Czy ligatury uznaniowe mają jakiś inny cel niż wizualny?

Ligatury uznaniowe to ligatury niestandardowe, takie jak:

sti ctczcionką Atlantica LF

Czy mają one czysto wizualny charakter, czy jest jakiś inny powód, aby je poprzeć? Psychologiczny? Powiązane z prasą listową? (Czy istniały nawet w czasach drukowania typograficznego?)

Powiązany artykuł na temat wielkich i małych liter magazynu mówi, że są one „… bardziej dekoracyjne z natury niż standardowa ligatura…”. Ale czy to wszystko?

Osobiście uważam, że są trochę rozpraszające, szczególnie jeśli są używane w długich typach ciała. Trudno też wyobrazić sobie, że miałyby jakąkolwiek praktyczną wartość w pisaniu odręcznym - przynajmniej rysuję litery od góry do dołu, a dodatkowe powiązania między literami zakłócałyby przepływ.

Ligatury standardowe i ligatury uznaniowe są cechami konkretnej czcionki, a pojęcie ligatury uznaniowej datuje się od wprowadzenia czcionek OpenType około dziesięć lat temu.

Projektant czcionek określa, że ​​ligatury „standardowe” powinny być stosowane w celu zastąpienia niektórych par / potrójnych liter, podczas gdy ligatury „dyskrecjonalne” mogą być stosowane. Automatyczne zastosowanie jednego z nich może zostać określone przez projektanta końcowego w oprogramowaniu.

Tak, istnieją bardzo częste ligatury, np. Fi, ale nie ma prawdziwego standardu w krojach pisma.

Powody, dla których ligatury istnieją lub są w ogóle używane, są prawdopodobnie lepiej traktowane jako osobne pytanie.

Ligatury uznaniowe z definicji nie powinny być domyślnie włączone. Ligatury standardowe to takie, które według projektanta typów powinny być domyślnie włączone.

Konkretne pokazane ligatury, ligatury ct i st, są ligaturami historycznymi, które sięgają wieków. Są teraz uważane za raczej archaiczne i byłyby odpowiednie, gdyby ktoś chciał uzyskać efekt archaiczny.

Nie przeprowadzono badań nad ligaturami uznaniowymi mającymi korzyści inne niż estetyczne. Przeprowadzono jednak badania, które pokazują, że typografia, która jest bardziej atrakcyjna, ale nie jest bardziej funkcjonalna (to znaczy skład, który „wygląda ładniej”, ale nie ma wpływu na szybkość czytania ani rozumienie), ma inne, bardziej subtelne korzyści w nastroju i wydajności na kolejnych zadania

To jest dekoracja. Używane według uznania składu.

Ligatury zostały pierwotnie stworzone, aby skrócić czas na napisanie czegoś i typ układu. Istnieje wiele przykładów, które sięgają tysięcy lat wstecz, ale myślę, że stały się one najbardziej popularne wśród mnichów tworzących kopie Biblii, a później dzięki wczesnym naciskom w celu zmniejszenia liczby pobieranych obiektów z szuflad. Postęp w technologii prasowej z czasem zmniejszył ich potrzebę. Teraz służą tylko do dekoracji (a ja mam nadzieję, że nigdy nie odejdą).

Jeśli chodzi o rozpraszanie, zgadzam się, że osoby z tego przykładu rozpraszają mnie i nawet nie nazwałbym ich „prawdziwymi” ligaturami. Naprawdę powinny po prostu wpaść do tekstu, podobnie jak naprawdę ścisłe kerning między „f” i „i”.