Dlaczego niektóre czcionki sprawiają, że I, I, 1 wyglądają tak samo?

Dlaczego niektóre czcionki sprawiają, że znaki I, 1, 1 wyglądają identycznie?
Są czcionki, w których nie tylko wyglądają podobnie - są to te same dokładne lokalizacje pikseli. Dlaczego kiedykolwiek zostali stworzeni?

Domyślam się, że to sięga do czegoś historycznego, na przykład do maszyn drukarskich, w których trzeba było ręcznie rozmieścić wszystkie bloki wiodące dla każdej strony.

Więc jeśli miałeś wiele znaków, z których każdy mógł korzystać z tego samego bloku, byłaby to oszczędność zamiast potrzebować 3 zestawów bloków dla 3 znaków, być może mógłbyś uciec z 2.
Czy ktoś jest tego pewien?

— Lyndon White
źródło

Arial, jeden z najczęstszych obecnie sprawców, został zaprojektowany na komputer, więc nie można tego wyjaśnić wyjaśnieniami prasy drukarskiej. Bardzo frustrujące jest zajmowanie się loginami, które zawierają niejednoznaczne znaki. Cieszę się, kiedy mam kontrolę nad czcionką używaną do wyświetlania ważnych informacji.

Zawsze myślałem, że po prostu nienawidzą skrótu Illinois (Ill).

— Lauren-Reinstate-Monica-Ipsum

Jednymi z najgorszych przestępców w historii były czcionki bitmapowe Monako dostarczane z komputerem Macintosh. Co ciekawe, czcionki zostały zawarte w Systempliku, ale Macintosh użyłby czcionek przechowywanych w pamięci ROM zamiast czcionek, o Systemile plik nie zawierał również zasobu rOvr. Monako było na wielu maszynach jedyną czcionką o stałej szerokości i używało identycznych glifów dla Ii l, a także dla Oi 0.

— supercat

W rzeczywistości postacie, które można by wymienić, zaoszczędzą pieniądze w czasach ruchomości.

To powiedziawszy, „1” i „l” otrzymały miejsca w typowym przypadku pracy:

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Kiedy pojawiły się maszyny do pisania, mechanika dyktuje, że mniej znaków oznacza mniej potrzebnych pasków, co było ogromną korzyścią, dając ograniczoną przestrzeń. W związku z tym wczesne maszyny do pisania pominęły klawisz „1”, ponieważ wystarczyłoby „l”.

Dzisiaj w przypadku cyfrowej postaci nie ma żadnego powodu, aby postacie wyglądały tak samo, jak wybory estetyczne lub po prostu stare nawyki. Oczywiście łatwiej jest wycinać i wklejać niż projektować unikalne znaki.

— DA01
źródło

Czy sugerujesz, że twórcy Arial byli leniwi ?! Absurd!

— Ben Brocka

Duża +1 za histeryczny kontekst ... :) @BenBrocka: Ten problem nie ogranicza się do Arial. Jego rodzic, Helvetica, ma ten sam problem. W większości prawdziwych czcionek bezszeryfowych, jedyną różnicą między wielkimi literami „I” i małymi literami „l” jest niewielka różnica wysokości i / lub wagi. Rzadko występuje problem z „1”. Gill Sans to taki, który przychodzi mi na myśl z perwersyjnie nieozdobionymi pociągnięciami dla wszystkich trzech (choć wielkie litery „I” są pucołowate, małe litery „l” obok, cyfra „1” chuda). Ale Gill był trochę zboczeńcem również pod innymi względami.

— Alan Gilbertson

Gill był ... umm ... interesującą osobą. To powiedziawszy, brak rozróżnienia między literami geometrycznego sans można winić Bauhaus, prawdopodobnie jednego z największych zwolenników modernizmu.

— DA01

Więc ... mój punkt ... tutaj są różne problemy. Jednym z nich są ograniczenia technologiczne (maszyna do pisania). Jednym z nich jest efektywność projektowania / produkcji (wycinanie i wklejanie cyfrowego projektu typu). I jeden jest po prostu stylem ... rodziny typu modernistycznego są zwykle pozbawione wszelkich ozdób i destylowane do najprostszych form.

— DA01,

@AlanGilbertson Na pewno nie mówiłem, że Arial jest jedynym, który to robi, po prostu nie mogłem zignorować okazji, by się z tego wyśmiewać: P. Oczywiście zmienili tylko złe rzeczy z Helveticy

— Ben Brocka