Zauważyłem, że zarezerwowano IPv4, 169.254.0.0/16a IPv6 zarezerwowano fe80::/10na adresowanie lokalne. Chociaż widziałem, że IPv6 używa zarówno fe80::/10adresu, jak i mojego prywatnego adresu IPv6 fd00::12do komunikowania się z innymi urządzeniami w Wireshark, nigdy nie widziałem 169.254/16pracy w IPv4.
Jaki jest więc cel adresowania lokalnego?
Odpowiedzi:
Nigdy nie widziałem 169.254 / 16 pracujących w IPv4.
Komputer automatycznie uzyskuje adres 169.254.xx / 16, jeśli nie otrzymuje adresu IP z serwera DHCP. Jeśli wyłączysz serwer DHCP w sieci domowej lub laboratoryjnej i wydasz polecenia „ipconfig / release” i „ipconfig / renew”, komputer otrzyma adres 169.254.xx.
Zgodnie z tym artykułem :
Celem tych samodzielnie przypisanych adresów lokalnych dla łącza jest ułatwienie komunikacji z innymi hostami w podsieci, nawet przy braku konfiguracji adresu zewnętrznego (przez ręczne wprowadzenie lub DHCP). W przeciwieństwie do IPv6, implementacja adresów lokalnych łącza IPv4 jest zalecana tylko w przypadku braku normalnego adresu, który można routować. Hosty pseudolosowo generują dwa ostatnie oktety adresu, aby złagodzić konflikty adresów. Ze względu na rozgłoszeniowy charakter niektórych lokalnych protokołów sieciowych (na przykład NetBIOS Microsoftu), hosty mogą być w stanie wykrywać się nawzajem, nawet bez wcześniejszej wiedzy o schemacie adresów.
Adresy lokalne dla łącza służą do komunikacji między dwoma hostami (które znajdują się na tym samym łączu), gdy nie określono innego adresu IP.
Krótko mówiąc, podczas uruchamiania system operacyjny próbuje skonfigurować adres w interfejsie za pomocą różnych metod, takich jak -
A jeśli system operacyjny nie jest w stanie skonfigurować adresu w interfejsie za pomocą żadnej z automatycznych metod, wówczas konfiguruje adres w interfejsie z puli lokalnej łącza.
W IPv4 każdy interfejs używa tylko jednego adresu, podczas gdy w IPv6 możemy mieć wiele adresów na jednym interfejsie (np. Lokalny link, globalny adres na interfejsie).
Z powodu imitacji posiadania jednego adresu na interfejsie w IPv4, być może nie widziałeś adresu z zakresu 169.254.0.0/16 na interfejsie.
Adresy lokalne dla łącza są wymagane dla operacji IPv6, ale nie dla IPv4. Microsoft opracował między innymi standard APIPA (automatyczne prywatne adresowanie IP), wykorzystując adresowanie lokalne IPv4, ale nie jest to obowiązkowe ani obsługiwane przez wszystkie systemy operacyjne. Widziałem także, jak ludzie niewłaściwie używają adresów lokalnych adresów IPv4, ręcznie przypisując je i podsieci, a to wbrew RFC 3927, Dynamiczna konfiguracja adresów lokalnych adresów IPv4 , co jest standardem.
Przeczytaj RFC 3927, Dynamiczna konfiguracja adresów lokalnych łącza IPv4 :
Wprowadzenie
Ponieważ protokół internetowy stale zyskuje na popularności, staje się coraz bardziej cenny możliwość korzystania ze znanych narzędzi IP, takich jak FTP, nie tylko do komunikacji globalnej, ale także do komunikacji lokalnej. Na przykład dwie osoby z laptopami obsługującymi bezprzewodowe sieci LAN IEEE 802.11 [ 802.11 ] mogą spotkać się i chcieć wymieniać pliki. Pożądane jest, aby osoby te mogły korzystać z oprogramowania aplikacyjnego IP bez konieczności ręcznej konfiguracji statycznych adresów IP lub konfigurowania serwera DHCP [ RFC2131 ].
W tym dokumencie opisano metodę, za pomocą której host może automatycznie skonfigurować interfejs z adresem IPv4 w prefiksie 169.254 / 16, który jest prawidłowy dla komunikacji Link-Local na tym interfejsie. Jest to szczególnie cenne w środowiskach, w których nie jest dostępny żaden inny mechanizm konfiguracji. W tym celu prefiks IPv4 169.254 / 16 jest zarejestrowany w IANA. Przydział adresów lokalnych łącza IPv6 opisano w „Autokonfiguracji adresu bezstanowego IPv6” [ RFC2462 ].
Łączność lokalna z wykorzystaniem łącza IPv4 Adres lokalny łączy nadaje się tylko do komunikacji z innymi urządzeniami podłączonymi do tego samego łącza fizycznego (lub logicznego). Łączność lokalna z wykorzystaniem łącza IPv4 Adres lokalny łącza nie nadaje się do komunikacji z urządzeniami, które nie są bezpośrednio podłączone do tego samego łącza fizycznego (lub logicznego).
Microsoft Windows 98 (i nowsze) i Mac OS 8.5 (i nowsze) już obsługują tę funkcję. Ten dokument standaryzuje użycie, określając zasady, w jaki sposób adresy lokalne IPv4 mają być traktowane przez hosty i routery. W szczególności opisano, jak zachowują się routery podczas odbierania pakietów z lokalnymi adresami IPv4 Link w adresie źródłowym lub docelowym. W odniesieniu do hostów omawia roszczenia i obronę adresów, utrzymanie adresów Link-Local i routowalnych adresów IPv4 na tym samym interfejsie oraz problemy z homingiem.
Kiedy opracowano IPv6, wbudowano w niego wiele rzeczy, które były opcjonalnymi dodatkowymi funkcjami IPv4. Jednym z nich było adresowanie lokalne. Każdy interfejs IPv6 otrzyma adres Link-Local, aby urządzenie mogło przynajmniej komunikować się na łączu lokalnym, a jako wbudowana funkcja wiele rzeczy, np. Protokoły routingu, używa go do komunikacji na łączu lokalnym.
fd00::12adresu IPv6 ULA (twojego ). RFC 4193, Unikalne lokalne adresy IPv6 Unicast, sekcja 3.2.1. Lokalnie przypisane globalne identyfikatory wymagają losowego wyboru kolejnych 40 bitów, globalnego identyfikatora. Szanse, że będziesz mieć wszystkie zera dla globalnego identyfikatora, gdy go używasz, są praktycznie zerowe.