Kiedy powinienem przenieść 2-letnie dziecko z łóżeczka do łóżka?

Mój syn skończył dziś 2 lata i od dłuższego czasu zastanawiamy się nad przeniesieniem go do łóżka. Zwłaszcza, że ​​już śpi w łóżku w przedszkolu.

Obawiam się, że nie będzie chciał pozostać w łóżku, gdy dokona przejścia. Jakie było twoje doświadczenie? Kiedy się zmieniłeś?

edytuj: Szukam twoich doświadczeń i uczę się na ich podstawie. Podobnie jak w przypadku wszystkiego, co dotyczy dzieci, każde doświadczenie jest inne i pomoże w uzyskaniu odpowiedzi. To nie jest pytanie matematyczne. :)

Powiedziano mi kiedyś, żeby trzymać dzieci w łóżeczku, dopóki nie zaczną próbować się wydostać. Tak właśnie zrobiliśmy. Około 2,5 roku zamieniliśmy córkę na łóżko, a głównym powodem, dla którego to zrobiliśmy, jest to, że przygotowujemy się do dzielenia pokoju z jej młodszą siostrą i jej siostra potrzebuje łóżeczka.

Moja córka właśnie to zrobiła. Rzadko w nocy wstaje z łóżka, a jeśli to zrobi, po prostu odprowadzimy ją z powrotem do jej pokoju.

Myślę, że to naprawdę zależy od temperamentu twojego dziecka. Moja córka jest bardzo wyluzowana i nikt nie był zaskoczony tym, jak spała w łóżku.

Dzieci się różnią. Niektórzy kładą się do łóżka bez żadnej różnicy od tego, jak poszli spać w łóżeczku, a inni to „oooh, wolność!”. i wstawanie co dziesięć sekund na przytulanie, drinka lub zobaczenie, co porabiasz.

Dla „oooh, wolność!” wpisz, oto co robię:

Przede wszystkim upewnij się, że obowiązuje dobra, solidna i spójna rutyna przed snem. Załóż piżamę, umyj zęby, idź do łóżka, poczytaj historię, miej specjalną kołdrę, wpadniesz na pomysł.

Następnie, gdy dziecko jest w łóżku, nie wstaje z łóżka. Jeśli to zrobi, podnieś go szybko: „kochanie na dobranoc, teraz musisz się przespać” i odłóż go z powrotem. Po mniej więcej dwa razy przestań mówić, po prostu podnieś go i złóż z powrotem w łóżku. Po kilku nocach, w których nie masz prawie wystarczającej ilości snu, pomysł się sprawdza i działa dobrze. Następnie możesz zaufać swojemu dziecku, że pójdzie spać gdziekolwiek jesteś.

Zdecydowanie nie będzie chciał pozostać w łóżku, kiedy zmienisz ... ale przyzwyczai się.

Zawsze możesz postawić bramę w jego pokoju, aby mógł wstać z łóżka, ale nie mógł wyjść z pokoju bez twojej pomocy.

Moi bliźniacy mają 19 miesięcy i dokonanie zmiany w tym miesiącu,

Nie zmieniaj przełącznika na stałe. Kupiliśmy łóżka dla naszych bliźniaków, gdy miały 18 miesięcy (to musi być bliźniak;)). Byli podekscytowani perspektywą posiadania łóżek. Jeśli chodzi o spanie, tylko chcieli swoich starych łóżeczek. Może zapewniło im to poczucie bezpieczeństwa. Na razie właśnie przechowaliśmy łóżka. Otrzymaliśmy radę od znajomych, że powinieneś dokonać zmiany, gdy twoje dzieci zaczną wychodzić z łóżeczek dziecięcych lub gdy o to poproszą. Zatem podstawowa odpowiedź na zmianę zależy od nich

Jestem całkiem pewien, że na początku nie pozostaną w łóżku, ale być może pomogłoby to zrobić z tego rytuał, czytając na przykład bajkę o łóżku.

