Jak działa udana „mapa gwiazd”?

Tak więc jedną z technik poprawy zachowania, o której często słyszysz, jest „mapa gwiazd”. Skupiasz się na dobrym zachowaniu, dodając gwiazdki (prawie powiedziałem „odznaki”) dla dobrych rzeczy, a gdy rząd się zakończy, dziecko otrzymuje nagrodę.

Zaczniemy od jutra, ale moje dzieci mają od 5 do 8 lat, więc nagroda musi być duża, aby mieć dla nich znaczenie i utrzymać ich zaangażowanie. Więc mamy tę fajną ucztę w kolejce, gdy wypełnią 15 lub 25 gwiazdek lub coś w tym rodzaju.

Wymieniam pod tabelą rodzaje zachowań, które przyniosą gwiazdę („szybkie ubieranie się w dni szkolne”, „mniej walki”, „pomaganie przy stole” i wiele innych rzeczy). Zaczynają teraz czytać, więc pomoże nam wszystkim przypomnieć, jakiego zachowania szukamy.

Wydaje mi się, że moje pytanie brzmi: jak uczynić cele konkretnymi dla dzieci? To, co staramy się osiągnąć, to ciągłe ograniczenie walki, konsekwentnie mniej dokuczliwości podczas ubierania się, regularna pomoc przy układaniu stołu itp. Przyznanie gwiazdy za pojedynczy przypadek szybkiego ubierania się jest bezcelowe, ponieważ już to się dzieje z od czasu do czasu. Nie szukamy zdarzeń jednorazowych.

Z drugiej strony mówiąc, że x musi występować 10 razy lub 5 dni z rzędu, lub co najmniej 4 razy w ciągu tygodnia, aby zdobyć gwiazdkę, cóż, jest to po prostu zbyt trudne do zarządzania. Ludzie stracą liczenie.

Jakieś lepsze pomysły?

To, co robiłem w przeszłości z podobnymi rzeczami, to zapisywanie dzieci do rozwijania programu. Powiedz im, że chcesz wynagrodzić ich za dobre zachowanie. Poinformuj ich, że uważasz, że są wspaniałymi dziećmi i chcesz je wynagrodzić za to, co już robią (ponownie skup się na pozytywach).

Dzieci chcą być dobre , ale ciężko im jest pracować z rozwijającym się mózgiem i ciałem, aby zawsze robić to, co uznają za słuszne, i potrzeba czasu, aby dobre zachowania stały się dobrymi nawykami.

Zapytaj ich, jakie zachowania muszą znaleźć się na wykresie. Możesz również ich zachęcić: „Czy uważasz, że ważne jest, aby rano ubierać się do szkoły? Czy też powinniśmy to założyć?” Upewnij się, że są też dla nich naprawdę łatwe, takie, które nie będą miały problemu. Chodzi o to, że chcesz rozwinąć pęd dobrego zachowania. Zwłaszcza w tym wieku chcesz, aby każdego dnia zdobywały wiele gwiazdek.

Upewnij się także, czy sformułowałeś każdy cel w pozytywny , konkretny sposób. Zamiast „nie walczyć” frazuj to jako „dogadywanie się”, a także „Używanie głosu wewnętrznego w środku” itp.

Jeśli chodzi o to, kiedy dać im gwiazdki, chcesz dać im gwiazdki za każdym razem, gdy robią to dobrze . Gwiazda jest natychmiastową gratyfikacją, która pomaga im skupić się na wyniku, który chcesz osiągnąć.

Możesz mieć kolumny z datą i powiedzieć, że potrzebują 7 gwiazdek z rzędu, aby zdobyć nagrodę. Następnie masz mniejsze nagrody, takie jak batonik, godzinę z tatą / mamą itp. Następnie, gdy mają 5 rzędów, dostają dużą nagrodę, taką jak wycieczka do wesołego miasteczka itp.

Dostosuj nagrody i czas trwania, jeśli to konieczne, szczególnie przy rozpoczynaniu nowej mapy - gdy coś stanie się nawykiem, nie musi być formalnie nagradzane za każdym razem (nie oznacza to, że losowa uczta lub „ dobra robota ” dla wzmocnienia nie powinna podawany okazjonalnie). Skoncentruj się na rzeczach łatwych do zrobienia, ale jeszcze nie przyzwyczajonych lub jeszcze niełatwych do zrobienia / zapamiętania i wymagających dodatkowej motywacji do opanowania.

Klucze:

1. Zaproś dzieci do opracowania programu.
2. Skoncentruj się na pozytywnych celach.
3. Uczyń cele konkretnymi .
4. Miej cele stretch (rzeczy, nad którymi muszą popracować) i łatwe cele (rzeczy, które już robią) - możesz użyć różnokolorowych gwiazdek do stretchu i łatwych celów, a następnie przypisać im różne nagrody.
5. Daj dużo gwiazd - sama z siebie to niezła nagroda - uznanie - zrób z nich wielką korzyść, gdy zdobędą gwiazdę.
6. Mają małe nagrody (batonika, dodatkowy czas z rodzicem itp.), Które prowadzą do dużych nagród (dzień na plaży, zabierz je ze szkoły na film itp.) Ponownie ważna jest dynamika.
7. Spraw, by cele rosły wraz z dziećmi , aby nauczyły się zdobywać nagrody, dokonując nowych rzeczy, a raczej nawykowe zachowanie X musi przynieść nagrodę.

Mam nadzieję, że to pomaga! Powodzenia.

