Jak możemy pomóc dzieciom nauczyć się radzić sobie z wolnością w Internecie?

Oczywiste jest, że dzieci dorastające z Internetem w taki sam sposób, jak moje pokolenie dorastało z telewizją: jest wszechobecne. Tak jak moi rodzice martwili się, że zbyt dużo telewizji może mi zaszkodzić, nietrudno jest się martwić, że moje dzieci zostaną poszkodowane przez sieć. W zeszłym tygodniu dana boyd napisała przemyślaną opinię dla magazynu Time:

Cyfrowa ulica jest bezpieczna, gdy nastolatki i dorośli wspólnie postanawiają otworzyć oczy i zwrócić uwagę, komunikować się i wspólnie negocjować trudne sytuacje. Nastolatki potrzebują swobody wędrowania po cyfrowej ulicy, ale muszą też wiedzieć, że troskliwi dorośli są za nimi i wspierają ich, gdziekolwiek się udają. Pierwszym krokiem jest wyłączenie oprogramowania śledzącego. Następnie zapytaj dzieci, co robią, gdy są online - i dlaczego jest to dla nich takie ważne.

To świetna rada i całym sercem zamierzam jej przestrzegać. Mój 10-letni syn z pewnością dorasta w Internecie i dużo rozmawiamy o tym, co robi online. (Przeważnie gra w Minecrafta i ogląda filmy instruktażowe ... o Minecrafcie.) Sprawdzanie jego aktywności (pytaniem, a nie szpiegowaniem) było uspokajające.

Udało mu się jednak zainstalować mnóstwo oprogramowania reklamowego na naszym komputerze rodzinnym. (Podejrzewam, że podążył za linkiem, który twierdzi, że nasz komputer działa szybciej). Na szczęście wcześnie zauważyłem problem. Kiedy zapytałem go o to następnego dnia, był wymijający. Wydawało się, że odczuł ulgę, kiedy wspomniałem, że włączyłem ochronę hasłem zadań administratora, aby zapobiec problemom w przyszłości. Podejrzewam, że wiedział, że spieprzył i martwił się, jak zareaguję.

Chciałbym wierzyć, że komunikacja między dziećmi i rodzicami sprawi, że jego interakcje online będą bezpieczniejsze, ale co można zrobić, gdy komunikacja się zepsuje? Kiedy wstyd uniemożliwia dziecku przyjście do rodzica z prośbą o pomoc, czy nie czyni to z porady chłopca nieco ryzykownych?

Wybacz mi, Jon, jestem pewien, że odpowiedziałem na twoje pytanie, ignorując twoją SO reputację ... niewielu dorosłych jest technikami takimi jak my. ;)

Rodzice często pytają mnie, jakiego oprogramowania do monitorowania / ochrony dzieci używam. Odpowiadam: „Ja”. Następnie opracowuję, mówiąc im, że nie ma żadnego oprogramowania, które mogłoby myśleć i analizować tak, jak człowiek. Najlepszym oprogramowaniem do monitorowania jest Ty, rodzic.

Uważam, że zbyt często dzieci pozostają przed komputerem, tak jak poprzednio przed telewizorem ... bez żadnego poważnego nadzoru ze strony rodzica.

Mając to na uwadze, zadajmy sobie kilka pytań:

• Kto chce wirusa?
• Kto chce się z nimi skontaktować?
• Kto chce zobaczyć coś, czego nie szukał?
• Kto chce wyświetlać SPAM lub inną (częściowo) złośliwą zawartość?

Odpowiedź we wszystkich przypadkach (mam szczerą nadzieję) nie brzmi ani dorośli, ani nasze dzieci.

Kiedy była bardzo młoda, moja córka rozmawiała na barbie.com. Podczas regularnej kontroli jej aktywności zapytałem ją, co robi. Była podekscytowana! Rozmawiała z BARBIE !!! Ja jednak spojrzałem na czat. Nie tak myślała. Kiedy zauważyłem, że rozmawia z prawdziwymi ludźmi z całego świata, rozczarowała się, obraziła i zamknęła okno. Nie musiałem nic robić poza informowaniem jej.

