Jak radzić sobie z ekstremalnymi poglądami politycznymi rodziców (dziadków)?

Problem Space: Moja matka ma bardzo spolaryzowane poglądy polityczne, z którymi się nie zgadzam.

Mój konkretny problem: moja mama ostatnio doszła do tego, że dosłownie osobiście obwinia Obamę za wszystko. np. moja siostra pracuje jako asystentka stanu i wspomniała o niedawnym napływie ponad 2000 przypadków do przeglądu i musiała poświęcić 15 minut, aby przekonać matkę, że to nie wina Obamy.

Pytanie: Nie chcę, aby moja córka podlegała tak rażąco spolaryzowanym poglądom politycznym przez cały okres jej wychowania. Odwiedzamy dość często (mieszkają około 3 - 3,5 godziny) i często zatrzymujemy się u mojej rodziny. Jednak moja matka zawsze uważa, że ​​konieczne jest poruszanie kontrowersyjnych kwestii lub rażąco niepoprawne twierdzenia w niewłaściwych momentach. Moja córka jest pierwszą (i jedyną) wnuczką mojej matki i bardzo uwielbia nasze wizyty, ponieważ może spędzić kilka godzin z moją córką.

Jak radzić sobie z ekstremalnymi poglądami politycznymi mojej matki i ich wpływem na moją córkę? Nie chcę, aby to ujawnienie doprowadziło moją córkę do przekonania, że ​​jest to akceptowalny sposób myślenia.

Rozmowa z moją matką nie przynosi pożytecznych rezultatów, ponieważ kończy się ona tym, że wysuwa bardziej oburzające roszczenia lub kumuluje groźby wobec wszystkich członków określonych innych religii. W tym momencie po prostu odchodzę od rozmowy.

Jedyną rzeczą, którą naprawdę mogę nad nią uciszyć, by ją uciszyć, jest groźba, że ​​nie odwiedzi, i NAPRAWDĘ nienawidzę takich odwiedzin (choć zaoszczędziłoby mi to całkiem sporo grosza na benzynie).

Aktualizacja 1 : Moja córka ma obecnie 1, ale problem będzie stawał się coraz bardziej krytyczny, gdy będzie rosła i rozwijała się

Aktualizacja 2 : Zaktualizowałem sekcje „Przestrzeń problemu:” i „Pytanie”, aby były bardziej ogólne. Szczegóły w sekcji „Konkretny problem” pozostają, ponieważ są one bezpośrednio związane z moim osobistym problemem.

Aktualizacja 3 : OK, więc udało mi się przyciągnąć wiele uwagi i kontrowersji, a niektóre zredagowane i sugerowane zmiany uniemożliwiły mi wyjaśnienie sedna problemu:

Nie troszczę się ani trochę o ochronę mojej córki przed polityką, a nawet o skrajne poglądy (zawsze dobrze jest przynajmniej spróbować zrozumieć, dlaczego ktoś wierzy w to, co robi). Kiedy będzie wystarczająco dorosła, by zrozumieć, że różni ludzie mają różne poglądy na różne rzeczy, mam nadzieję, że będzie w stanie uzasadnić i podjąć własne decyzje lub przynajmniej zadać mi pytania na ten temat.

Problem polega na tym, że moja córka jest (lub będzie) wyjątkowo wrażliwa i zaczyna naśladować dźwięki, które słyszy, nawet teraz. Biorąc pod uwagę, że mój 2,5-letni siostrzeniec nauczył się wołać „O kurwa!” kiedy coś spadło ze stołu w ciągu 3 godzin od spędzenia czasu z drugim wujem, wiem, jak szybko dzieci potrafią papugować niepożądane uczucia.

Jest to podobna kwestia do przeklinania dzieci, z tym że ślepe powtarzanie przekleństw nie ma takich samych implikacji ideologicznych, jak ślepe powtarzanie zarzutów politycznych, antyreligijnych lub rasistowskich.

Nie mówisz, ile lat ma twoja córka, więc to zależy w pewnym stopniu od wieku. Zakładam, że ma co najmniej 8 lub 9 lat; młodsze wydaje się mało prawdopodobne, aby miało to zbyt duże znaczenie (ponieważ nie będzie miała wystarczającego zrozumienia polityki, aby dbać o poglądy swojej babci).

