Jak dostawcy usług internetowych na jednym kontynencie mogą łączyć się z dostawcami usług internetowych na innym kontynencie?

Jak dostawcy usług internetowych na jednym kontynencie mogą łączyć się z dostawcami usług internetowych na innym kontynencie? Z punktu widzenia warstwy fizycznej?

Powiedzmy, że jeden dostawca usług internetowych ma siedzibę w Azji, a drugi w Europie - w jaki sposób podłączą swój kabel światłowodowy do wymiany ruchu? Również w jaki sposób łączyłyby się fizycznie za pośrednictwem IXP ( Internet Exchange Points ).

Czy muszą przeciągać kabel światłowodowy do tych miejsc?

Jest wiele rzeczy, które robią dostawcy usług internetowych:

• przeciągnij wiązki włókien na kontynenty. Ponieważ jest to bardzo kosztowne, robi to tylko niewielka liczba bardzo dużych firm, a wielu dostawców łączy światłowodowych czynszowych od tych firm
• czynsz dzierżawny (długość fali, obwód VLAN, MPLS itp.) między IXP od firmy, która jest właścicielem (lub dzierżawi) włókna. Ponieważ pojemność włókien jest wspólna, zwykle jest to mniej kosztowne
• kup tranzyt IP od dostawcy tranzytu. Ci dostawcy usług tranzytowych zazwyczaj mają własną globalną łączność. Dostawcy usług tranzytowych mogą oferować trasy ISP do całego Internetu, więc ISP nie musi być obecny na każdym IXP, aby połączyć się z każdym innym ISP na naszej planecie.

Ostatnia opcja jest najczęstsza. Istnieje tylko ograniczona liczba dostawców tranzytu, którzy nie kupują tranzytu od innego dostawcy usług internetowych, zwykle nazywani są Tier 1 . Większość dostawców usług internetowych łączy łączność IXP i tranzyt IP w celu uzyskania globalnej łączności.

Edycja: Oto prawdziwy przykład: Użyłem pierścieni NLNOG ring-trace do stworzenia wykresu, w jaki sposób sieci na całym świecie docierają do sieci Facebooka. .

Jak widać z tego przykładu, wiele sieci dociera do Facebooka przez DE-CIX (IXP we Frankfurcie w Niemczech, jedna z największych na świecie), ale istnieje również duża liczba sieci korzystających z Telii (AS1299) i NTT (AS2914), aby dotrzeć do Facebooka. Telia i NTT to dostawcy tranzytu pierwszego poziomu.

Edycja 2: Ponieważ obraz jest przeskalowany w dół, trudno go odczytać. tutaj jest wersja w pełnym rozmiarze.

Dostawca usług internetowych ma w zasadzie 3 opcje.

1. Kup tranzyt lokalnie w ich kraju.
2. Zbuduj swoją sieć w innych krajach i ustanowić tam peering i / lub tranzyt.
3. Kup link do dostawcy tranzytu lub IXP w innym kraju.

Aby faktycznie ustanowić połączenia dla 2 i 3, zwykle dzierżawią pojemność (czy to jakiś rodzaj wirtualnego obwodu, cała długość fali, a nawet całe włókno) na kablach światłowodowych. Czasami składają własne paczki światłowodowe (a następnie wynajmują wolne zasoby innym osobom).

USA i Europa Zachodnia są w zasadzie głównymi „hubami” Internetu, w których globalni dostawcy usług internetowych poziomu 1 współpracują ze sobą, w których tranzyt internetowy jest tani i gdzie hostowana jest duża część treści. W ten czy inny sposób wszyscy inni płacą za ruch do / z tych miejsc, kupując linki bezpośrednio lub płacąc za przesyłkę operatorowi tranzytu.