Techniki dramatycznego skalowania obrazu

Otrzymałem niemożliwe zadanie:

Zrób zdjęcie (jpg) w rozdzielczości 1422 x 1067 pikseli przy rozdzielczości 100 dpi i skaluj je do 86400 x 29376 pikseli (co odpowiada wymiarowi 34 stóp x 100 stóp lub 30,5 metra x 10,36 metra)

Niestety zdarzają się sytuacje, gdy szef prosi pracownika o niemożliwe. To jest jeden z tych czasów.

Bardziej szczegółowo poproszono, aby „nie było pikselacji (w odległości oglądania 2 stóp (0,6 metra)”.

Prosta (i właściwa) odpowiedź brzmi: nie da się tego zrobić.

Ale to nie znaczy, że nie możesz jak najlepiej wykorzystać okropnej sytuacji. Dlatego szukam technik lub rozwiązań programowych specjalizujących się w tego rodzaju ogromnym skalowaniu.

W przeszłości słyszałem o czymś, co wysadza w powietrze i obrazuje za pomocą kół. To prawda, że ​​nie wygląda świetnie z bliska, ale z większej odległości wygląda bardziej trzymana razem (jak puentylizm ).

Nie wydaje mi się, żeby odpowiedź była jasna, dlatego wahałem się pytać tutaj. Zastanawiałem się więc, czy można to przekształcić w wiki, ponieważ jestem pewien, że nie jestem pierwszym ani ostatnim, który szuka informacji na temat tego rodzaju skalowania.

Przyjęłbym do tego inne podejście, ponieważ zadanie jest jak pragnienie księżyca. W Photoshopie nie ma jeszcze filtra jednorożca. (I dziwię się, że jak dotąd nikt nie zauważył, że limit pikseli w PSD dla Photoshopa wynosi 30 000 w każdym z wymiarów, więc 86 400 można by osiągnąć, dzieląc obraz na osobne pliki i powiększając je.)

Problem jest tutaj bardziej ludzki niż techniczny. Twój szef ma na myśli szczególny problem z wyświetlaniem. On / ona uważa, że ​​rozwiązaniem jest niemożliwie mały początkowy obraz skalowany do niesamowicie dużej liczby pikseli. Wiemy, że będzie to wyglądać okropnie i nie chcesz, aby Twoja firma lub szef wyglądali źle, ponieważ to nikomu nie pomoże.

Moja odpowiedź, gdy dostaję coś takiego od klienta, polega na omówieniu faktycznej sytuacji, znalezieniu problemu, który próbują rozwiązać, a następnie opracowaniu rozwiązania, które będzie działać. Nie popełnij błędu, możesz to zrobić tylko podczas rozmowy na żywo. Notatki, SMS-y i e-maile prawdopodobnie nie będą działać. Wymaga to również z twojej strony całkowitej szczerości, taktu, kreatywnego myślenia i wytrwałości, w przybliżeniu tej kolejności ważności. Czasami musisz przejść przez syczenie i zaciąganie się z drugiej strony, która nie chce wyglądać na głupca lub ignoranta. (Właśnie tam takt i własna szczerość celu znalezienia najlepszego możliwego rozwiązania ogromnie pomogą. Kiedy druga strona zda sobie sprawę, że się nie mylą, nie musi nalegać, aby miała rację.)

Zrób to, co sugeruje Marc, i przeprowadź testy z częścią obrazu, aby mieć coś do „pokazania i powiedzenia”. Ale nie używaj tego jako klubu, aby pobić bossa do poddania się. Musisz być po jego stronie.

Zadawaj pytania, aż całkowicie zrozumiesz wyzwanie, przed którym stoi Twój szef , a następnie znajdź właściwe rozwiązanie. Jeśli sprawisz, że będzie to jego pomysł, tym lepiej.

Jak zapewne wiesz, odległość widzenia dwóch stóp jest absurdalna. Gdyby ludzie oglądali cokolwiek z dwóch stóp, nie musiałby mieć 34 stóp wysokości. Kiedy ludzie zbliżają się do czegoś tak dużego, są przyzwyczajeni do problemów z obrazem.

Z rozsądnej odległości (20 stóp plus?) Scott ma dobry pomysł. W zależności od zdjęcia rozwiązanie Illustrator jest dość eleganckie. Rozmiar pliku będzie możliwy do zarządzania, a przy odrobinie pracy wynik może być zaskakująco fotograficzny. Jeśli nie korzystałeś z niego dużo wcześniej, poświęć trochę czasu na zabawę z ustawieniami śledzenia na żywo - mogą one oddziaływać w zaskakujący sposób.