Trzy miesiące temu dostała wirusa na swoim komputerze (tak, mam konto w systemie Windows jako ograniczone konto podrzędne, ale znalazła moje hasło, aby coś zainstalować [długa historia ... nie idźmy tam.]) Naprawiłem maszynę i wyjaśnił, jakie mogły być te sumy. Oczywiście musiała zmienić wszystkie swoje hasła (i moje też są teraz inne!) Teraz, kiedy chce zainstalować dodatek do gry, nawet nie udaje się zdobyć mojego hasła ... po prostu pyta aby upewnić się, że jest bezpieczna.

Teraz, zwracając się bezpośrednio do ciebie, Jon: Ilu dorosłych spotkaliśmy, którzy są tak ryzykowni w zachowaniu online, jak nasze dzieci? (Nikt w moim biurze nie może instalować, aktualizować ani odpowiadać na okna dialogowe oprogramowania.)

Moja odpowiedź na to pytanie jest to, że możemy wychowywać je co do zagrożeń, które istnieją i dołożymy wszelkich starań, aby chronić je przed narażeniem na takie zagrożenia - to jest to, co zarówno my, jak i oni chcą, więc tak naprawdę nie jest debata, które można przedstawione w pomocny sposób. Moja córka nie jest zmartwiona tym, że jej konto jest ograniczone, ponieważ widziała, jak efekty zakłócają jej zdolność do grania w gry i robienia innych rzeczy ... to miłe, że tata się nią zaopiekuje.

Otóż, jeśli chodzi o to, że czyjeś dziecko nieostrożnie robi rzeczy, to jest to całe „inne pytanie, które prawdopodobnie najlepiej nadaje się na inne forum na SE b / c, ci, którzy chcą robić rzeczy za naszymi plecami, są dość kreatywni i bez względu na to, jak są dobrze wyszkoleni my znajdziemy sposób, o którym jeszcze nie słyszeliśmy.

Również problem z instalacją adware jest często przypadkiem ... okno dialogowe naśladujące zwykłe okno dialogowe, które powoduje skutki uboczne - osoba nieprzeszkolona po prostu nie jest przygotowana na wszystkie próby włamania, na które regularnie jesteśmy narażeni.

Wreszcie był to dodatek do zainstalowanej przez nią gry Minecraft, która zawierała wirusa, więc uważaj na swój łup! Usunięcie tego zajęło mi 3 godziny!

Jak możemy pomóc dzieciom nauczyć się obsługiwać bezpłatny dostęp do mediów?

Pierwszą rzeczą do zrozumienia jest to, że nie jest to nowy problem. Wszechobecność Internetu, ogrom informacji i łączność z tak dużą bazą użytkowników są nowe, ale podstawowy problem nie jest nowy.

Jednym z najwcześniejszych środków komunikacji jest opowiadanie historii. Do dziś zastanawiamy się, jak najlepiej poradzić sobie z dostępem dziecka do historii:

Szkoła wyznaczyła czytanie, które moim zdaniem jest niewłaściwe dla mojego syna. Jak podejść do tego problemu ze szkołą i moim synem?

Wynalazek pisania przyniósł informacje z dziedziny ustnej do czegoś, co można zachować w czasie i przestrzeni bez konieczności przesyłania ich bezpośrednio ze źródła informacji. Ponieważ coraz więcej osób miało dostęp do pisania, nasi przodkowie musieli zadać sobie pytanie

Jak możemy pomóc dzieciom nauczyć się obsługiwać dostęp do czytania i pisania?

Obecnie istnieją różne podejścia do tego problemu. Naturalnie uczymy nasze dzieci dbania o to, co, jak i do kogo piszą. Zajmujemy się tym, co czytają nasze dzieci i prowadzimy z nimi otwarte dyskusje na ten temat.

Wynalazek druku tak naprawdę tego nie zmienił. Wszystko, co zrobił, to zwiększenie dostępu do informacji.