Dla mnie jest to świetna okazja, aby nauczyć córkę o przeciwstawnych punktach widzenia i o zachowaniu otwartego umysłu. Jest to również dobra okazja, aby pokazać, w jaki sposób dobrzy ludzie mogą czasem się mylić - szczególnie jeśli jest na młodszym końcu tego przedziału wiekowego, często może być wielką rzeczą, aby dowiedzieć się, że Szanowani Dorośli nie zawsze mają rację (z wyjątkiem sytuacji, gdy zabawki, deser, pora snu, w każdym razie) - pomocna jest nauka tego, a także wiedza, że ​​nie odbiera to należnego szacunku ani nie czyni z nich złych ludzi.

Debata jest szczególnie przydatną umiejętnością do zdobycia, szczególnie na starszym końcu spektrum, i to najbardziej pomaga w tym. Możliwość dyskutowania dowolnego tematu z dowolnej strony - w tym tematu, z którym zdecydowanie się nie zgadzasz - jest nie tylko pomocna w nauczaniu wystąpień publicznych i jak przekonać ludzi do różnych rzeczy, jest również niezwykle pomocna w uczeniu kogoś, jak zrozumieć wszystkie strony problemu i przyjść do samodzielnych inteligentnych wniosków.

Oczywiście nie chcesz, żeby debatowała z babcią, ponieważ wygląda na to, że nie skończy się to dobrze; ale możesz użyć tych tematów jako zapoczątkowania rozmów w debatach między tobą a nią. Możesz zmieniać strony, więc przez pół czasu kłóciłeś się w imieniu Fox News, a połowę o to. W obu przypadkach traktuj to bardzo poważnie - gdy kłócisz się o stronę Fox News, zrób to najlepiej, jak potrafisz, a nie sarkastycznie, i oczekuj, że zrobi to samo.

Jest to coś bardzo, bardzo trudnego do nauczenia się - wyobraź sobie, na przykład, prośbę pobożnej chrześcijańskiej matki, która jest tak samo pro-life, jak można argumentować za legalizacją aborcji. W związku z tym jej nauczenie prawdopodobnie potrwa długo - może też zająć ci trochę czasu (jeśli nie jesteś w tym wprawny). Ale warto, biorąc pod uwagę wartość, jaką wnosi zarówno do logicznego rozumowania, jak i do rozwoju osobistego. A pod koniec dnia twoja córka nauczy się na tyle, aby rozwinąć własny sposób myślenia, niż papugować czyjeś myśli. To nie tylko twoja matka - kiedy pójdzie na studia, będzie wiele podobnych okazji do prania mózgu w wielu różnych kierunkach.

Pytanie nie powinno dotyczyć polityki, religii ani… cokolwiek innego konkretnego. Pytanie zasadniczo dotyczy poglądów, które albo są 1) inne niż twoje, albo 2) wyrażone w sposób, który ty, jako rodzic, uważasz za niewłaściwy.

Jako rodzic żyję zgodnie z jedną zasadą: nauczyć moje dziecko myśleć o sobie i być najlepszym „jej”, jakim może być.

Nie jestem religijny (jakikolwiek zakon, sekta, wiara itp.) Pewnego dnia jednak zapytała mnie, czy byłbym zły, gdyby czytała Biblię. Nie tylko powiedziałem jej, że nie będę wściekły, ale zadzwoniłem do ojca, starszego, i załatwiłem, by otrzymała wszelką pomoc, jakiej mogłaby pragnąć w badaniu jej zainteresowania.

Później zapytała mnie, dlaczego nie byłam wściekła i pomogłam dziadkowi. Odpowiedziałem, że nie do mnie należy powiedzenie jej, czego może, a czego nie może się uczyć, ani moje miejsce, by wymusić na niej moje myślenie. Ma teraz 14 lat i nie jestem pewien, czy rozumie te słowa tak, jak zostały wypowiedziane, ale poprzez konsekwentne rodzicielstwo rozumie je intuicyjnie.

Innym razem widziała, jak ktoś głośno ogłasza ich punkt widzenia, a później zapytała mnie, dlaczego nie powiedziałem im prawdy. Odpowiedziałem, że nie przyniosłoby to żadnego pożytecznego celu, ale wywołało bezproduktywny spór i że taka rozmowa nie jest czymś, w co chciałbym się zaangażować.

Moim celem w dzieleniu się własnym rodzicielstwem jest wiele elementów:

1. Naszym pierwszym celem jako rodziców powinno być szkolenie naszych dzieci, aby były krytycznie myślącymi, zrównoważonymi dorosłymi.