Myślę, że generalnie masz „poczucie”, kiedy to zrobić, osobiście nie sądzę, że jest to pośpiech i jest to bitwa na jakiś czas. moje córki właśnie skończyły dwie lata, zastanawiały się, czy nie położyć jej w łóżku, ale instynkt podpowiada mi, że zaczekam jeszcze kilka miesięcy, ale zgadzam się, że jeśli zacznie się wydostawać, to wtedy położę ją dla bezpieczeństwa, i nie sądzę, że przeniesienie dziecka do łóżka, ponieważ potrzebujesz łóżeczka dla NOWEGO dziecka, jest dobrym pomysłem, albo zrób to na długo przed przyjściem dziecka, albo będą go urazić i mogą powodować dramaty w czasie snu. zrób z tego wyjątkową rzecz, ładną kołdrę, body itp. i poświęć trochę czasu pierwszej nocy

Ponieważ szukasz tutaj anegdotycznych odpowiedzi, oto moje. Około 15 miesięcy przestawiliśmy syna na „łóżko dla dużego chłopca” (rozmiar twin). Zrobił to wcześniej, zanim był wystarczająco duży, by się tym przejmować (tak myślę). Materac leżał na sprężynie skrzyniowej, bez ramy. Kładziemy poduszkę na podłodze na wypadek, gdyby zdecydował się zejść lub zsunąć. Łóżko było w zupełnie innym pokoju. Więc nie tylko zmieniał łóżka, ale także zmieniał pokoje. Myślę, że to pomogło.

Aby dokonać przejścia, pewnej nocy wyjęliśmy go z łóżeczka, gdy spał, i po prostu położyliśmy go do nowego łóżka. Byliśmy tam dla niego, gdy obudził się rano, na wypadek, gdyby zwariował. Następnej nocy po prostu położyliśmy go do łóżka (upewniając się, że jest zmęczony, ale jeszcze nie śpi). Nigdy nie walczył ani nic. Od razu się tym zajął. Zanim poczuł „własność” łóżka, już był we właściwym łóżku. Dla niego nigdy nie „zabraliśmy” łóżeczka.

Pierwszą trzymaliśmy w łóżeczku, dopóki nie mogła się wydostać (w wieku około 3 lat, kiedy przyszedł jej młodszy brat). Jej młodszy brat jeszcze nie wyszedł.

W każdym razie dzieci i tak wstają z łóżka, a ty będziesz mieć cały zestaw bitew do pokonania.

Poczekam tylko, aż zaczną wychodzić z kołyski (z powodu niebezpieczeństwa) lub zaczną wyrażać zainteresowanie „dużym łóżkiem”. Pchnęliśmy to trochę za mocno z pierwszym dzieckiem, ponieważ potrzebowaliśmy łóżeczka, a ona zaczęła przychodzić do naszego łóżka i nie pozostawać w swoim łóżeczku. Może być konieczne stopniowe umieszczanie ich w łóżeczku dziecięcym (tj. Jeśli wyjdą z łóżeczka dziecięcego, wrócą do łóżeczka), więc trzymaj łóżeczko około kilku tygodni.

Nie czekaj, aż wyjdzie. Najlepiej jest ustawić porządek obrad, abyś mógł poświęcić trochę czasu na prawidłowe wykonanie zadania.

To była nasza procedura przez kilka tygodni. Nasz syn miał wtedy 18 miesięcy:

1. Kupiliśmy mu regulowane łóżko od Ikei. Kupiliśmy także poręcze boczne po obu stronach.
2. Zachęciliśmy go do zabawy w jego nowej sypialni wokół nowego łóżka. Łóżko było zawsze gotowe do położenia się w nim - prześcieradła, poduszka, poszewka na poduszkę, kołdra itp.
3. Przez chwilę codziennie czytamy mu Big Enough for a Bed .
4. Zachęciliśmy go do leżenia w łóżku dla zabawy.
5. W końcu położyliśmy go do łóżka na popołudniowy sen. Wziął go jak kaczka do wody.

Byliśmy bardzo zaskoczeni naszym sukcesem, biorąc pod uwagę, że nasz syn zawsze opierał się zmianom. Po pierwszym popołudniowym śnie tej samej nocy spał w łóżku i odtąd tak robi.

Nasze dzieci były w łóżeczkach dziecięcych od dnia urodzenia. Najmłodszy wykazywał niewielką skłonność do wstawania z łóżka po spaniu, ale:

1. rozumie, że nie powinien tego robić;
2. robi to tylko raz na dwa tygodnie i coraz rzadziej; i
3. jest szybko i bezpośrednio wraca do swojego pokoju, kiedy to robi.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​z pewnością nie ma „zbyt szybko”.