Telewizja wydawała się wprowadzać nowy zestaw problemów: przedstawiała informacje w formie audiowizualnej, transmitowała je na duże odległości i nie od razu otworzyła dostęp dla wszystkich do nadawania. Te dwa ostatnie nie są niczym nowym. Dostęp do informacji ponownie wzrósł i, jak większość nowych rzeczy, silniejsi początkowo mieli większą kontrolę. Dziś nadal mamy do czynienia z konsekwencjami formatu audio / wizualnego:

W jakim wieku należy wprowadzić dziecko do telewizji?

Czym różni się Internet?

Internet jest wszędzie i jest przeznaczony dla wszystkich, ale czym tak naprawdę się różni? To jest natychmiastowe . Po uzyskaniu dostępu do nieograniczonego urządzenia podłączonego do Internetu, nasze dzieci mogą natychmiast uzyskać dostęp do wszystkiego, co chcą i więcej . Nawet jeśli ograniczyłeś urządzenia domowe, urządzenia podłączone do Internetu są dziś praktycznie wszechobecne. Twojemu dziecku nie jest trudno odwiedzać sąsiadów i być w Internecie, zanim jeszcze dowiesz się, że opuścili dom (w zależności od ich wieku).

Jaki jest sens?

Nie sądzę, aby natychmiastowa natura Internetu zmieniła się bardzo, poza tym, że tym ważniejsze jest, abyśmy nawiązali otwartą komunikację z naszymi dziećmi. Jeśli nawykniemy wcześnie dzielić się doświadczeniem, które my (rodzice i dzieci), będziemy przygotowani (ze zrozumieniem doświadczenia naszego dziecka) do zajmowania się ich problemami i będą przygotowani do dzielenia się swoimi problemami, gdy wystąpią, ponieważ będzie wiedział, że jesteśmy gotowi do słuchania.

Przypadek 1: Gory Flash Game

Wynik otwartej komunikacji 1

Dziecko: Chcę zagrać w gry flash.
Rodzic: Dobra, o czym myślisz?
Dziecko: Och, zamierzałem wypróbować tę grę walki na Freshdirt.
Rodzic: Myślę, że ta gra jest dość krwawa.
Dziecko: Hm, nie wiedziałem o tym. Może spróbuję czegoś innego.

Alternatywne zakończenie: Dziecko: Widziałem, że to może być trochę krwawe, ale myślę, że to tylko komiczna przemoc.
Rodzic: Cóż, jeśli jesteś pewien, że ci to nie przeszkadza, dlaczego nie sprawdzimy tego razem i zobaczymy, dlaczego to takie krwawe.

Jeśli gra obejmuje dojrzałe tematy, takie jak „Kill Your Boss”, może to być dobry moment na dyskusję na temat tego, jak tego rodzaju myślenie nie jest zdrowe.

Wynik otwartej komunikacji 2

Dziecko: Właśnie kliknąłem grę flash i było to dość przerażające.
Rodzic: Co się stało?

Rodzic i dziecko mogą omówić, co było niepokojące. Rodzic prawdopodobnie również spojrzy na grę, aby dowiedzieć się, co się wydarzyło.

Wynik otwartej komunikacji 3

Rodzic: Co dziś robiłeś dla zabawy?
Dziecko: Grałem w kilka gier internetowych.
Rodzic: Czy znalazłeś coś interesującego?
Dziecko: Cóż, grałem w tę jedną grę. To było trochę krwawe.

Dalsza dyskusja, jak wyżej.

Notatki

W zależności od wieku tej wolności nie trzeba dawać. Ponieważ może to być szczególnie istotne w przypadku pytania tytułowego, zobacz sekcję „Ułatwienie dostępu”.