Jeśli musisz cierpieć z powodu rozwiązania PS (ten plik cię zabije!), Zrób sobie przysługę i skorzystaj z akcji. Znalazłem najlepsze wyniki z przyrostami nie większymi niż 20% (niezależnie od tego, czy zostały zmniejszone, czy powiększone). Aby uzyskać bardziej skromne skalowanie, mam skonfigurowane działania, aby zwiększać lub zmniejszać w krokach co 5%, 5 razy, przy piątym razem wykonując maskę wyostrzającą. Im mniejsze przyrosty skalowania, tym lepsze PS zgaduje nowe piksele. Ponieważ idziesz tak daleko, możesz ustawić akcję na 5 lub 10%, może 15 razy, a następnie ręcznie wykonać wyostrzenie, abyś mógł lepiej ją kontrolować.

Wcześniej znałem samodzielną aplikację, która robiła coś takiego dekadę temu (mniej więcej tak). Jak rozumiem, Adobe kupiło tę technologię lub coś podobnego i wdrożyło ją do Photoshopa. Jeśli ktoś może potwierdzić, byłbym zainteresowany. Z pewnością ma dziś lepszą robotę niż kiedyś.

Nietoperz

1. Umieść obraz w programie Adobe Illustrator
2. Użyj funkcji Live Trace, aby przekonwertować zdjęcie na wektory
3. Skaluj wszystko, co chcesz.

Najlepiej zaimportuj zdjęcie tak duże, jak to możliwe, aby uzyskać jak najwięcej szczegółów dzięki Live Trace. Live Trace działa lepiej, jeśli zdjęcia nie są wyjątkowo skomplikowane. Ale to możliwe rozwiązanie.

Trzymanie się rastrów ....

1. Upscale w krokach.
2. 150% na raz, aż osiągniesz pożądany rozmiar.

Na różnych etapach możesz skorzystać z odrobiny nieostrej maski.

Alternatywą dla żywego programu Illustrator może być efekt półtonów. Rozmiar Przez Luminance skryptu dla Illustrator (spojrzenie na przykładach koło kolorów na dole) wykonuje piksele obrazów rastrowych i zamienia je w stylizowane, potencjalnie w pełnym kolorze półtonów podobny obrazów wektorowych, które zostaną następnie skalowalne bez patrzenia przypadkowo pixelised.

Jeśli obraz nie jest ani całkowicie jasny, ani ciemny, być może można nałożyć wersję „rozmiar według luminancji” na mocno zamazaną wersję oryginału, zamiast sugerowanego czarno-białego tła. Zamazany raster, nieprzezroczystość około 75%, za warstwą „Rozmiar według luminancji”, nieprzezroczystość około 75% nieprzezroczystości z trybem mieszania ustawionym na „Mnożenie”, może stanowić dobrą równowagę między ładnym wyglądem normalnym a fotograficznym z odległości pośredniej, nie wyglądając jak błąd z bliska.

Możesz dopasować względny balans warstwy rozmycia do warstwy kropek w zależności od tego, jak ostry ma być obraz (więcej warstwy kropek = więcej ostrości i kontrastu, więcej warstwy rozmycia = bardziej miękkie skupienie i dokładniejsze kolory). Jeśli chcesz efektu przypominającego pontilizm, prawdopodobnie możesz go uzyskać, dostosowując kropki i zwiększając ich rozmiary.

Ten podstawowy eksperyment („przy rozmyciu ”), z minimalnym dostrajaniem i dostosowywaniem, z bliska wygląda solidnie, bezbłędnie, i pozostaje dość dokładny po zmniejszeniu, aby z grubsza symulować odległość. Kolory nieco się zmieniły, ale jestem pewien, że pewne poprawki mogą naprawić nawet to.

Najgorszy scenariusz: jestem pewien, że przy odrobinie pracy możesz stworzyć coś przy użyciu tej techniki, która wygląda jak wątpliwa, ale prawdopodobna decyzja projektowa, a nie pomyłka!

Odległość widzenia jest niezwykle ważna. Niepoprawne jest założenie, że wszystkie obrazy do wydrukowania muszą mieć rozdzielczość 300 DPI. Jeśli znajdziesz ekran liniowy końcowego procesu drukowania, podpowie ci on maksymalne DPI potrzebne do doskonałej reprodukcji.

Informacje na temat ekranów linii drukowania wzorów półtonów na Wikipedii

Dlaczego tak duży?

