Jak zachęcić dziecko do nauki raczkowania?

Moja 6,5-miesięczna córka gardzi czasem na brzuchu. Przez cały czas musi być zajęta zabawkami na brzuchu, w przeciwnym razie zacznie się denerwować, a wkrótce potem płacze. Podczas zabawy z nami nie musi się czołgać, ponieważ jest w porządku i zajęta, gdzie jest. Kiedy się denerwuje lub płacze, nie będzie próbowała się czołgać, po prostu próbuje się przewrócić na plecy (jeszcze niezbyt dobrze).

Staraliśmy się postawić przed nią zabawki, żeby próbowała do nich dotrzeć, ale nie ma to wpływu na jej nie wybredny czas. Próbowaliśmy położyć ją na różnych powierzchniach (jej mata nie jest najlepsza do raczkowania), takich jak dywan lub podłoga z paneli. Nie miało to też większego znaczenia.

Czas na brzuch nie jest wyraźnie „naucz się czołgać”. Jest to połączenie kilku rzeczy.

• Budowanie siły i równowagi
• Zwiększenie aktywności
• Przyzwyczajanie dziecka do różnych pozycji
• Zwykle jest bardziej aktywny niż czas przestoju
• Popraw kształt głowy (unikając „płaskiej głowy”)

Na pewno daj jej zabawki w tym okresie. Nie pchaj czołgania się bardzo mocno; zrobi to, gdy będzie gotowa, a tym razem jest to część przygotowania. Upewnij się, że ma dużo czasu na brzuch (kilka godzin dziennie w tym wieku), ale poza tym pozwól jej robić swoje. To najlepsza rzecz, jaką możesz zrobić, aby pomóc jej nauczyć się czołgać: pozwól jej rozwinąć siłę i równowagę i zacząć być bardziej aktywna.

6,5 miesiąca jest bardzo wcześnie, by się czołgać; większość dzieci w naszym przedszkolu czołgała się blisko 8 miesięcy, a wiele trwało dłużej. Nie stresuj się tym zbytnio. Rozkoszuj się tym razem, gdy przebywa w jednym miejscu - gdy zacznie się czołgać, nigdy nie będziesz mieć spokojnej chwili, aż do college'u.

Wiem, że ciężko jest sprawić, by twoja córka wysportowała się w brzuchu, a wszystko, czego chcesz, to sprawić, by była szczęśliwa i pozwoliła jej się uczyć, ale pozwól jej zamieszać. Frustracja czasu na brzuchu zachęciła mnie do rozpoczęcia czołgania się. Pomyśl o tym w ten sposób; robiąc jej czas na brzuch, nawet jeśli nie jest fanem, zachęcasz ją do znalezienia sposobu, aby uczynić to bardziej zabawnym lub uciec od tego. Oba mogą pomóc jej znaleźć klucz do czołgania się, pływania, lub cokolwiek zdecyduje, to jej preferowana metoda poruszania się.

Pamiętaj też, że nie wszystkie dzieciaki czołgają się i nie wszyscy to robią wkrótce. Moja córka zaczęła przeszukiwać około 9 miesięcy, ale po prostu cofała się, a potem HAKOWAŁA, gdy znalazła się w kącie. Uznała wtedy, że czołganie jej nie działa, więc zaczęła podnosić się i chodzić, tuż przed tym, jak skończyła. Mój syn czołgał się w wieku 6 miesięcy i chodził w wieku 10 miesięcy, ponieważ widział, jak jego siostra zbliża się i chce być częścią tego. Moja siostrzenica i siostrzeniec po mojej stronie rodziny całkowicie pominęli czołganie się i od razu podeszli do podjeżdżania, pływania, a potem chodzenia. (Innymi słowy, dzieci są dziwne i robią swoje.)

Jedną z najtrudniejszych rzeczy do nauczenia się, gdy mój syn był w wieku twojej córki, było „być mniej pomocnym”. Nie musiał zbytnio czołgać się, ponieważ sięgał po rzeczy poza jego zasięgiem, a my je dla niego zdobywaliśmy.

To powiedziawszy, po prostu nie był nigdy pełzaczem. Podciągał się do rzeczy i podróżował przed średnią, ale nie „czołgał się”. Zaczął robić dziwny, jednonogi, pionowy spacer, żeby się obejść - po prostu przesuwał się w ten sposób na tyłku i dotarł gdziekolwiek chciał. Pewnego dnia po prostu bum zaczął chodzić. Co jakiś czas przez trzy kolejne miesiące właściwie się czołgał, ale nigdy wcześniej nie chodził.

Wzruszając ramionami . Niektóre dzieci są takie. Może twój będzie. Jedyną rzeczą, którą chciałbym zrobić inaczej, patrząc wstecz (i nie wiem, czy to miało znaczenie), byłoby zmuszenie go do spędzania więcej czasu na rozwijaniu mięśni, rzucając się na brzuch. To miłe, że lubią to, ale nie lubią tego, ale myślę, że czasami trzeba pozwolić im na tyle sfrustrować, aby podjęli wysiłek.

Czołganie się to umiejętność rozwoju motorycznego, która rozwija się naturalnie we własnym harmonogramie rozwoju każdego dziecka. Poza poważnymi niepełnosprawnościami fizycznymi lub neurologicznymi nie ma potrzeby „uczyć” ani „zachęcać” dziecka do czołgania się. Oprócz zapewnienia im bezpiecznej przestrzeni do eksploracji, szanuj ich etap rozwoju (cokolwiek to jest), usiądź i obserwuj!