Przypadek 2: Pornografia

Rodzic: Zauważyłem, że ostatnio spędzasz dużo czasu w swoim pokoju przy komputerze.
Dziecko: Cóż, po prostu surfuję po Internecie.
Rodzic: Z zamkniętymi drzwiami?
Dziecko: Szczerze mówiąc, badam trochę tych rzeczy, o których rozmawialiśmy.
Rodzic: Istnieje wiele oszustw i złośliwego oprogramowania, a czasem możesz natknąć się na więcej, niż się spodziewałeś. Czy mogę dać Ci radę?

Rodzic wyjaśnia z satysfakcją, jakie są najlepsze praktyki dotyczące pornografii internetowej.

Przypadek 3: Rozmowa z nieznajomymi

Dziecko: Spotkałem kogoś fajnego w Internecie.
Rodzic: O czym ty mówisz?
... Rodzic: Nie zapomnij uważać na ilość przekazywanych informacji.

Alternatywne zakończenie: Dziecko: Chcą mnie poznać. Rodzic: Cóż, myślę, że najpierw powinniśmy ich lepiej poznać i prawdopodobnie powinniśmy ich spotkać razem.

Ułatwienie dostępu

Gdy twoje dziecko się starzeje, naturalnie będzie mniej bezpośredniego nadzoru nad jego aktywnością online, ale jak dokładnie to powinno się stać?

Jeśli chodzi o treści dla dorosłych, takie jak przemoc, seks i narkotyki, dobrym pomysłem jest mieć bezpieczną listę witryn do odwiedzenia z dziećmi. Gdy się starzeją, dajesz im większą swobodę odwiedzania bezpiecznej listy przy mniejszym bezpośrednim nadzorze. W przypadku rzeczy, które nie znajdują się na liście bezpiecznych, możesz je wyświetlić razem z nimi po raz pierwszy lub obejrzeć je z góry. Uczynienie bezpiecznej listy urządzeniem społecznościowym, do którego oboje się odwołujesz, a nie ograniczeniem technicznym, pokazuje, że ufasz im, że podejmują decyzje dotyczące własnego bezpieczeństwa, gdy dowiadują się od ciebie, jak nimi zarządzać. Możesz zacząć korzystać z Internetu przez cały czas w młodym wieku, a kiedy są starsi, mogą korzystać z niego solo w tym samym pokoju, co ty. W końcu używają go na własnych warunkach, ale z ograniczeniami czasowymi,

Jeśli chodzi o komunikację z nieznajomymi, wcześnie powinieneś jasno powiedzieć swoim dzieciom, jakie informacje są niebezpieczne w dzieleniu się z ludźmi - i komu możesz je udostępniać. Kiedy zaczną rozmawiać z ludźmi online, prawdopodobnie powinieneś być z nimi na początku. Gdy się starzeją, możesz poprosić o przedstawienie ich znajomym online, ale nie musisz być obecny podczas całej rozmowy. Jeśli kiedykolwiek chcą spotkać się z kimś osobiście, powinieneś mieć jasność, że chcesz z nimi pójść - przynajmniej na początku.

Czy to moja opinia?

Tak, ale starałem się, aby było to tak dobrze ugruntowane w dominujących opiniach ekspertów, jak tylko mogłem, tak dalece, jak to widzę, a także otwarte na wiele różnych aplikacji. Jestem otwarty na krytykę i mogę zdecydować o przyjęciu poglądów innych do mojego postu według własnego uznania. Zostaw komentarz, jeśli coś Ci wystaje.

Osobiście uważam, że do 15 roku życia (najpóźniej) powinieneś mieć swoje dziecko gotowe do nieograniczonego dostępu do Internetu bez względu na to, czy ci się to podoba, czy nie, ponieważ najprawdopodobniej znajdą sposoby, aby je uzyskać bez względu na konsekwencje .

Zrzeczenie się

Moja odpowiedź zakłada kompetentnego rodzica - to znaczy rodzica, który wie o samym Internecie i jego zagrożeniach oraz o tym, jak się chronić. Nie sądzę, że jest to problem z moim postem. Rodzic powinien zdobyć wiedzę na dowolny temat, zanim stanie się punktem kontaktowym dla tego problemu ze swoim dzieckiem.