Jaki jest przypadek użycia wydruku 30,5 × 10,36 m? Czy jest to ściana konferencyjna, na której ludzie będą szli obok niej? Jeśli tak, musisz zrobić wszystko, aby obraz wyglądał świetnie. Czy jest to billboard lub plakat, który będzie oddalony o kilka metrów od widza? Jeśli tak, pikselacja może nie stanowić większego problemu - dawno temu stworzyłem obraz billboardowy (profesjonalnym) aparatem 5MP. Piksele mają znaczenie, ale czasem jakość źródła jest ważniejsza.

Testowanie

Najlepszym sposobem na przetestowanie tego wszystkiego jest utworzenie przykładowej części plakatu we właściwym rozmiarze, wydrukowanie go przy użyciu podobnej techniki i przekonanie się, czy jest to dopuszczalne, czy nie. Możesz sprzedać go swojemu szefowi jako potencjalną oszczędność kosztów, ponieważ wydruki wielkoformatowe są drogie, więc błędy przy drukowaniu wielkoformatowym to zły pomysł. Naprawdę chcesz wydrukować ostatni plakat tylko raz.

Pracowałem nad wieloma reklamami na billboardach, ale nie sądzę, żebym kiedykolwiek potrzebował pliku o rozdzielczości 86400 × 29376 pikseli. To całkiem duże!

Porozmawiaj z drukarką

Twoja drukarka powinna być w stanie skierować cię we właściwym kierunku. Podejrzewam jednak, że nie musisz celować w tak wysokie DPI. W rzeczywistości jest to typowe dla projektów wielkoformatowych i skali 1/2, 1/4 lub 1/10 w programie InDesign (lub wybranej aplikacji). Twoja drukarka może więc zalecić 150 DPI przy rozmiarze 1/4 lub podobnym.

Techniki skalowania

Jeśli musisz przeskalować obraz, zalecam użycie najbliższego sąsiada i skalowanie do dokładnej wielokrotności (200% lub 300% itp.). Możesz też wypróbować inne metody skalowania i przekonać się, który obraz najbardziej Ci się podoba dla używanego obrazu. Gdy to zrobisz, możesz dodać trochę szumu (co zostanie zrobione w nowej rozdzielczości) i / lub rozmazać określone fragmenty obrazu, zachowując pełną kontrolę nad wyglądem każdego obszaru. Tak zrobiłem z obrazem billboardu 5MP, o którym wspominałem wcześniej.

Nie ufaj żadnej aplikacji, która mówi, że może magicznie dodać szczegóły do ​​obrazu. Nie mogą. Postaraj się, aby zdjęcia źródłowe były możliwie najwyższej jakości. Jeśli chłopak siostry szefa zrobił zdjęcie na swoim iPhonie, delikatnie i spokojnie poproś o wykonanie zdjęcia lepszym aparatem i / lub przez kogoś, kto wie, co robią.

Możesz skorzystać z wersji próbnej Blow Up> http://www.alienskin.com/blowup/blowup_example-3.aspx

Nie zapomnij go kupić, jeśli Ci się spodoba. To TYLKO 199 USD;)

Nie wiem, czy jest jeszcze dostępny, ale kilka lat temu odniosłem wielki sukces z Oryginalnymi Fraktalami. Kiedyś zrobiłem baner, który został zaprojektowany do oglądania z dwóch stóp, które miały 4 stopy wysokości i 10 stóp szerokości, pochodzące ze skanowania slajdów 1200 SPI - ułamek tego, co próbujesz zrobić, ale GF zależało od zadanie, bez widocznego pikselowania.

GF działa poprzez opisanie obrazu w małej skali w matematycznych równaniach fraktalnych, a następnie zastosowanie współczynnika skalowania. Pod wieloma względami jest to podobne do grafiki wektorowej, ale lepiej opisuje tematy fotograficzne, natomiast wektory lepiej opisują grafikę (gładkie krzywe, proste linie).

Użyj programu Adobe Illustrator. Cały czas widzimy Big Maców i ludzi na billboardach. Ponieważ nie robią aparatu o rozdzielczości 10 000 megapikseli, musimy improwizować. Wykonaj siatkę gradientową lub śledź na żywo. Albo da ci wektorową wersję twojego zdjęcia. Nauczyłem się jednak siatki gradientu i ćwiczyłem, ćwiczyłem, ćwiczyłem! Dla projektanta grafiki reklama jest tam, gdzie jest. Dlatego tak bardzo nam zarabia. Możemy to zrobić, oni nie mogą.