Wpływ na zerwanie małżeństwa i dzieci

Ja i moja żona mamy dwuletniego syna, on jest niesamowity i kocham go całym sercem.

Niestety relacja między moją żoną i mną poszła na marne do tego stopnia, że ​​nie widzę już dobrego wyniku. Niektóre problemy były przed nim stare i zostały przywołane z powodu dodatkowej odpowiedzialności i mojego bezlitosnego harmonogramu pracy.

Nie mogę sobie wyobrazić, że nie widzę ani nie przytulam mojego syna regularnie, kiedy jestem nieobecny w pracy, zawsze pyta o mnie i tęskni za mną.

Martwię się również o wpływ, jaki jego i moja mama będą miały na niego.

Martwię się jednak, że jeśli pozostaniemy razem w dość funkcjonalnym, ale zasadniczo pozbawionym miłości małżeństwie, nauczy go to złych lekcji.

Czy jest dla niego korzyść z pozostania lub odejścia? Czy są jakieś zasoby dla rodziców, którzy nie otrzymaliby pełnej opieki nad tym problemem?

Dziękuję Ci.

Jestem rozwiedziony z kilkoma dziećmi.

Dwa razy.

Moje 0,02 € (a może powinienem dodać 0,04 €?) Zasadniczo sprowadza się do tego:

To jest ciężka praca. To dla ciebie trudne. To jest trudne dla dzieci. Ale.

IMO, najważniejsze kwestie do rozważenia to:

1. Czy próbowałeś / -aś doradztwa małżeńskiego? Czasami to działa.
   (Nie będę mówił nic więcej o ratowaniu twojego związku. Mimo wszystko warto spróbować).

2. Masz razem dziecko i będziesz rodzicami swojego dziecka do końca życia . Bez względu na to, co stanie się z dwojgiem z was, nie będzie powrotu do całkowicie oddzielonych żyć. Nigdy. Jeśli oboje zdołacie to zapamiętać, może nie być tak źle dla dziecka. Zerwanie najprawdopodobniej nadal będzie bolało i możesz walczyć. Zatem pamiętajcie, że oboje jesteście jednym rodzajem rodziców i na zawsze. Przebaczajcie sobie nawzajem. Pomagać sobie nawzajem. Staraj się być przyjaciółmi, nawet jeśli jest to trudne. Ponieważ twoje dziecko potrzebuje rodziców współpracujących, nawet jeśli nie są już kochankami.

3. Dziecko ma matkę i ojca, a lepiej jest zarówno matce, jak i ojcu . To właściwie bardzo prosty fakt. Bez względu na to, czy się nie lubicie, czy nawet nienawidzicie, bez względu na to, czy mówimy o przyszłym roku, czy za 15 lat, wasze dziecko potrzebuje was obu, aby mieć pewność siebie. („Skąd pochodzę? Czy moi rodzice w ogóle się o mnie troszczą? Czy jestem kochany?”) I musi uczyć się od obu, ponieważ oboje (dobrowolnie lub nieświadomie) uczycie różnych rzeczy. Musisz opracować harmonogram, w którym dziecko regularnie spędza czas z obojgiem. Kiedy dziecko jest trochę starsze, powoli zacznij rozważać własne życzenia dotyczące harmonogramu.

4. Nigdy nie mów źle o drugim rodzicu przed dzieckiem. Nigdy. Zawsze. Nawet jeśli drugi rodzic Cię pozwie, spróbuje zabrać dziecko, zrujnuje cię finansowo lub zabije kogoś z zimną krwią: nadal jest drugim rodzicem twojego dziecka, a zatem jedną z dwóch najważniejszych osób na świecie dla twojego dziecka . Dla dzieci rodzice są bogami. Jeśli zbyt wcześnie weźmiesz to od dziecka, zepsujesz je.

