Jak ustalić, czy 7-miesięczne dziecko budzi się z powodu nawyku lub potrzeby?

Jestem subskrybentem biuletynu babycenter.com. Właśnie otrzymałem list zawierający następującą treść:

Rozwiązania dotyczące snu:
gdy osiągnie wiek około sześciu miesięcy, twoje dziecko nie będzie musiało tak często karmić w nocy, a jeśli uda ci się przekonać ją do porzucenia nocnych posiłków, może to być dla wszystkich naprawdę realne jako rodzina. Niestety nie zawsze jest to łatwe. Jedną z metod stosowanych przez wielu rodziców jest „kontrolowany płacz”, zwany także treningiem snu. Chodzi o to, że dziecko w tym wieku budzi się raczej z powodu nawyku niż z potrzeby, a celem jest przełamanie tego nawyku. Jednocześnie metoda ma na celu zapewnienie zarówno Tobie, jak i Twojemu dziecku, że wszystko z nią w porządku, ale noce zdecydowanie są do spania.

Jak rozpoznać, czy siedmiomiesięczne dziecko budzi się z powodu nawyku, a nie potrzeby? Czy ona nie może być głodna? Skąd mam wiedzieć?

Nie jestem pewien, czy mam kwalifikacje do udzielania odpowiedzi - minęło ponad dziesięć lat, odkąd moje dziecko było w tym wieku - ale, za co warto, dam 2 ¢.

Jeśli dziecko budzi B / C są głodne, a następnie , że jest jedyną rzeczą, która je pocieszyć. Jeśli dziecko budzi się z jakiegokolwiek innego powodu - brudnej pieluchy, złego snu itp. - wówczas wyleczenie tego problemu jest jedyną rzeczą, która je pocieszy. Znajomość specyficznych potrzeb naszych dzieci jest ciągłym wyzwaniem i ciągle się zmienia. ;)

Wszystkie dzieci chcą, potrzebują i pragną miłości. Budzenie się w nocy, gdy ktoś jest taki młody, może być raczej przerażające ... mieli tylko 7 miesięcy, aby wiedzieć, że jest ciemno, a nawet w pierwszych miesiącach rozwijały się oczy. Trzymanie ich, pocieszanie i odkładanie ich z powrotem do łóżka może być bardzo pomocne (karmienie może nie być problemem, ale objawem).

Każde dziecko jest jednak wyjątkowe pod każdym względem. Niektórzy bardziej potrzebujący (tj. Pragną więcej uwagi i przywiązania), a niektórzy bardziej niezależni. Nie widzę nic z natury złego w dostępie do ich uzasadnionych potrzeb. Dziecko bojące się ciemności w wieku 7 miesięcy może być nocną sową w wieku 17 lat i tak dalej. W wieku poniżej jednego roku, imo, rozsądnie byłoby zapytać, czy pewne zachowania są warte próby naprawy lub czy nakręcanie jest najlepszym rozwiązaniem.

Ponownie, tylko moje 2 ¢, ale mam nadzieję, że jest to w jakiś sposób pomocne.

Naprawdę nie wiesz, ale możesz zgadywać.

• Czy twoja córka je rozsądną porcję w ciągu dnia? Czy to, ile je w ciągu dnia, wpływa na to, jak często się budzi? Śledź przez kilka dni i spróbuj go nieco zmienić. Jeśli znajdziesz maksimum - tj. Ilość, której albo nie chce jeść więcej, albo nie ma to wpływu na jej przebudzenie - oznacza to, że karmisz ją wystarczająco.
• Czy ona się budzi z jakiegoś innego powodu? Czy jej pieluszka jest mokra (czy przeniosłaś się już na „pieluchy nocne”?), Czy jest zimna itp. Wyeliminuj te przyczyny.
• Czy możesz ją spać bez karmienia? Nawet jeśli zajmuje to dziesięć lub dwadzieścia minut na biegunach, pieszczotach itp.? Jeśli tak, a ona faktycznie śpi, to nie jest (zbyt) głodna.
• Ile je, kiedy nocuje? Prawdopodobnie już wiesz, jak głodna jest podczas karmienia. Jeśli je przekąskę, nie musi jeść. Jeśli głoduje i zjada wszystko, co tylko może, może być głodna.

