Dlaczego małe dzieci chowają się podczas wypróżnienia?

Zauważyłem, że w pewnym momencie (niektóre) dzieci szukają samotności na kupę. Wydaje się, że dzieje się to z dnia na dzień - pewnego dnia dziecko jest całkowicie zadowolone z napełniania pieluchy w salonie, w otoczeniu braci, podczas zabawy samochodami. Następnego dnia ukrywa się pod łóżkiem lub po prostu idzie do następnego pokoju, aby załatwić sprawę.

Zdaję sobie sprawę, że nie wszystkie małe dzieci to robią - jeden z moich trzech chłopców nigdy tego nie zrobił (i co ciekawe, nadal odmawiał uznania swojej potrzeby poruszania jelitami i kupował spodnie aż do ... no cóż, kiedy minęło 5 lat bez incydent, który powiemy, że się skończył, ale to problem, o którym mówiłem w innym poście). Zauważyłem również, że nie pokrywa się to z gotowością do korzystania z nocnika. Ukrywanie się do kupy wydaje się występować co najmniej kilka miesięcy przed kupowaniem nocnika jest osiągalnym celem.

Chciałbym wiedzieć, jaki rodzaj kamienia poznawczego sygnalizuje to zachowanie. Chciałbym również wiedzieć, czy moim obecnym podejściem, które polega na próbie przechwycenia znikających aktów i przekierowaniu do nocnika zamiast samotnej szafy lub, jeśli jest to uzasadnione, umieszczenie nocnika w preferowanym miejscu ukrycia, jest: najlepsza metoda w świetle jakiejkolwiek zmiany rozwojowej?

Nie mam na to żadnych „dowodów”, ale mój siostrzeniec robił to samo. Kiedy był szkolony nocnikiem, chował się w kącie i kupował spodnie zamiast w toalecie, co całkowicie nas zaskoczyło. Chował się także w pieluszce.

Pewnego dnia wszedł do swojej babci w łazience i zapytał, co robi, więc odpowiedziała, że ​​robi kupę. Był zszokowany i powiedział: „Babcia nie kupa. Tylko ja kupa”. Z tego dowiedzieliśmy się, że był zawstydzony i zawstydzony swoją kupą, ponieważ myślał, że tylko on to robi. To spowodowało, że się ukrył. Gdy przekonaliśmy go, że wszyscy to robimy i jest w porządku, przestał się ukrywać i prawidłowo korzystał z toalety.

Myślę, że małe dzieci dobrze znają koncepcję sikania, ale kupa często je myli. W innej odpowiedzi gdzieś tutaj ktoś wspomniał, że ich córka bała się kupować w toalecie, ponieważ martwiła się, „gdzie poszła kupa”.

Jako dorośli mamy tendencję do ukrywania tej części nas samych, nawet jeśli jest to całkowicie naturalne. Może pamiętanie, by powiedzieć maluchom, że to naturalne, uspokoi je.

Również kupowanie wymaga trochę skupienia. Niemowlęta tak naprawdę nie mogą się czołgać i ukrywać, więc robią to gdziekolwiek się znajdują. Małe dzieci mogą po prostu chcieć znaleźć róg, w którym mogą robić zakupy w spokoju bez rozpraszania uwagi.