Są rzeczy, w których dziecko rodziców bez rodziców będzie miało przewagę nad swoimi rówieśnikami: dziecko może mieć pozwolenie na zrobienie czegoś podczas pobytu u jednego z rodziców, podczas gdy drugie zabrania tego. W przypadku czegoś innego będzie odwrotnie. Jedno gospodarstwo domowe może być wegetarianinem lub wyznaniem religijnym, podczas gdy drugie nie jest, jedno z rodziców może podkreślać naturę, drugie czci technologię ... Zasadniczo Twoje dziecko będzie mieszkać nie tylko w dwóch domach, ale w dwóch rodzinach o różnych wartościach , etyka i morale. Nie martw się o niezbędną do tego gimnastykę umysłową: dzieje się tak przez cały czas, gdy dzieci odwiedzają swoich dziadków i mogą sobie z tym łatwo poradzić. Jednak wynik bardziej zróżnicowanego wychowania jest taki, że dziecko może być bardziej elastyczne, bardziej wyrozumiałe, łatwiejsze do adaptacji, nie jest tak ograniczone w przekonaniu, jak rodzina „

Życzę ci wszystkiego najlepszego, cokolwiek by to nie było.

Przykro mi z powodu twojego małżeństwa. Mogę wam powiedzieć, z doświadczenia posiadania moich rodziców w pozbawionym miłości i bardzo niestabilnym małżeństwie, w którym pozostali ze względu na mnie i mojego rodzeństwa, że ​​lepiej będzie, jeśli się rozejdziecie.

Twoje dziecko będzie szczęśliwsze z rozłąkanych rodziców, którzy sami są szczęśliwsi i są wobec siebie serdeczni i uprzejmi, niż z małżonkami, którzy są zgorzkniali i wściekli.

Wychowałem się w konserwatywnej kulturze, a rozwód nie był dla nich opcją, ale walczyli cały czas, a to naprawdę mnie traumatyzowało i wpłynęło na moje relacje do dziś. Jestem w szczęśliwym małżeństwie i kocham moje drogi mężu, ale za każdym razem, gdy się na mnie denerwuje, reaguję przesadnie, ponieważ jestem tak niepewny i głęboko zakorzeniony brak zaufania do instytucji małżeństwa.

Kiedy oddzieliłem się od matki od mojego dziecka, miał on 1 rok i 10 miesięcy. Myślałem też o pozostaniu razem „ze względu na dziecko”, a ona też, więc nikt nie miał odwagi się rozstać.

Miałem to na głowie przez długi czas i ten jeden moment zadecydował o wszystkim w mojej głowie:

Byłem pochłonięty myślami o tym, jak bardzo byłem nieszczęśliwy, i że powinienem pozostać z tego powodu z powodu dzieciaka ... Kiedy miałem te myśli, mój syn był przede mną, bawiąc się na swojej piaskownicy i oferując mi bardzo piękny sposób, w jaki jego zabawki, żebym mógł bawić się z nim razem ... On mi to oferował, ale nie miałem myśli ... Myślę, że nawet nie widziałem, że moje dziecko istnieje, ponieważ byłem tak głęboko te nieszczęśliwe myśli. W tym momencie zdałem sobie sprawę z mojego syna i pomyślałem:

„O mój boże! Od dawna próbuje się ze mną bawić i nie mogę się z nim bawić, ponieważ zawsze utknąłem w tych myślach. Dorośnie, myśląc, że to normalne, że jest nieszczęśliwy w życiu, a za 30 za kilka lat, kiedy utknie z kobietą i będzie zupełnie nieszczęśliwy, zapytam go:

-Jeśli jesteś taki nieszczęśliwy, dlaczego wciąż jesteś przy niej?!?!

Wiedziałem, że jego odpowiedź brzmi:

-Ponieważ nauczyłem się tego od CIEBIE ”

W tym momencie doznałem szoku i zobaczyłem, że to najstraszniejsza rzecz, by nauczyć go w życiu: że nieszczęście jest w porządku. Nie jest w porządku być nieszczęśliwym i zdecydowałem, że nigdy go tego nie nauczę. Dla mnie szczęście jest najważniejszą rzeczą w życiu!