2. Dawanie przykładu ma fundamentalne znaczenie.

3. Umożliwienie (a czasem nawet ułatwienie) wzrostu wiedzy jest bardzo ważne.

4. Nasze dzieci nie zawsze się z nami zgadzają.

5. W pewnym momencie każda osoba jest narażona na niewłaściwe sposoby wyrażania poglądów - wiedza, jak odpowiednio się z nią obchodzić, ma fundamentalne znaczenie.

Tak, istnieją techniki przekształcania ekspresji matki w coś, co można wykorzystać do promowania innego poglądu - moim zdaniem są nieetyczne.

Tak, możesz ukryć to wyrażenie, odmawiając „odwiedzin”, ale nie ma on żadnego pożytecznego celu, a jednocześnie odmawia możliwości edukacyjnych - pewnego dnia ona albo się zgodzi, nie zgodzi, albo mieszanka zgodzić się z twoją matką, ale być może lekcja nauczyłem się wyrażać siebie bez witrioli ... a lekcją, którą wyciągnąłem z zaszczytu możliwości spotkania się i rozmowy z 2 moimi prababkami (tęsknię za nimi!) jest to, że możemy się od nich wiele nauczyć którzy przyszli przed nami - nie odmawiaj swojemu dziecku możliwości uczenia się.

Nie jest też konieczne pełne wyjaśnienie własnych poglądów lub kontrargumentów (podczas wizyt lub po nich). Z czasem zapyta. Następnie, jako osoba lubiąca debaty, możesz zaproponować oba punkty widzenia i zachęcić ją do samodzielnych badań, aby mogła podjąć decyzję.

Na koniec mój profesor historii muzyki na studiach poprosił nas, abyśmy nauczyli się tylko jednej rzeczy z jego klasy: wszyscy jesteśmy snobami. Niezależnie od tego, czy jest to polityka, religia, muzyka, czy cokolwiek innego, wszyscy jesteśmy w różnym stopniu snobami na temat naszych preferencji i postrzegamy alternatywne poglądy jako ekstremalne, ale widzą nas w ten sam sposób.

Jeśli twoim ostatecznym celem jest, aby twoja matka NIE omawiała tych problemów wokół twojej córki, sugerowałbym zastosowanie podejścia dwa do dwóch:

1. Przekieruj rozmowę. „Ojej, mamo, co sądzisz o pieczeni, którą mieliśmy w tej restauracji? Czy to nie było pyszne?”
2. Wyjechać.

Jeśli masz czas, przejrzyj wątki w HiveMind ( ask.metafilter.com ) dotyczące radzenia sobie z toksycznymi krewnymi. Nie możesz zmienić ich zdania (zwykle), ale możesz pomóc im w moderowaniu ich zachowania. Jeśli próbowałeś przekierować rozmowę, ale to nie pomaga, po prostu powiedz: „Mamo, musimy teraz wyjść”. Możesz SPRÓBOWAĆ jej odpowiedź, ale prawdopodobnie przerodzi się ona w kolejną dyskusję.

_{Mam bardzo podobną rodzinę i jedyną rzeczą, która pomaga, jest odejście, gdy tylko przestępstwo się rozpocznie. Nie chcę, aby moje dzieci były w pobliżu i słyszały niektóre paskudne, bigoteryjne rzeczy, które wydobywają się z ust mojej ukochanej.}

Twoje pytanie ma wspólne kłopoty - co zrobić z niepokojącym zachowaniem dorosłych wokół dziecka. Jakie są twoje prawa i obowiązki rodzica w tej konkretnej sytuacji i przyszłych podobnych kontaktach z członkami dalszej rodziny? Jak zareagujesz na problemy granic z rodzicami (i innymi dorosłymi), jeśli chodzi o twoje dzieci?

W grę wchodzą wszystkie rodzaje dynamiki rodzinnej! Jeśli zwykle starasz się unikać konfliktów i zawsze pozwalasz rodzicom podejmować decyzje, może to być trudniejszy problem do rozwiązania. Z drugiej strony, jeśli jesteś dość asertywny i przyzwyczajony do stania na własnych nogach, wtedy sprawy stają się łatwiejsze.

