W jakim wieku ma sens spotykać się z profesjonalistą, gdy podejrzewasz Aspergera?

Zauważyliśmy, że nasze 3,5-letnie dziecko zaczyna wykazywać oznaki Aspergera. Każdy z tych znaków sam w sobie można wytłumaczyć wiekiem, ale w sumie wydaje się zauważalny.

Nie zamierzam wymieniać objawów i nie pytam o diagnozę.

W jakim wieku można nawet pewnie zdiagnozować Aspergera (lub jego brak)? I zakładając, że nasze podejrzenia nie znikną, w jakim wieku warto, biorąc pod uwagę, że niewiele można z tym zrobić?

Nie wiem, jaki jest „oficjalny” wiek, w którym można z całą pewnością zdiagnozować Aspergera. Przepraszam, nie mogę odpowiedzieć na to pytanie. W odniesieniu do drugiego aspektu twojego pytania:

zakładając, że nasze podejrzenia nie znikną, w jakim wieku warto, biorąc pod uwagę, że niewiele można z tym zrobić?

Moja odpowiedź na to pytanie jest jak najszybciej.

Nie zgadzam się z twoim stwierdzeniem, że „niewiele można z tym zrobić”. To prawda, że ​​nie ma lekarstwa, ale to prawie nie to samo, co brak opcji.

Powinieneś zaufać swojemu instynktowi i poddać swoje dziecko ocenie. Najgorsze, co może się zdarzyć, to okazuje się, że twoje dziecko jest normalne. Jeśli jednak Twoje dziecko NIE jest normalne, niezależnie od tego, czy dzieje się tak z powodu Aspergera, czy czegoś innego, możesz od razu zacząć szukać leczenia / wsparcia. To, że nie ma „lekarstwa” na Aspergery, nie oznacza, że ​​powinieneś siedzieć i nic z tym nie robić. Dostępnych jest mnóstwo zasobów, które pomogą Twojemu dziecku i Twojej rodzinie czerpać jak najwięcej z życia bez względu na wszystko.

Dodałem ten link w komentarzu (który usunąłem, aby opublikować tę odpowiedź) i mam nadzieję, że będzie on odpowiedni; jeśli jesteś w USA, powinno być. Naprawdę uważam, że wczesna interwencja prawdopodobnie może ci pomóc. Witryna zawiera wiele dobrych informacji na temat poruszania się po różnych usługach i opcjach, które mogą być dostępne, a także wiele dobrych linków do innych zasobów.

Nie można przecenić zalet wczesnej interwencji . Dzieci, które otrzymują intensywną terapię, mogą poczynić ogromne postępy w swoim ogólnym funkcjonowaniu i prowadzić produktywne życie.

Powyższe cytaty zamieszczono na stronie przesiewowej strony internetowej Autism Society , która wspomina także, że American Academy of Pediatrics zaleca autyzm (którego spektrum obejmuje Aspergery) w wieku 18 miesięcy i ponownie w wieku 24 miesięcy. Jeśli twój lekarz jeszcze tego nie poruszył, NIE jest nierozsądne, abyś zrobił to następnym razem, gdy tam będziesz, jeśli zdecydujesz się poczekać do następnej zaplanowanej kontroli. Aby przygotować się do wizyty, możesz zacząć od zanotowania sytuacji, w których zachowanie twojego dziecka dotyczy Ciebie. Ponadto, oto kwestionariusz z Pieczęci Wielkanocnych, który możesz wziąć, który może pomóc ci ustalić, czy twoje dziecko jest na dobrej drodze rozwoju.

Wreszcie, jeśli twoje dziecko jest za stare na program EI, lokalny okręg szkolny może ci pomóc. Sprawdź, czy możesz znaleźć lokalną organizację charytatywną (zwykle związaną z lokalnym okręgiem szkolnym), taką jak Child Find, która przeprowadza badania dzieci w wieku przedszkolnym. Te badania oceniają dzieci w różnych obszarach rozwoju - społecznych, emocjonalnych, fizycznych, akademickich - i zwykle również pod kątem problemów ze słuchem i wzrokiem.

Przykro mi, jeśli nie ma Cię w USA, a to wszystko nie dotyczy Ciebie. W zasadzie próbuję powiedzieć, że bez względu na to, gdzie jesteś, musisz być orędownikiem swojego dziecka. Nie musisz polegać na swoim lekarzu, aby rzucić piłkę - to zależy od ciebie.

Nie jestem specjalistą zawodowym ani pracownikiem socjalnym; Jestem matką, która mocno odczuwała, że ​​jej dziecko było trochę zaniedbane, gdy był bardzo młody. Nie czekałem, aż ktoś potwierdzi lub potwierdzi moje podejrzenia. Znalazłem lokalne centrum pomocy i zadzwoniłem do nich. To był intensywny proces - to znaczy oceny - ale był tego wart. Mój syn miał opóźnienie mowy. Był moim pierwszym dzieckiem i nawet nie zdawałem sobie sprawy, że jego język jest tak daleko w tyle, ale frustracja, którą czuł, że nie był w stanie się porozumieć, była źródłem jego innych objawów. Miał 2 lata, kiedy został „zdiagnozowany”, a kiedy miał 4 lata, był równorzędny rozwojowo z innymi. Zdaję sobie sprawę, że to, o co się martwisz, jest nieco poważniejsze niż opóźnienie mowy, jednak wyciągniętą nauką jest to, że im wcześniej zaczniesz, im wcześniej zobaczysz wyniki. I możesz zapobiec łączeniu się czegoś, co może być drobnym problemem, w coś znacznie bardziej złożonego i trudnego do rozwiązania / leczenia.