Pomyślałem też, że lepiej teraz, niż czekać kilka lat. Byłoby to stratą życia i byłoby dla niego o wiele trudniejsze, ponieważ byłby już skupiony na obecnej rutynie rodzinnej.

Właśnie oddzieliłem się od matki, mieszkam zaledwie 300 metrów od mojego dziecka. Często go widuję: co środę, przez, a co dwa tygodnie także w piątek, sobotę i niedziela. Mam teraz dla niego CAŁĄ ENERGIĘ ŚWIATA (zanim prawie nic nie miałem). Nigdy wcześniej tak bardzo nie kochałem mojego syna! Teraz mogę się nim cieszyć i być sobą, bez bycia rozwiedzionym przez matkę.

Jeśli potrzebujesz książki na ten temat, podobało mi się:

• Przewodnik dla rodziców w separacji, od Karen i Nicka Woodalla. Ta książka ma bardzo piękną atmosferę i jeśli w przyszłości czujesz się bardzo źle z powodu swojej decyzji, możesz odnieść się do tej książki, aby uzyskać siłę.

• Dwa domy, od Claire Masurel. Ta książka będzie dla twojego dziecka: jest to bardzo piękna książka z rysunkiem dla dzieci, z historią dziecka, które ma dom z ojcem i matką, i pokazuje miłe sposoby, w jakie kochają go jego rodzice, gdziekolwiek się znajdują

• Książka rodzinna Todda Parra. Jest to książka ilustracyjna jak wyżej. Naprawdę nie jest to potrzebne, ale jest fajnie, mówiąc o wielu sposobach życia rodziny.

Jeśli po prostu spojrzysz na książkę z Claire na Amazon, prawdopodobnie znajdziesz rekomendacje dotyczące innych książek, które również ci się spodobają.

Tylko niektóre rzeczy, których wtedy nie brałem pod uwagę, a być może powinieneś:

• Zakończ relacje w spokoju: idź na terapię dla par i poświadcz, że otaczające cię uczucia zostały uzdrowione i że nie wrócą, by cię prześladować w przyszłości, ponieważ nigdy nie będziesz w stanie całkowicie przestać widzieć swojego byłego.
• Pamiętaj, że po tym, jak przerwiesz hamowanie, być może twój małżonek znajdzie innego faceta, który również spędzi czas z twoim synem. Może staniesz się zazdrosny / brak zaufania do faceta, a może nie będziesz w stanie zbyt mocno kontrolować tego, co się dzieje ... To sprawi, że będziesz bardzo niespokojny.
• Zastanów się, czy matka prawdopodobnie wyprowadzi się z miasta (i jak daleko) po zerwaniu ... to sprawi, że wizyta będzie trudnym tematem, a to może spowodować duże obciążenie psychiczne
• Czy twoja praca jest wystarczająco elastyczna, abyś mógł zobaczyć swoje dziecko? Czy możesz znaleźć elastyczną pracę, która Ci pomoże?
• Porozmawiaj z ludźmi, którzy doświadczyli tego z pierwszej ręki. Nie czytaj za dużo. Rozmawianie z ludźmi jest bardziej realne i pewne niż czytanie książek lub pytanie w Internecie.

Mam nadzieję, że pomogłem.

Nie jestem żonaty, ale moja córka ma prawie 2 lata i jestem w podobnej sytuacji. Mój były wyprowadza się w ten weekend. Ponad rok zajęło nam podjęcie decyzji, że tak jest najlepiej, ponieważ oboje jesteśmy niezadowoleni w obecnej sytuacji i chociaż staramy się tego nie robić, wciąż dużo się kłócimy.