Będąc po obu stronach tego ogrodzenia dla rodziców / dziadków, mam trochę doświadczenia w tym temacie. Granica musi być ustalona przez Ciebie, rodzica. Niezależnie od tego, czy trudność stanowią konfrontacyjne poglądy polityczne czy religijne, wulgarny język, brzydkie plotki, głośne kłótnie ... to nie ma znaczenia. Jesteś tutaj, aby odbyć miłą rodzinną wizytę i dobrze się bawić, nie narażając swoich małych dzieci na nieprzyjemną sytuację. Przedstawianie swojego zdania w humorystyczny sposób, sugerowanie przyjemniejszego działania, w które każdy może się zaangażować lub, w ostateczności, po prostu wychodzenie z domu, jeśli twoje granice dla swoich dzieci nie są przestrzegane, w każdym razie to od Ciebie zależy Ustaw ton. i nie ma czasu jak teraźniejszość, gdy twoje dziecko jest jeszcze małe!

W przypadku starszego dziecka ważna jest późniejsza rozmowa na temat zachowania lub poglądów babci lub dziadka. Chociaż je kochamy, nie zawsze zgadzamy się na wszystko i wyjaśniamy dlaczego, odpowiadając na pytania, które może mieć dziecko. Ludzie mogą i nie zgadzają się co do wielu rzeczy. W porządku, o ile nie przekracza linii - i to ty musisz narysować tę linię, jeśli chodzi o twoje dzieci.

Jeśli nadal będziesz uczyć swoją córkę o świecie, wyjaśniając i demonstrując dobre zachowanie (takie jak pokora, otwartość i zdrowy sceptycyzm), będzie ona bardzo dobrze przygotowana do decydowania o tym, że obwinianie babci jest nonsensem.

Będzie to w rzeczywistości bardziej skuteczne niż cokolwiek, co możesz zrobić, aby spróbować bezpośrednio kontrolować tę sytuację (i ma dodatkowy bonus, pomagając jej uporać się z każdą inną sytuacją w jej życiu).

(Więc nie przejmuj się tym zbytnio. Dziecko, które nauczy się myśleć za siebie, jest mniej podatne na tego rodzaju rzeczy, niż myślisz).

Jako 46-letnia kobieta, która ma do czynienia z rodzicami, których poglądy polityczne różnią się radykalnie od moich, z całego serca zgadzam się z powyższą odpowiedzią, która zaleca twojej córce rozróżnianie faktów i poglądów w miarę, jak się starzeje. może bardziej obiektywnie ocenić wszelkie pojawiające się problemy.

Nigdy nie doceniłbym twojego wpływu na twoją córkę, jest o wiele potężniejsza niż jej babcia, tak po prostu jest. Chyba że ją porzucisz, co oczywiście się nie wydarzy!

Wyobrażam sobie, że twoja mama ma złożone powody do antagonizowania cię swoimi przekonaniami. W przeciwnym razie dlaczego ona nie akceptuje tylko twoich różnic i skupia się na cieszeniu się dobrym czasem z wnuczką? Podejrzewam, że ma emocjonalne powody, by wyrazić swoje polityczne różnice w stosunku do ciebie, które wynikają z pewnego rodzaju wewnętrznego konfliktu.

Samo przeczytanie twojego pytania i przemyślenie tego wszystkiego pomogło mi przeanalizować zachowanie mojego rodzica i teraz jest dla mnie o wiele bardziej jasne, dlaczego tak się zachowują. (Zbyt nudne, aby wejść!).

Myślę, że poczujesz się lepiej, gdy zakwestionujesz powody, dla których twoja mama odczuwa potrzebę wyrażania tak wielkiego gniewu na politykę, kiedy wie, że się nie zgadzasz. Zacznij od pytania, dlaczego Twoja różnica polityczna zagraża jej tożsamości lub bezpieczeństwu emocjonalnemu. Czy to możliwe, że grozi jej podobnym do ciebie? Dlaczego miałoby to być? A może czuje, że jej nie kochasz, bo się z nią nie zgadzasz? Może wpada w to wpływ twojego taty. Czy twój tata kiedykolwiek był po jej stronie? Lub odwrotnie? Mam nadzieję, że przemyślenie tego ma więcej sensu w jej postawie.

Powodzenia, brzmisz jak bardzo kochająca i oddana matka

Wygląda na to, że chcesz uniknąć narażania córki na najgorsze poglądy matki, ale chcesz też spędzić czas z matką i nie chcesz całkowicie kończyć swojej wizyty, kiedy zaczyna rozmawiać o polityce. Czy można iść na kompromis?