Tak szybko, jak to możliwe. Niektóre charakterystyczne objawy można zauważyć już po 12 miesiącach (np. Brak wskazania lub gestów) [1]. Przez 3,5 roku specjalista powinien mieć mnóstwo informacji, a jeśli dziecko ma zespół Aspergera, wczesna diagnoza jest bardzo pomocna. Chociaż prawdą jest, że niewiele można na to poradzić w sensie wyleczenia, możesz zrobić wiele, aby pomóc im poprawić umiejętności komunikacyjne, behawioralne itp.

[1] https://apa.org/practice/guidelines/autism-screening-diagnosis.pdf

Pomyślałem, że mogę podzielić się naszym doświadczeniem z naszym synem, który właśnie skończył 5 lat i łagodnie ASD (tak mniej więcej Aspergerów, jak było). Bystry żłobek zauważył znaki, gdy miał trzy lata i skierowano go do oceny (dotyczy to Wielkiej Brytanii). Odbył dwie wizyty zespołu ds. Zdrowia w swoim żłobku, gdy miał trzy lub dopiero cztery lata, a następnie skierowano go do specjalisty pediatry. Zrobiła zalecenie, a zespół oceniający postawił diagnozę, gdy miał cztery lata - łagodny autyzm, w dużej mierze skoncentrowany na mowie i umiejętnościach społecznych.

Tutaj zaczynamy nasze dzieci wcześnie do szkoły - on zaczął w wieku czterech i pół lat - i dlatego bardzo ważne było, aby piłka zaczęła się wcześnie toczyć. W części Wielkiej Brytanii mieszkamy w National Health Service, współpracując z systemem edukacji z tego rodzaju potrzebami, dlatego chcieliśmy mieć coś dla niego na początku roku szkolnego. Tak się składa, że ​​z bardzo pomocnym dyrektorem, bardzo życzliwym i wykwalifikowanym nauczycielem klasowym oraz dobrą pracą ze strony zespołu oceniającego, do połowy jesieni mieliśmy z nim dedykowanego asystenta specjalnej troski w klasie. Myśli tylko, że jest nauczycielką i mamy wrażenie, że po kilku latach może nie potrzebować takiej pomocy, ale każde dziecko jest inne i kto wie.

Zwróć uwagę na twoje pytanie: ruszaj się tak szybko, jak to możliwe, poproś o pomoc, jeśli istnieje opór, i jak najszybciej ustal potrzeby edukacyjne (główny nurt w porównaniu do dedykowanego szkolnictwa; pomoc lub po prostu informacja dla nauczyciela; ćwiczenia i pomoc w domu). I o czym wiem, diagnoza Aspergera została po prostu na nowo zdefiniowana jako rodzaj ASD (nie jestem tego pewien).

Nawiasem mówiąc, może on być bezczelny i nie jest najbardziej wyrazisty, ale w sumie mamy na rękach uroczego chłopca z dobrym kręgiem przyjaciół, który sam zbudował i wielkim poczuciem humoru. Będzie miał bardzo trudne, ale nie jest katastrofą. Uważamy się za szczęściarzy, że mamy go w życiu.

Po przejściu przez proces oceny autyzmu z czterolatkiem proces ten wydaje się trochę głupi i niedokładny, jeśli twoje dziecko po prostu „wykazuje kilka znaków”. Oceny rodziców są raczej ważone, gdy dziecko jest małe, więc wydaje się, że dostarczasz oskarżające dowody oskarżeniu za każdym razem, gdy opisujesz zachowanie dziecka.

Diagnoza nie jest dla mnie tak użyteczna, potrzebuję zasobów i wiedzy, które pomogą mojemu dziecku dobrze się rozwijać. Na przykład moje dziecko jest niewygodne społecznie wobec swoich rówieśników. Istnieją programy, w których moje dziecko może spotkać się z innymi dziećmi mającymi takie same trudności i współpracować w grupie. Są zajęcia takie jak „Naucz mnie, jak się bawić w przerwie” i inne rzeczy, które wydają się dziwnie specyficzne, ale są to dokładnie te rzeczy, których nie wiem, jak pomóc mojemu dziecku. Psychologowie rozwoju dziecka znają wszystkie te zasoby i mogą pomóc ci znaleźć takie, które są odpowiednie dla twojej rodziny.

Nie zwracaj uwagi na psychobabble o takich rzeczach. Każdy ma inny sposób myślenia i właściwe jest dostosowanie się do wszystkiego, co dziecko jest w stanie zrobić.

Umysł ma dwie podstawowe funkcje: porządkowanie i grupowanie. Dzieci, które są bardzo skupione na zamawianiu, mogą wydawać się wadliwe, ponieważ nie zwracają na ciebie uwagi. Błędem jest myśleć o tym. To, że dziecko nie zwraca na ciebie uwagi, nie oznacza, że ​​coś jest z tym nie tak. W rzeczywistości chciałbym mniej zwracać uwagę na moich rodziców. Nie należy również zakładać, że dziecko „nie słyszy” ciebie, jeśli nie reaguje. Jedną rzeczą jest zrozumienie, inną odpowiedzią. Z dzieckiem, które jest myślicielem linearnym, zamawiającym, skupi się tylko na jednej rzeczy na raz. Próba zmuszenia ich do zrobienia kilku rzeczy naraz jest błędem.