Właściwie nie wydaje mi się, żebyś mógł posługiwać się „gwiazdą sukcesu” (biorąc pod uwagę długoterminowy rozwój dziecka). Ponieważ poprosiłeś o „lepsze pomysły”, proponuję:

• łączenie się z dzieckiem poprzez odłożenie na bok jednego do jednego
• bycie miłym (czytaj połączonym, pełnym szacunku itp.) i stanowczym (znanym jako autorytatywny styl rodzicielski, nie mylić z autorytarnym)

• oświadczenia niedoceniające, które zachęcają dziecko do refleksji nad własnym zachowaniem zamiast czyjąś oceną. To wygląda jak:

  „Zauważyłem, że umyłeś samochód w ten weekend. Dziękuję.”

  „Widzę, że odkładasz swoje zabawki”.

  „Zauważyłem, że tak naprawdę nie jadłeś dużo na obiedzie”

• zachęć swoje dziecko, używając:

  "Doceniam _ "

  "Dziękuję Ci za _ "

  „Widziałem, jak robisz _ wcześniej, więc wiem, że możesz _”

  "Wierzę w Ciebie"

Jeśli chodzi o to, dlaczego wykresy nagród, pochwały itp. Nie działają, polecam przeczytanie badań Carol Dweck oraz Brene Brown. Obaj właśnie wydali książki, które są bardzo dostępne dla przeciętnego czytelnika. Zasadniczo problem z pochwałami / nagrodami polega na tym, że (i większość z nich dotyczy również kar, dlatego nie używam żadnej z nich):

• Zachęca dziecko do zastanowienia się, co jest z nimi tak nie tak, że dorośli wokół niego uznali, że potrzebują osobistych cheerleaderek?

• Zachęca dziecko do wyboru między nagrodą a poczuciem godności, umieszczając je między kamieniem a twardym miejscem, trzymając obosieczny miecz.

• Zachęca dziecko do zostania lalką / podoba się ludziom i zachęca do perfekcjonizmu i zachowania „pochwałowego”, które sprawia, że ​​dziecko jest zdesperowane, by uzyskać aprobatę innych

• To zniechęca dziecko do próbowania nowych rzeczy, ponieważ nauka jest pełna błędów i rozczarowań, a dziecko nie rozwinęło w tym umiejętności radzenia sobie i może bać się rozczarowywać innych i nie otrzymywać pochwał. To właśnie Carol Dweck nazywa „stałym nastawieniem”.

• Może to doprowadzić dziecko do pomylenia między „ zrobiłem dobrze” i „ jestem dobry”, co może nie brzmi tak źle, dopóki nie weźmiesz pod uwagę drugiej strony „ jestem zły”. Tak określa Brene Brown wstyd i może mieć wyniszczające skutki trwające do dorosłości. Jej praca ładnie pasuje do pracy Dwecka.

• I wreszcie, tak naprawdę nie uczy żadnych umiejętności, więc w najlepszym wypadku jest to strata czasu. Nagradzanie za „dobre” zachowanie nie jest tym samym, co nauczanie rozwiązywania konfliktów, samoregulacji, umiejętności emocjonalnych itp., I może to pojawić się później, szczególnie w klasie.

Podsumowując, wykresy naklejek i ich podobne mogą wydawać się „skuteczne” w perspektywie krótkoterminowej, ale w dłuższej perspektywie mają niezamierzone konsekwencje i mogą spowodować sporo szkody.

Zamiast tego zalecam prowadzenie domu w taki sam sposób, jak w idealnym środowisku biurowym: z godnością, szacunkiem, wspólną wizją, przejrzystością, komunikacją, konsekwencją, strukturą, zaufaniem, współczuciem itp.

I nic z tego nie oznacza, że ​​nie możesz świętować prawdziwych osiągnięć, ale nie są one wcześniej planowane i zamiast tego powstają naturalnie.

Wszystko to, co powiedziano: „trwałe ograniczenie walki, konsekwentne zmniejszanie dokuczliwości podczas ubierania się, regularna pomoc przy kładzeniu stołu itp.” Uzasadnia osobne pytanie i należy je rozwiązać, ucząc wymaganych umiejętności. Tablica naklejek nie uczy umiejętności rozwiązywania konfliktów, które wymagają na przykład złożonych zachowań, postaw i umiejętności. Z przyjemnością odpowiem bezpośrednio na każde z tych pytań.

Nie jestem wielkim zwolennikiem takich wykresów i systemów nagród z powodów wymienionych w odpowiedzi @Christine Gordon. Jednak zanim nauczyłem się kilku alternatywnych rodzajów technik, o których wspomniała, użyłem kilku z uczniami. Jeśli nadal chcesz korzystać z takiego systemu, możesz spróbować czegoś w stylu: „Muszę cię dzisiaj złapać co najmniej 8 razy, aby każdy z was otrzymał gwiazdkę / bilet / naklejkę / oznaczenie cokolwiek”

Nie mogą wskazać dobrego zachowania, bo to się nie liczy. Musisz je „złapać”. Nadrzędną zaletą tego jest fakt, że naklejka z naklejkami naprawdę nagradza cię za zauważenie, kiedy mają się dobrze. Kiedy widzisz, że dobrze sobie radzą, po prostu stwierdzając: „Och, zauważam, że teraz się dogadujesz” lub „Susie, właśnie widziałem, że próbujesz znaleźć kompromis”, każde dziecko otrzymujące obserwację wie, że z naklejką obserwacja, ale dostaje ją również w momencie, gdy ją zauważyłeś - nagrodę dla siebie samego dla was wszystkich.

Pomysł Jima McKietha na włączenie ich do burzy mózgów jest świetny, jeśli jeszcze nie określiłeś nagród itp.