Kiedy matka zacznie dyskutować o polityce, zabierz córkę na spacer po bloku. Jeśli po powrocie zacznie mówić o polityce, idź ponownie. Może to pomóc twojej matce pokazać, że poważnie myślisz, że nie chcesz, by rozmawiała o polityce, nie psując całej twojej wizyty.

Rozwiązanie składa się z kilku części.

1. Przede wszystkim nie trzeba strzec swoją córkę przed ekstremalnymi politycznych Wyświetleń . Poglądy nie są faktami. To są opinie. Co więcej, uniemożliwienie jej dowiedzenia się o różnorodności poglądów może sprawić, że stanie się jednym z tych hiperpolaryzowanych ludzi politycznych, którzy pragną śmierci tylko dlatego, że są konserwatystami .

   • Wyjaśnij swojej córce, że każdy ma opinie. Niektóre są bardziej poparte faktami niż inne. Niektóre są bardziej popularne niż inne. Podaj przykłady sprzecznych opinii (niekoniecznie politycznych).

   • Wyjaśnij, że nie musi ona wierzyć w opinie konkretnych osób, nawet swojej Babci (lub, aby zrównoważyć obawy polityczne, jej nauczycieli szkół publicznych, którzy nauczą ją, że Obama jest największy, a Romney jest do bani - przykład z HuffPost, aby uniknąć źródeł prawicy :) . Kolejny przykład z Romneyem . Innym przykładem . I jeszcze jeden ). Lub profesorowie college'u . Nauczyciel mojego przedszkola dla dzieci dał im (w wieku 5 lat) wykład o tym, jak rząd jest wielki i robi dla nas wszystko.

   • Wyjaśnij różnicę między szanowaniem osoby a szanowaniem jej opinii.

2. Po drugie, wyjaśnij tę zasadę FAKTY. Jeśli ktoś ma opinię, jej pierwszym obowiązkiem jest sprawdzenie, czy opinia jest poparta faktami.

   Jeśli ktoś mówi, że ponad 2000 przypadków jest winą Obamy, czy masz wyraźny dowód, że tak nie jest? Pokaż jej dowód. BAM Osoba wyrażająca opinię straciła więcej, niż gdyby w ogóle nie mówiła.

   Oczywiście, odwrotnie, jeśli nie masz żadnego dowodu, że NIE jest to wina Obamy, powinieneś powstrzymać się od sformułowania opinii, że nie są (lub przynajmniej popchnięcia tej opinii jako ważniejszej niż opinia jej babci). Wyjaśnij, że poprawna odpowiedź brzmi: „Nie wiemy, bo i tak nie ma dowodów”.

3. Wykorzystaj punkty polityczne jako doskonały punkt wyjścia do edukacji.

   Babcia mówi „Obama jest socjalistą”? Dobrze, wyjaśnij jej dokładnie, czym jest socjalizm, czym jest komunizm i kapitalizm. Wyjaśnij, dlaczego niektórzy uważają Obamę za socjalistę (słaba znajomość definicji? Bardzo bliska znajomość socjalizmu ORAZ z poglądami na całe życie Obamów? Nieprecyzyjne sformułowania / niechlujne etykietowanie? Skuteczne taktyki polityczne?)

4. Zastosuj to samo do swojej Babci. Uczyń to regułą - nie proponuj opinii politycznej bez uczciwego przyznania się do opinii LUB poparcia jej faktami.

Ponieważ twoja córka ma tylko 1 rok, nie sądzę, że jest to obecnie dla niej duży problem. Moja rzeczywista troska dotyczy twojej matki. Z twojego postu mam wrażenie, że jej poglądy polityczne stały się ostatnio bardziej ekstremalne niż w przeszłości, z dużym naciskiem na przypisywanie winy. Nic z tego nie jest zdrowe. Brzmi to tak, jakby twoja matka była naprawdę niezadowolona i rzutuje swoje nieszczęście na stan Unii. Kiedy o tym myślisz, to dziwne, że polityka powstaje nawet podczas wizyty twojego jednorocznego dziecka. Dlaczego nie mówisz o dziecku? Tak robią normalne babcie.

Może więc rozmowa, która musi się odbyć, dotyczy tego, co się teraz z nią dzieje. Być może musi zobaczyć się z terapeutą lub po prostu wydostać się więcej.