Jak poradzić sobie z tym, że mój 12-letni syn nazywa mnie leniwym i rozkazuje mi dookoła?

Mój 12-letni syn wierzy, że nic dla niego nie robię - robię wszystko, co mogę, i tak, są rzeczy, o których zapominam (bo jestem tylko człowiekiem). Jest przebiegły i powoduje spory między ojcem a mną, że jestem podły. Mówi mi, że nic nie robię i że jestem leniwy, leży na kanapie i żąda, abym mu to dostał (i oczywiście tego nie robię). Nigdy tak do mnie nie mówi, kiedy jest w pobliżu jego ojciec.

W tym momencie zamierzam zmusić go do samodzielnego mycia, pakowania własnego pudełka na lunch itp. (Wykonuję wszystkie codzienne prace), ponieważ myślę, że mógłby nauczyć się doceniać rzeczy, dla których robię aby ułatwić mu życie. Mimo to czuję się źle, ponieważ wciąż jest dzieckiem.

Czy radzę sobie z tym tak, jak rodzic powinien, czy nie? Każda inna rada byłaby pomocna.

W swoim pytaniu podałeś wiele przydatnych informacji, więc mam nadzieję, że mogę pomóc.

Po pierwsze, „wierzy, że nic dla niego nie robię” - wątpię w to, w co wierzy. To, co mówi, absolutnie, ale spójrzmy na to, co mówi. Nazywa cię leniwym (i przypuszczam, że inne rzeczy). Dzieci nie składają takich oświadczeń, chyba że widzieli takie zachowanie gdzie indziej, a potem je naśladują. Czas to zakończyć. Tak, w niektórych kulturach kobiety są nadal uważane za te, które służą mężczyznom, ale istnieją różne poziomy „służenia” - możemy świadczyć różne usługi lub możemy faktycznie być sługami, którzy są posłuszni tym, którym służymy. Jeden jest poniżający, a drugi nie.

Po drugie, że „powoduje argumenty” i robi te rzeczy tylko wtedy, gdy twojego męża nie ma w pobliżu, to nie jest coś, co sugeruję jako bezpośrednie zaangażowanie twojego syna. Twój mąż musi wiedzieć i postępować zgodnie z zachowaniem syna. Kiedy mężczyzna wychowuje kolejnego przyszłego człowieka, musi go wyszkolić, aby był silnym człowiekiem o wysokiej jakości. Nie będziesz w stanie w równym stopniu zastąpić wpływu męża, ani nie powinieneś. Porozmawiaj ze swoim mężem i zdecyduj, jak sobie z tym poradzić. Podwójny front w pracy z synem, aby być świetną osobą, będzie oznaczał całą różnicę. A w tych przypadkach, w których ty i twój mąż macie różne poglądy, powinniście w tej chwili rozwiązać sprawę poza zasięgiem wzroku waszego syna, ponieważ wasz syn czerpie korzyści z widzenia różnych poglądów.

Obowiązki jako kara nie będą służyć zamierzonemu celowi. Jednak w wieku 12 lat, jak dodał komentator, obowiązki domowe są częścią życia większości ludzi. Chcesz oglądać telewizję? Kiedy twoje obowiązki są skończone. Koniec opowieści. -- itd itd.

Bez względu na płeć należy uczyć właściwego szacunku dla drugiej płci. I całkowicie niezależny od płci, należy uczyć właściwego szacunku dla wszystkich innych.

Moim największym zmartwieniem jest to, że twoim pytaniem wydaje się być pytanie, co możesz zrobić bez udziału ojca. Jednak wychowanie dziecka, w którym masz szczęście, że jesteś rodziną z 2 rodzicami, musi obejmować oboje rodziców, aby odnieść sukces.

Powiadom swojego męża. Nie powinien rozwiązać dla ciebie problemu. Ale musi wiedzieć, co się dzieje, ponieważ musisz działać. Jeśli go nie powiadomisz, będzie to dla niego niespodzianką i możesz przegrać.

Mężczyźni naturalnie spróbują zapewnić natychmiastowe rozwiązanie. Powiedz mu, że ponieważ takie zachowanie nie zdarza się przed nim, nie może tak naprawdę zareagować ani zdyscyplinować syna za to, co usłyszał od ciebie.

Jak dotąd dla twojego męża. Dla ciebie wyróżniam jedną linijkę z twojego pytania:
„Czuję się źle, ponieważ wciąż jest tylko dzieckiem”.

Jest twój problem Nawet to prawda (która w wieku 12 lat jest wątpliwa), z pewnością nie chce być dzieckiem. I z pewnością nie chce być traktowany jak jeden.

Pozwalanie mu na wykonywanie własnych obowiązków jest zrozumiałą reakcją, ale jest także grą o władzę. Sprawiasz, że wykonuje obowiązki, ponieważ jesteś Szefem, a on Dzieckiem.

Bardziej produktywne byłoby podejście do niego inaczej. Podejdź do niego jak dorosły, z prawami i obowiązkami.
On chce być dorosły. Traktuj go jak jeden! Jednym z obowiązków osoby dorosłej jest: szacunek. Brak okazywania szacunku to brak kontroli nad sobą, więc takie zachowanie jest dziecinne. Możesz zmusić go do wykonywania obowiązków domowych, ale nie jako kary - ale dlatego, że jest teraz dużym chłopcem. Daj mu wpływ, słuchaj go - ale gdy tylko będzie chciał się zachowywać jak dziecko, powiedz mu, że potraktujesz go jak dziecko.

Ma 12 lat. Zaczyna dorastać - bardzo dużo. Twój sposób interakcji z nim również musi dorastać.