Chociaż nie jestem największym fanem mojego byłego (ale w żadnym wypadku go nie nienawidzę), wciąż jestem absolutnie nieugięty, że moja córka nadal ma z nim dobre relacje i regularnie go widuje. Podjęliśmy decyzję, że zostanie ze mną i moją córką 2 noce w tygodniu, aby mógł ją położyć do łóżka itp. I będzie ją miał 2 pełne dni w tygodniu (to działa dla nas, ponieważ pracuje dla mnie w różne dni) . Czułem, że będzie to najmniej zakłócające jej obecną sytuację, ponieważ nie będzie nigdzie się różnić itp. Ustalenia zależą głównie od logistyki i praktyczności. Powiedzieliśmy na razie, że to ustawienie pozostanie na miejscu, dopóki będzie praktyczne itp., A kiedy moja córka będzie wystarczająco dorosła, aby wyrazić swoje opinie, posłuchamy i odpowiednio ustalimy kolejność.

Chciałem tylko podzielić się swoją sytuacją, ponieważ może dać ci kilka pomysłów na twoją własną sytuację. To naprawdę zależy od tego, co wydarzyło się między tobą a twoją żoną i od tego, czy możesz dokonać jakichkolwiek polubownych uzgodnień. Moim osobistym zdaniem myślę, że ważniejsze jest, aby rodzice byli szczęśliwi i współpracowali ze sobą, niż mieszkać w tym samym domu nieszczęśliwym i gromadzić coraz większą niechęć. Jeśli zdecydujesz, że najlepszym rozwiązaniem jest separacja, w tej broszurze znalazłem kilka dobrych rad:

https://www.cafcass.gov.uk/grown-ups/parenting-plan.aspx

Pomogło mi myśleć o tym, co jest najważniejsze dla mojej córki, oraz próbować iść na kompromis i zapewnić sprawiedliwość, aby wszyscy zaangażowani (szczególnie moja córka) byli zadowoleni z wyniku.

Jak wspomniano w odpowiedziach i komentarzach tutaj, istnieje wiele odpowiedzi na to pytanie. Odpowiedź na pytanie, dlaczego jest bezpośrednia: każde dziecko jest inne, więc wpływ na każde dziecko będzie różny.

Śmiem twierdzić, że bez względu na to, jak silne jest twoje dziecko, w przypadku rozwodu zostaniesz zapytany, dlaczego nie wrócisz z mamusią. Kiedy mnie o to zapytano, usłyszałem pytanie: „To boli, tatusiu. Pomóż mu odejść”.

Dawno temu słyszałem statystyki, że każda osoba denerwuje cię na 7 sposobów, a kiedy zmieniasz partnerów, po prostu zmieniasz 7 sposobów, więc musisz zdecydować, czy naprawdę nie poradzisz sobie z tym, co cię denerwuje .

Czasami odpowiedź brzmi: „Tak, nie poradzę sobie z tym”. I z dziećmi dochodzimy do twojego pytania: „Ale cierpię, jeśli będzie to najlepsze dla mojego dziecka, więc co mam teraz robić?”. - zrobimy wszystko dla naszych dzieci!

Nie uważam tego pytania za odpowiedź na studia lub anegdoty, a raczej na twój osobisty etos. Ścieżka, którą wybrałeś, jest przykładem, którego uczysz swoje dziecko (dzieci) , aw przypadku rozwodu jest to przykład na całe życie. Teraz, jako rodzice, wiemy, że nie ma ścieżki bez wyzwań i że nie chodzi o to, czy mamy do czynienia z wyzwaniem, które jest ważne, ale o tym, jak go rozwiązać. (np. pobyt lub wyjazd to obie ścieżki z ich unikalnymi wyzwaniami, które nie są łatwe).

Biorąc pod uwagę tę filozoficzną analizę jako kontekst, można sformułować pytanie ponownie, a ja będę tak śmiały, że stawiam go na własne oczy, co może nie być skorelowane z twoim (ale mam nadzieję, że pozwoli ci dojść do własnego przekonania):

Czy wychowuję moje dziecko, aby uczyć się, jak przejść przez życie lub dążyć do szczęścia, nawet jeśli wybory wydają się ogromne po drodze?

Ponownie jest to moje powtórzenie pytania w kontekście powyższego, które odsłania mój własny etos , ale aby powtórzyć, odpowiedź na twoje pytanie jest tylko jedna, którą możesz udzielić - mam nadzieję, że mój komentarz pomoże ci znaleźć w tobie swoją drogę naprzód będąc wiernym sobie.

