Jak moja karta Wi-Fi może wykryć sieci bezprzewodowe znajdujące się w zasięgu? Jakiego protokołu używa się do komunikacji z urządzeniami w okolicy, aby ogłosić punkt dostępu Wi-Fi? Czy każdy router transmituje na własnej częstotliwości, a moja karta Wi-Fi skanuje „każdą” częstotliwość, aby ją wykryć?
Odpowiedzi:
Jak moja karta Wi-Fi może wykryć sieci bezprzewodowe znajdujące się w zasięgu?
Twój klient ma radio, które nasłuchuje na częstotliwościach Wi-Fi 802.11 dla kraju skonfigurowanego w radiu.
Jakiego protokołu używa się do komunikacji z urządzeniami w okolicy, aby ogłosić punkt dostępu Wi-Fi?
Punkty dostępowe Wi-Fi są skonfigurowane z identyfikatorem SSID; te identyfikatory SSID są znane z ramek nawigacyjnych ; domyślnie ramki nawigacyjne są wysyłane co 102,4 milisekund.
Format ramki sygnału nawigacyjnego zawiera SSID dziedzinie, a przedział nawigacyjny.
Radio w twoim punkcie dostępowym jest skonfigurowane dla określonego kanału . Te ramki nawigacyjne są transmitowane na kanale AP.
Czy każdy router transmituje na własnej częstotliwości, a moja karta Wi-Fi skanuje „każdą” częstotliwość, aby ją wykryć?
Każdy bezprzewodowy punkt dostępowy może wybrać z wcześniej zdefiniowanej listy kanałów bezprzewodowych i wybiera jeden kanał, aby ogłosić identyfikator SSID. Twój klient Wi-Fi stale przechodzi (lub skanuje) wszystkie te kanały, aby dowiedzieć się, które identyfikatory SSID są dostępne.
Standardy IEEE 802.11 definiują dwie metody wykrywania przez urządzenie klienckie sieci bezprzewodowych w okolicy. Obie metody opierają się na wykorzystaniu ramek zarządzania 802.11 zdefiniowanych w tych standardach.
Pierwsza metoda to metoda pasywna. Wszystkie urządzenia infrastruktury 802.11 będą wysyłać ramkę nawigacyjną mniej więcej co 100 ms (jest to ustawienie domyślne dla wielu urządzeń, ale często można ją ustawić na wyższą lub niższą) dla każdej sieci bezprzewodowej, dla której jest ona świadczona w danym momencie. Te ramki nawigacyjne będą zawierać informacje o sieci bezprzewodowej, takie jak SSID (inaczej nazwa sieci), szczegóły szyfrowania (jeśli istnieją), obsługiwane szybkości transmisji danych itp.
Klienci bezprzewodowi znajdujący się w pobliżu będą mogli „usłyszeć” sygnał nawigacyjny i wiedzieć, że sieć znajduje się w okolicy, dodając go do dowolnego
Druga metoda jest metodą aktywną i jest najczęściej wykorzystywana przez systemy operacyjne. Urządzenie klienckie może wysyłać ramkę żądania sondy ogólnie („Czy ktoś tam jest?”) Lub do określonej sieci („Hej, Bill, jesteś tam?”). Punkt dostępowy (dowolny w pierwszym przypadku, pasujący do drugiego) odpowie na to żądanie sondy odpowiedzią sondy, która będzie zawierać informacje podobne do ramki nawigacyjnej.
Ten proces żądania / odpowiedzi sondy jest również częścią procesu asocjacji, w którym stacja dołącza do sieci bezprzewodowej.
Powód, dla którego aktywna metoda jest ogólnie preferowana przez większość systemów operacyjnych, jest oczywisty, gdy usiądzie się nad tym zastanowić. Aby pasywnie odkryć sieć, urządzenie będzie musiało słuchać na kanale wystarczająco długo, aby mieć dużą szansę usłyszeć ramkę sygnału nawigacyjnego. Ponieważ sygnał nawigacyjny jest wysyłany tylko za każdym razem, urządzenie może być zmuszone do nasłuchiwania (i nasłuchiwania) przez co najmniej 200 ms, aby mieć pewność, że słyszy wszystkie sieci. Jeśli weźmiesz pod uwagę tylko 2,4 GHz, czyli co najmniej 11 kanałów ... wykonaj matematykę.
Aktywna metoda umożliwia stacji przełączenie się na kanał, wysłanie żądania sondy, krótką przerwę (mniej niż 100 ms), a następnie przejście do następnego kanału. To sprawia, że proces ten jest szybszy, a jednocześnie jest całkiem pewien, że znalazł sieci na tym kanale.