Nie mówisz, jeśli karmisz piersią lub karmisz butelką, a to jest jedno z tych miejsc, w których ma to znaczenie. Karmienie piersią w nocy jest niezwykle pocieszające dla dziecka i może sprawić, że złamanie zarówno mamusi, jak i dziecka będzie o wiele trudniejsze - zdecydowanie było to dla nas trudne.

Sugeruję jakąś wersję „wypłacz”, choć niekoniecznie tak ekstremalną jak niektóre. To, co działało dla nas, to pocieszyć naszego syna, ale początkowo nie wyciągać go z łóżka; następnie przejdź do pozwalania mu płakać przez kilka minut, ale niezbyt długo. Nigdy nie musieliśmy pozwolić mu płakać przez długi czas; dość szybko zorientował się, że nie karmi go północ.

Właśnie trenowałem mojego najlepszego przyjaciela w tej samej sytuacji. Mam trójkę dzieci; 9 lat, prawie 4 i 22 miesiące. Karmiłem piersią dwie z nich, butelkę jedną. Ktoś już wspomniał, że to robi różnicę: robi. Mój chłopiec karmiony butelką nie miał problemów ze snem przez całą noc, zanim zaczął polerować butelkę 8 uncji przed snem (około 20 tygodni). Budził się od czasu do czasu, ale nigdy nie był głód.

Pozostała dwójka, karmiona piersią, cóż ... oboje ciężko było spać przez całą noc. A przez „przez noc” mam na myśli solidne 6 godzin. Nie wiem dlaczego, ale niemowlęta po prostu uwielbiają jeść (ok, może wiem dlaczego (-;) ...

Jeśli obawiasz się, że twoje dziecko może być głodne - przyłóż je do skrzeli przed snem. Powiedzmy, że idzie około 7:30, a ty idziesz spać o 9; nakarm ją o 9. Będzie senna, ale postaraj się dostać co najmniej kilka minut, nie budząc jej w pełni. Zmień diap, jeśli możesz to zrobić (moi chłopcy łatwo się obudzili, więc popełniłem ten błąd tylko raz). W ten sposób wiesz, że miała dość jedzenia (logicznie). Jeśli budzi się o 3 lub 4 nad ranem, może być głodna lub wcześnie wstać. Moje drugie dziecko wstało z ptakami w wieku 4 lat. Zjadłby „śniadanie”, a potem spał do 9. Trwało to tylko kilka tygodni, nim po prostu spędził czas w swoim łóżeczku bez potrzeby jedzenia. Kolejny dowód, że nie umrą z głodu w ciągu nocy.

Ale jeśli twoje dziecko budzi się między 11 a 3 rano, pozwól mu płakać przez 10 minut. To boli (a dla nas oznaczało to ryzyko przebudzenia drugiego dziecka), ale uważnie słuchaj: czy intensywność rośnie? A może są chwile ciszy (przestają płakać, myślę, że słucham, „czy mama przychodzi?”) Jeśli wydaje się, że się pieści, idź trochę dłużej i sprawdź, czy się uspokoi. Czasami będą płakać i włączać się przez godzinę, ale dopóki to nie będzie desperackie, wszyscy płaczą, pozwól jej być. Jeśli ona to przyspiesza, niech tatuś wejdzie i spróbuje ją pocieszyć. Nic ekstremalnego. Tylko klepnięcie, szybki uścisk ...

Jeśli „leczenie tatusia” nie pomaga, spróbuj zmienić pieluchę. W łóżeczku. W ciemności (jeśli tata da sobie radę). Następnie powtórz procedurę przytulania / klepania. Upewnij się, że nie jest zbyt zimna. Odejdź i pozwól jej znów płakać.

Jeśli się uspokoi, to wspaniale. Jeśli nie, teraz możesz spróbować szybkiego karmienia. Jeśli trwa to krócej niż 5 minut, dziecko nie było głodne. MOŻE być spragniona. Spróbuj nawilżacza, jeśli jesteś w bardzo ciepłym klimacie (a ona może się pocić) lub jeśli jest zimno i sucho.

