastanawiałbym się, czy jest to jedna z trzech rzeczy:

• Potrzeba uwagi. Kiedy jesteś mokry, poświęcasz dużo uwagi, prawda? Nie wszystkie dobre uwagi, ale czasami pożądana jest jakakolwiek uwaga.
• Zamieszanie uczuć. Nie jest mokra, ale ona czuje jak ona sika - jak mięśnie czują, kiedy wypuszczają siusiu. To jest proces uczenia się; dzieci często mylą się z jednym uczuciem do drugiego.
• Jest ciepła i trochę spocona w obszarze krocza; to nie jest rzadkie i może być mylące dla siusiu.

Myślę, że musisz to sprawdzić z lekarzem. Czasami możemy odczuwać chęć siusiania, ale wychodzą tylko 2 lub 3 krople, więc czuła, że ​​sika, podczas gdy kiedy sprawdzałeś te krople musiały wyschnąć lub być może spodziewałeś się moczonych moczu majtek, więc nie zdawałem sobie sprawy, że było ich kilka krople. (Zakładając, że nie jest to powód medyczny)

Inną przyczyną może być uwaga, ale bardzo wątpię w to

Cóż, kiedy moja czterolatka bawiła się w chowanego, (gram z nią, żeby nauczyć się liczyć), chowała się pod stołem i sikała w spodnie. Nie zrobiła tego w nieskończoność ... Dowiedziałem się, że zmierza do nocnika, ale miała się spóźnić ... Odciąłem jej drinki, i tak zmusiłem ją do nocowania, a jeśli odmówi, to cofnij przywileje jak oglądanie telewizji, granie w mój telefon, czy cokolwiek innego ... Jeśli się okaże, mówię jej, żeby się zmieniła. Wycieram ją, ale ona musi się zmienić, to zadziałało! Ona tego nie zrobiła i używa nocnika. Mam nadzieję, że to pomoże!!

Zastanawiam się, jak ta sytuacja w końcu rozwiązała się z twoją córką? Dokładnie ten sam problem pojawił się u mojego 5-latka w tym tygodniu i po przeprowadzeniu oceny przez lekarza dowiedzieliśmy się, że nie ma ZUM. To doprowadza mnie do szaleństwa, nie mogę skupić się na pracy ani na niczym. Doktor wspomniał, że istnieją inne problemy, które możemy zbadać, takie jak skurcz pęcherza, ale chcemy monitorować i sprawdzać, jak sprawy potoczą się w następnym tygodniu, zanim pójdziemy tą drogą. Naprawdę nie chcę, żeby ktoś się tam kręcił, chyba że jest to absolutnie konieczne. Dyskutowaliśmy, że być może właśnie się odkryła i jest ciekawa i zdezorientowana. Osobiście uważam, że to robię z tego powodu i z kilku powodów, w tym z uwagi na przedszkole, a ona jest też trochę OCD (zawsze była nadmiernie zaniepokojona myciem rąk i prosi o spryskanie sedesu sprzątaczka i wytarta w szkole po tym, jak inni uczniowie odeszli przed nią). Jej nauczycielka nie jest najbardziej opiekuńcza i prowadzi swoją klasę trochę zbyt surowo, moja córka coraz bardziej boi się, że zrobi coś, co wpędzi ją w kłopoty. Naprawdę mam nadzieję, że jest to faza, która minie dla mojej i że twoja córka pracowała przez to.

Moja pięcioletnia córka ma teraz te same problemy. Ciągle mi mówi, że sika swoje spodnie, kiedy tego nie robi. Lekarz wykluczył wszelkie ZUM, a jej mocz był dobrze przetestowany. Powiedział, że dziewczęta w jej wieku mogą być OCD o nocniku i przetrzeć zbyt mocno, drażniąc okolicę i sprawiając, że czują, że muszą siusiać. Zdecydowanie ocierała się zbyt mocno i powstrzymaliśmy ją od tego, ale problem nadal się utrzymuje - wciąż pyta nas, czy nie ssie swoich spodni. Lekarz powiedział, aby umieścić ją w ciepłej kąpieli przez 15 minut dwa razy dziennie, aby zmniejszyć podrażnienia. Zastanawiam się, czy ci rodzice, którzy zgłosili ten problem wcześniej, mieli jakieś postanowienia. Czy problem zniknął, czy coś zostało zrobione, aby rozwiązać problem?

Dzieci często nie rozróżniają pojedynczej kropli od powodzi. Oba moje dzieci przeszły przez tę fazę i wkrótce poznały różnicę.

Publikuję to na kilku stronach, ponieważ mieliśmy ten problem i to naprawdę nas niepokoiło. Otrzymaliśmy poradę, która natychmiast rozwiązała problem. Prawdopodobnie może być kilka powodów, ale wydaje się, że dzieje się to u dziewcząt w wieku od czterech do sześciu lat.

Nasza mała dziewczynka nagle zaczęła doświadczać dokładnie tych samych problemów. DD obawiała się pójścia do łazienki, a kiedy to zrobiła, przeważnie skończyło się na tym, że była bardzo zła. Przez kilka minut starała się bezskutecznie (była sucha, ale wciąż narzekała). Próbowała usiąść ponownie, ale to również nie pomogło jej uspokoić. Dużo łez. Taki epizod trwał około dziesięciu do dwudziestu minut i powodował cierpienie całej rodziny. Gdyby stało się to w nocy, kiedy była bardzo zmęczona, stałaby się nieco histeryczna.

Po udaniu się do lekarza podejrzewał infekcję dróg moczowych i zaaplikował jej antybiotyki (testy wróciły później, wskazując, że nie było zakażenia, ale musieliśmy ukończyć antybiotyki, które były straszne).

Próbowaliśmy kilku rzeczy w tym samym czasie. Najpierw dostaliśmy sok żurawinowy, ale to nie rozwiązało problemu (mogło to pomóc, ale nie jesteśmy pewni). Natknąłem się na świetny artykuł (Google: Pomoc! Myślę, że mój sześciolatek jest nietrzymający moczu!), Który opisał problem małych dziewczynek z pozycją siedzącą. Według mnie było to najbardziej sensowne. Jej ciało przekroczyło punkt, w którym jej poprzednia postawa mogła dla niej działać. Siedziała w toalecie z rękami przy nogach - z nową postawą ma ręce na siedzeniu przed sobą, a nogi na bokach, gdzie kiedyś były ręce.

Czasy, w których używała nowej postawy, było w porządku - zajęło jej to około tygodnia, aby zmienić to w rutynę. Problem został całkowicie rozwiązany poprzez zmianę postawy! Dzięki Bogu!