Jak radzisz sobie z agresywnym dzieckiem?

Ma 2. Ciągle bawi dorosłych dla zabawy. Jak mam go nauczyć, że jest to złe i że nie należy tego robić? Jak mam uczyć 2-latka pojęcia „to jest dobre, to jest złe”?

W dwóch przypadkach dobre / złe ok / nie ok zaczynają mieć sens. Na pewno możesz nauczyć swoje dziecko w tym wieku, co jest dopuszczalne, a czego nie; w rzeczywistości właśnie w ten sposób opuszczają „straszne dwójki” i przechodzą do etapu „dlaczego”; zaczynają zdawać sobie sprawę, że rzeczy są pewne, w tym dobre / złe, ale zdają sobie również sprawę, że motocykle są zaparkowane na zewnątrz w miejscach nieprzeznaczonych dla samochodów i że ludzie przechodzą przez chodnik pod światło.

W dużej mierze docierają tam przez powtarzanie. Ich mózgi muszą rozwinąć się wystarczająco, aby trafić na czarno-biały etap (gdzie rzeczy są dobre lub złe, dobre lub złe); nie możesz tego uczyć, ale możesz położyć podwaliny pod które rzeczy są.

Do momentu osiągnięcia tego etapu kilka wskazówek:

• Często dziecko uderza, ponieważ wymyka się spod kontroli. Naucz się strategii pozwalających im odzyskać kontrolę. Niektóre dzieci w tym wieku reagują na przerwy (czas wolny, jak w okresie uspokojenia, a nie karę). Jednak wielu nie; dla tych, jak mój najstarszy na początku.
• Spróbuj nauczyć ich technik „spokojnych”. Mój najstarszy nauczył się mówić „spokojnie” niskim, długim tonem, trochę jak buddyjski „Om”. To działa dla niego; uspokaja się po tym, jak powiedział to kilka razy. Czasami również liczymy do 10 lub 20 (przez nas, mam na myśli, że on i ja - nie „1-2-3”, ale po prostu liczymy liczby, aby uzyskać spokojniejszy sposób myślenia).
• Dziecko może zwracać na siebie uwagę. Negatywna uwaga jest nadal uwagą, więc uderzenie zmusza cię do rozmowy z nim. Trzeba to ostrożnie zarządzać; w najlepszym razie poświęciłbyś mu więcej uwagi w innym czasie, aby nie było to problemem, ale często nie jest to możliwe. Ignorowanie również nie jest odpowiedzią. Zamiast tego spokojnie powiedz „Nie, dziękuję, uderzenie nie jest przyjemne” lub jakiś wariant, podnieś go, odsuń od siebie lub od osoby, którą uderzył kilka stóp, a następnie wróć do tego, co robiłeś. Powtórz w razie potrzeby.
• Jeśli wydaje się, że uderza w odpowiedzi na określone bodźce (na przykład mój najstarszy uderza jego młodszego brata, gdy przeszkadza mu w grze), spokojnie mu przypomnij, że nie jest to akceptowalny sposób poradzenia sobie z sytuacją - i zapewnij mu dobra alternatywa. Działa to nawet w celu przyciągnięcia uwagi, ponieważ możesz mu przypomnieć, że jest to dobry sposób na zwrócenie na siebie uwagi. To działało bardzo dobrze dla mojego najstarszego, gdy krzyczał „Don't Talk Mommy Daddy”, kiedy rozmawialiśmy ze sobą w samochodzie; zamiast tego poprosiliśmy go, by uprzejmie zapytał „Czy mogę rozmawiać z mamusią?”, co nauczył się robić pięć lub sześć razy.

Kluczem do większości z nich jest Nie denerwuj się i Powtarzanie. Nie denerwuj się, co oznacza, że ​​nie mów mu ze złością; istnieje prawdopodobieństwo, że uderza, bo jest zestresowany, a ty go pogarszasz (i wzmacniasz reakcję gniewu na stres). Powtórzenie jest kluczem do tego wszystkiego; tak jak uczysz się tabliczki mnożenia wykonując 3 x 5 pół tuzina razy, tak samo twoje dziecko uczy się prawidłowego zachowania społecznego poprzez powtarzanie. Nie zniechęcaj się, gdy pierwsze 5 razy nie zadziała. Spróbuj jeszcze 5 razy. Konsekwencja jest ważniejsza niż znalezienie „jedynego prawdziwego sposobu”, aby pomóc dziecku w nauce.