FYI: Zrobiłem to wszystko i nadal budziłem się co trzy godziny przez mojego „Besty Best pesty szkodnika”. Myślałem, że mój najmłodszy NIGDY nie przespałby nocy, dopóki pewnej nocy nie rozpaczliwie położyłem go w stosie pralni (podczas gdy ja przygotowywałem się na karmienie), a on natychmiast zemdlał. Najwyraźniej mój zapach był wystarczający. Podniosłem go, brudną koszulkę i całą resztę, bezceremonialnie złożyłem go w łóżeczku, a on spał jak ... no cóż, jak dziecko! - jeszcze 5 godzin. Spróbuj spać z czystymi prześcieradłami swojego dziecka przez kilka nocy, zanim umieścisz je w łóżeczku i sprawdź, czy śpi lepiej, gdy jej łóżeczko pachnie jak mama. To był kryptonit dla mojego najmłodszego.

Gdy sprawisz, że przestanie się budzić we wczesnych godzinach, dostosuj karmienie ostatniej nocy tak późno, jak to możliwe, na początku, a następnie stopniowo zbliżaj je do snu dziecka. Czasami oznacza to, że obudzi się wcześniej. Moje dzieci karmione piersią nigdy nie spędzały więcej niż 7 godzin. Dostosowałem to okno do moich potrzeb. Chciałem spać, więc pozwoliłem dziecku pozostać później. Robisz to, co ci odpowiada.

Moja przyjaciółka właśnie to zrobiła ze swoim pierwszym dzieckiem (zawsze najtrudniejszym z pierwszym!) I pomimo jej niedowierzania oraz nalegań jej męża, że ​​chłopiec był głodny, jej dziecko płakało tylko przez dziesięć minut pierwszej nocy, a potem osiedliło się samodzielnie, i płakał jeszcze dwa dni później przez 5 minut, a teraz śpi 8 godzin! Musi go teraz obudzić, bo nie może znieść porannego obrzęku! I na pewno nie traci na wadze, więc to dowodzi, że nie miało to nic wspólnego z POTRZEBĄ do jedzenia w nocy.

Czy powinieneś pozwolić dziecku to wypłakać? Chyba tak. Naprawdę okropnie jest słuchać, ale na dłuższą metę warto NAPRAWDĘ odpocząć. Dodatkową korzyścią jest to, że często śpią lepiej w ciągu dnia, ponieważ wiedzą, jak samodzielnie zasnąć i wyjść ze snu. Ktoś tu wspomniał ~ 45 min płaczu ... nerwy ze stali! Miałem noce, w których trwało to pół godziny (kiedy moje dziecko było trochę starsze, a WIEDZIAŁEM, że nie był głodny - tylko szkodnik) i przeżył, podobnie jak dziecko, które płakało przez prawie godzinę (uporczywe małe koleś!)

Btw: jeśli uważasz, że to teraz trudne - spróbuj wyobrazić sobie, jak dwulatek złamie zły nawyk. Nie wydarzy się. Zrób to teraz ! 7-latki są DUŻO łatwiejsze do trenowania!

Mam nadzieję, że to pomoże.

Kiedy przestaliśmy karmić w nocy (około 6 miesięcy), to, co nas uspokoiło, to fakt, że nasze dziecko będzie spało jeszcze przez dobre cztery godziny po zaśnięciu. Zasadniczo jego całkowita ilość snu pozostała taka sama w nocy. Z wcześniejszych doświadczeń wiedzieliśmy, że obudziłby się i płakałby wcześniej, gdyby był naprawdę głodny.

Zajęło nam to około pięciu nocy z ~ 45 minutami płaczu o 4 nad ranem, zanim zdał sobie sprawę, że powinien po prostu przewrócić się i wrócić do łóżka. Przez te pięć nocy jego tata cały czas go tulił i tulił. Nie zbliżyłbym się, bo mój zapach doprowadzałby go do szaleństwa, ponieważ wskazywał, że mleko jest blisko.

To wciąż wielkie wyzwanie dla nas, aby zrozumieć potrzeby naszego dziecka. Nasze dziecko ma 10 miesięcy, a teraz jest zima, co w naturalny sposób zwiększa apetyt i naturalnie wydłuża sen w nocy, ale wciąż zmienia się każdej nocy. Ale bądź pewny, że ty i dziecko przyzwyczaicie się i niedługo dobrze przyzwyczaicie się do otoczenia. I pamiętaj, że nie jesteś sam :)