4-letni kradnie zabawki od młodszego brata

Mój siostrzeniec (Alex) kończy 4 lata w ciągu tygodnia, a jego młodszy brat (Ben) ma 10 miesięcy. Kiedy Ben się urodził, Alex kochał go na śmierć i robił wszystko, aby nam pomóc, przynosząc mu zabawki, binkies, koce i inne rzeczy.

Ale teraz, gdy Ben nauczył się czołgać i może lepiej się poruszać, uwielbia bawić się zabawkami swojego starszego brata. Jednak gdy Ben dostaje jakąś zabawkę, Alex burzy się i wyciąga ją z rąk.

Próbujemy nauczyć Alexa, że ​​kradzież zabawek od Bena nie jest przyjemna, ponieważ jest mały i nie rozumie. Chcemy również pomóc Alexowi zrozumieć, że jeśli nie chce, aby Ben bawił się zabawkami, nie powinien zostawiać ich tam, gdzie Ben może do nich dotrzeć.

Jednak odszedł od tego, że nie dzieli się własnymi zabawkami. Ilekroć Ben coś robi, Alex musi go zatrzymać lub odebrać mu wszystko. Nawet jeśli Ben bawi się zabawką dla dziecka, której Alex nienawidzi, sam fakt, że Ben ją ma, sprawia, że ​​Alex chce ją zabrać z powrotem.

Naprawdę nie rozumiemy jego zachowania i tego, jak to naprawić. Rozważyliśmy problemy z zazdrością i staramy się nie zmuszać Alexa do dzielenia się swoimi zabawkami i dawania mu dużo czasu.

Czy ktoś jeszcze tego doświadczył? Czy masz jakieś wskazówki, jak sprawić, by razem dobrze się bawili?

Moim zdaniem jest to bardzo częste zachowanie. Prawdopodobnie chce być częścią tego, co robi B, i być może zemścić się. Nasz 3-latek robi to dość powszechne z jego młodszym bratem, 13 miesięcy. Nadal kocha swojego młodszego brata, ja i ja założę się, że A nadal bardzo kocha B.

Czy A dobrze dzieli się z dziećmi w jego wieku? W wieku 4 lat prawdopodobnie przywykł do „dyskusji” - chcę tej zabawki, nie możesz jej mieć itp. Dziecko nie może tego zrobić, więc uważam, że traktuje to jako dorozumianą zgodę. Płacz to nie to samo, co ktoś odmawiający.

Sugeruję, aby nadal poprawiać . Za każdym razem, gdy to robi, powiedz mu, że nie może zabrać zabawki swojego młodszego brata. Jeśli chce się nim bawić, musi znaleźć inną zabawkę, dać ją dziecku i sprawdzić, czy chce handlować.

Proponuję również zapytać go, dlaczego chce konkretnej zabawki. Czy nie chce, aby jego brat się z tym bawił, czy też chce się bawić ze swoim bratem? Nasz najstarszy ma trudności ze zrozumieniem, że nie mogą grać razem. Staraj się znaleźć coś, co mogą zrobić razem - toczenie piłek to świetna aktywność.

Osobiście uważam, że to kwestia wieku, a ty musisz po prostu wyjaśniać właściwe zachowanie. Mózgi małych dzieci są tak niedojrzałe i naprawdę trudno im zrozumieć, że inni ludzie mają uczucia i pragnienia. Zwłaszcza dziecko, które nie mają żadnego realnego słowny sposób wyrażania siebie - i wiem z naszego syna, że został nauczał tak często, że mam użyć swoich słów - tak teraz masz dziecko, które nie, więc jakie są zasady do tego?

Jest to całkiem normalne dla rodzeństwa i jest w nim wiele czynników. Zabawka, z którą ktoś się bawi, zawsze wydaje się bardziej interesująca. Jest książka Rodzeństwo bez rywalizacji, która szczegółowo ją omawia. Proponuję wykonać następujące czynności:

1. Ustanowić własność. Każde dziecko nie musi dzielić się swoją zabawką (oczywiście można je zapytać, ale nie nalegać). Jeśli Alex nie chce, aby jego brat bawił się zabawką, powinien się nią bawić gdzieś poza miejscem. jeśli nie chce się z nim bawić poza witryną, dzieci muszą same rozwiązać konflikt lub zabrać je od nich. Kiedy Alex chce bawić się zabawkami Bena, przypomnij mu, że Ben nie bawi się zabawkami Alexa i sugeruj, aby Alex wymyślił, jak wymienić to na coś innego.
2. Jeśli występuje konflikt z powodu wspólnej zabawki, najpierw pozwól im się rozwiązać. Jeśli nie mogą, zabierz to.
3. Jeśli jest to zabawka dla dziecka, ale kiedyś była to zabawka Alexa, najprawdopodobniej nadal jest to zabawka Alexa. Więc miej to na uwadze.
4. Pozwól dzieciom ćwiczyć jak najwięcej konfliktów.

Mamy podobny zestaw chłopców (3 i 15 miesięcy), a sposób, w jaki sobie z tym poradziliśmy, oprócz tego, że w dużej mierze zastosowaliśmy się do rady Idy powyżej, polegał na podkreśleniu starszemu chłopcu, że młodszy chłopiec również potrzebuje zabawek. W dużej mierze występuje w dwóch smakach:

• Starszy chłopiec bawi się dużym zestawem zabawek (samochody, pociągi itp.), W których jest wiele pojedynczych elementów. Młodszy chłopak chce jednego. Przypominamy starszemu chłopakowi, że ma dużo samochodów / pociągów itp. I że jeśli jego młodszy brat chce taki, musi się nim dzielić. Jeśli dany przedmiot jest dla niego szczególnie cenny, przypominamy mu, że może zaoferować wymianę innego równoważnego przedmiotu ze swoim młodszym bratem; 15 miesiąca życia zwykle nie obchodzi który samochód ma tak długo, jak on ma.
• Starszy chłopiec bawi się czymś (powiedzmy klockami) na środku podłogi, a młodszy chłopiec wciąż go męczy i zabiera. Przypominamy starszemu chłopcu, że jeśli chce bawić się swoimi rzeczami w sposób nieskrępowany, powinien znaleźć inne miejsce do zabawy. Jeśli zamierza grać w środku rzeczy, jego młodszy brat może również bawić się zabawką.

Oba działają teraz całkiem dobrze, pierwsze lepsze od drugiego, prawdopodobnie ze względu na czas (robiliśmy to dłużej). Zwykle sam wymyśla teraz transakcje, choć wciąż jest to trudne. Przewiduję, że będzie to trudne przez kolejny rok lub dwa, dopóki jego młodszy brat nie będzie miał lepszych umiejętności społecznych i komunikacyjnych, ale zwykle jest to wykonalne.