Przede wszystkim, z odpowiednią miłością i wsparciem, sugeruję, że dzieci są bardzo dobre w radzeniu sobie ze zmianami - choć oczywiście wolą nie mieć do czynienia z takimi zmianami.

W tym momencie, czy rozwód może być wyborem, ale w nieszczęśliwym małżeństwie rzeczy mają sposób, aby jedna lub druga strona ostatecznie wymusiła rozwód, ponieważ chcą lub faktycznie znaleźli kogoś, kogo chcą. być z i potrzebować rozwodu, aby na to pozwolić. Sugeruję, aby dokonać podziału, podczas gdy oboje będziecie w tej sprawie przyjaźnie nastawieni.

Ponadto po podzieleniu możesz negocjować okres opóźnienia, zanim jedno z was przedstawi nowemu dziecku. Spróbuj rzucić im obawy dotyczące ostatniego wyzwania, zanim rzucisz na nie więcej. Zasadniczo spraw, aby ich przejścia były jak najłatwiejsze. Należy pamiętać, że bardzo duży odsetek rodzin przechodzi przez to i nie ma już z tym dużego piętna.

Najlepszą radą, jaką mogę udzielić, jest upewnienie się, że rozwód, zakładając, że tak się stanie, zostanie dokonany w możliwie najbardziej polubowny sposób. Na przykład mój własny rozwód polegał na odręcznym porozumieniu między nami dwoma i kosztował nas opłat sądowych, gdy poszliśmy tam razem i wypełniliśmy niezbędne dokumenty. Dyskutowaliśmy i rozsądnie uzgodniliśmy wszystko, co możliwe.

Dla dzieci ważne jest, aby wiedzieć i od czasu do czasu mówić, że oboje rodzice będą nadal w pobliżu i że oboje będą je bardzo kochać. Ważne jest również, aby nie wyobrażali sobie, że mają z tym coś wspólnego - czasami dzieci wyobrażają sobie, że w jakiś sposób coś spowodowały. Dlatego należy im to również wyraźnie powiedzieć.

Jak wspomniano w @sbi, musisz dołożyć wszelkich starań, aby nigdy nie mówić źle o swojej byłej lub rodzinie, w którą była później zaangażowana była. Dzieci przekażą to w tę iz powrotem, nawet bez sensu, a nawet jeśli w jakiś sposób nie poradzą sobie aby mogli czuć się skonfliktowani z powodu miłości i lojalności wobec obojga rodziców. Jednak z pewnością dobrze jest poinformować ich, że bez względu na to, co się stanie, zawsze będziesz ich ojcem.

Moja córka, młodsza z dwójki moich dzieci, powiedziała mi, że żałuje, że nie możemy być wszyscy w jednym domu lub w starym domu. Złamało mi serce. Chociaż mogłem się zgodzić, że byłoby miło, gdyby sprawy potoczyły się w ten sposób, nie było to możliwe. Po jakimś czasie powiedziałem jej, że zasmuca mnie myśl o tym - więc chociaż czuje się w ten sposób, wolałabym, gdyby nie mówiła mi tak często.

Niektóre dodatkowe rzeczy, które należy wziąć pod uwagę, z których wiele zależy od wieku, to to, jak blisko tych dwóch osób może być konieczne, aby zachować przedszkole, szkoły lub inne atrybuty dla dzieci. Może to nie być trwałe, ale jeśli możesz zminimalizować wpływ w innych obszarach (takich jak nowa szkoła, konieczność nawiązania nowych przyjaźni, pójście na nową opiekę dzienną itp.), Pomoże to dzieciom.

W sensie praktycznym będziesz musiał nauczyć dzieci rozumieć, że różne domy będą miały różne zasady. Mój były i ja trzymamy bardzo różne harmonogramy i jesteśmy bardzo różni pod względem ważności terminowości. Z pewnością wyzwaniem jest to, że pora snu i budzenie się zmieniają po przejściu z jednego domu do drugiego, ale osobiście uważam, że ich zdolność do elastyczności i dostosowywania się do różnych ustawień jest cenną umiejętnością życiową.

Być może będziesz musiał trochę poradzić sobie ze swoim pracodawcą. Jeśli twój pracodawca chce być przyjazny rodzinie, będzie musiał zaakceptować co najmniej zmienny harmonogram w przypadku pewnego rodzaju wspólnej opieki. Na przykład w przełączniku opieki z tygodnia na tydzień możesz przepracować mnóstwo godzin w jednym tygodniu, a lżejszych w następnym. Podróż, jeśli to konieczne, powinien być w tygodniach, w których nie masz dzieci. Mam nadzieję, że twój pracodawca zrozumie.

Nie jestem pewien wieku waszych dzieci, ale odpowiedziałem w kategoriach wieku moich dzieci poprzez te wydarzenia. Jako ważną kwestię sugeruję, aby oboje rodzice byli szczęśliwsi (bez względu na to, czy są samotni, czy w nowych związkach) stanowią o wiele zdrowszy przykład tego, jak prowadzić swoje życie, niż demonstrowanie, że życie polega na byciu nieszczęśliwym, dopóki dzieci nie odejdą.

Ponadto, ostatnia uwaga, dokładnie przeanalizuj swoje finanse. Konieczność utrzymania dwóch gospodarstw domowych jest droższa niż wspólny dom. Ktokolwiek może ostatecznie opłacić alimenty, poczuje szczyptę. Koszty opieki dziennej i opieki nad dziećmi prawdopodobnie wzrosną. Może się okazać, że więcej psuje się żywności, ponieważ musisz kupić dla nich przedmioty przed przyjazdem, które mogą nie zostać zjedzone, gdy są na miejscu.

Rozstrzygnięcie z punktu widzenia finansowego może nie być powodem do pozostania razem, ale oboje musicie być realistyczni, jeśli chodzi o styl życia.

Jestem rozwiedziony, ale w ogóle nie sprawiliśmy, by nasza córka była traumatyczna. Po raz ostatni kupiliśmy razem książkę. Poleciłbym go wam, ale niestety jest w języku niemieckim i nie znam równoważnej książki w języku angielskim. („Glückliche Scheidungskinder”, dosłownie „Szczęśliwe dzieci rozwodowe” szwajcarskiego pediatry Remo Largo.)

Kilka rzeczy nauczyłem się z tej książki:

• Dzieci nigdy nie boją się rozstania rodziców - boją się tylko utraty jednego z nich.
• Dzieci nie boją się nie widzieć jednego z rodziców przez tydzień - boją się nie widzieć jednego z nich przez dłuższy czas.
• Dzieci cierpią z powodu kłótni między rodzicami.
• Dzieci są przerażone perspektywą separacji lub rozwodu, jeśli mają powody, by sądzić, że doprowadzi to do utraty przez nich rodziców lub kłótni rodziców (patrz poprzednie punkty). Przeraża ich również perspektywa, jeśli przeraża ją to, jak się to często robi: najpierw rodzice próbują ukryć swoje plany przed dzieckiem lub dziećmi, choć oczywiste jest, że dzieje się coś złego. I w końcu jest przedstawiany tak, jakby to były złe wieści.

Ważne jest, aby zrozumieć, że jeśli to konieczne, separacja jest dobrą rzeczą. Jeśli obaj byli partnerzy są rozsądni, separacja kończy kłótnię i czyni życie znacznie przyjemniejszym dla potomstwa. W tym celu zasadnicze znaczenie ma prawidłowe wyłączenie. To, że kiedyś kogoś kochałeś i czujesz się zdradzony, nie oznacza, że ​​musisz go nienawidzić. Jeśli nie możesz stworzyć skutecznego zespołu wychowawczego z osobą, z którą kiedyś czułeś się wystarczająco zdolny do małżeństwa, to jak mógłbyś kiedykolwiek mieć nadzieję na współpracę z przypadkowymi osobami w pracy?