Jakie są typowe pary kerningu?

Konfigurowanie dobrego kerningu jest jedną z najważniejszych części projektowania kroju pisma. Tanie lub darmowe czcionki często mają złe lub nieistniejące kerningowanie, a ręczne kerningowanie tekstów staje się niezwykle uciążliwe.

Istnieje kilka oczywistych wspólnych par kerningu, takich jak KO , AV , LT , TA .

Ilustracja niektórych typowych par kerningu z kerningiem i bez:

Kerning na oko może być długim i pracochłonnym procesem, a mój proces w tej chwili jest bardzo przypadkowy - dlatego szukam kilku wspólnych par kerningu i ogólnych ciągów, z którymi należy pracować podczas kerningu.

Oczywiście każdy krój będzie inny, ale coś, co posłuży jako punkt początkowy, będzie niezwykle przydatne.

Chociaż może to nie odpowiedzieć bezpośrednio na twoje tytułowe pytanie, mam nadzieję, że to w jakiś sposób rozwiązuje twój problem: Poniższe techniki pomogły mi zredukować pracę nad ręcznym kerningowaniem czcionki (która była blackletem; więc standardowe pary kerningu nie miały zastosowania):

• Zdecydowanie najważniejsza: użyj klas kerningowych. Chociaż czcionka może zawierać wiele glifów, wiele z nich jest identycznych pod względem kerningu w jednym kierunku. Na przykład prawidłowe kerning m i n powinny być identyczne w każdym lub prawie każdym kroju pisma. Tak więc, zanim zaczniesz kerning, zgrupuj wszystkie glify w rozsądne klasy kerningu, a znacznie zmniejszysz pracę, będziesz musiał zrobić. Każdy rozsądny edytor czcionek powinien obsługiwać klasy kerningu.

  W zależności od kroju pisma efektywność klas kerningu można zwiększyć, stosując różne klasy kerningu w różnych sytuacjach. Na przykład à i a będą miały takie samo lewe jądro w odniesieniu do większości małych liter, ale nie w odniesieniu do niektórych wielkich liter i f. Dla mojej czcionki miałem różne tabele kerningu z różnymi klasami kerningu w następujących przypadkach:

  • małe litery bez f, ſ, ľ, ï,… - małe litery;

  • f, ſ, ľ, ï,… - małe litery;

  • wielkie litery - małe litery;

  • wielkie litery - wielkie litery;

  • małe litery - małe litery.

• Wkładaj wysiłek w strojenie łożysk , tj. Domyślne (nieczernione) glify w prawą i lewą stronę. Jeśli łożysko glifu zostanie źle wybrane, oznacza to, że musisz kernować prawie każdą parę zawierającą ten glif. Z drugiej strony, jeśli twoje ustawienia są dobre, nie musisz dużo kernować i bezpośrednio widzisz, gdzie masz kern.

• Sztuką dostosowania łożysk i kerningów jest spojrzenie na coś takiego :

  uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuxuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
  uıuunımnuınuınınuımunxuınuımuınuınuımuınuınmu

  Jeśli xu potrzebuje kerningu, powinieneś to zauważyć, patrząc na to.

• Rozwijaj swoją pulę glifów dzięki dostosowanym poziomym wskaźnikom systematycznie i dokładnie. Zacznij od dostosowania poziomych wskaźników (łożysk i kerningów) „prostych liter”, takich jak i, m, n i u. Upewnij się, że słowa takie jak minimum, aluminium lub odporność wyglądają dobrze, idealnie bez użycia kerningu między wyżej wymienionymi literami. Następnie dodaj inne małe litery do puli i upewnij się, że mają dobre położenie i kerning, jeśli to konieczne. Jeśli twoja pula zawiera wszystkie małe litery, dodaj duże litery i dbaj tylko o ich prawidłowy kierunek; i tak dalej …

• Kiedy już będziesz mieć tę pulę, przeczytaj dużo tekstu w swojej czcionce, aby znaleźć pary, których mogłeś przegapić. Pomaga również patrzenie na tekst odwrotnie.

  Wreszcie możesz wygenerować tekst zawierający każdą możliwą parę liter i sprawdzić go. Na przykład następujący skrypt w języku Python 3 wykona zadanie dla małych liter:

  from random import shuffle
  
  s = "abcdefghijklmnopqrstuvwxyzßþðə"
  pairs = [(c,d) for c in s for d in s]
  shuffle(pairs)
  
  for i, pair in enumerate(pairs):
      print("".join(pair), end=("" if i%3 else " "))
  

  (Można to łatwo uruchomić w systemach Unixoid (głównie wszystko oprócz Windows), zapisując go w pliku (powiedzmy kerningtest.py), a następnie wywołując python3 kerningtest.pyz terminala w odpowiednim folderze.)

• Martw się o to, co faktycznie zostanie użyte jako pierwsze. Najważniejszymi kerningami są małe i małe litery oraz wielkie i małe litery. Wielkie litery i wielkie litery są używane tylko do wyjątkowych zastosowań; w zależności od kroju pisma, może to wcale nie być ważne, np. ponieważ wielkie litery to po prostu zły pomysł ze skryptem kaligraficznym. Mam nadzieję, że nikt nie potrzebuje par kerningowych cyrylicy (łacińskiej lub rzymskiej).

Jednak nawet przy tych wszystkich sztuczkach wykonanie dobrego ręcznego kerningu jest długą i nudną pracą.

Istnieje kilka dobrych i pomocnych zasobów, które pomogą ci w kerningu (a także odpowiedz na pytanie dotyczące typowych par kerningu):

Briem.net autorstwa Gunnlaugur SE Briem ma sekcję poświęconą odstępom (i kerningowi ) i zapewnia pewne metody osiągnięcia dobrego kerningu. Zwróć także uwagę na wszystkie podsekcje sekcji Odstępy.

Witryna Kern King zbiera wiele słów z problematycznymi parami kerningu i ma być drukowana, poprawiana, drukowana ponownie, poprawiana ponownie i tak dalej.

Emil Ruder ma listę słów do przetestowania podczas procesu rozmieszczania czcionek w swojej książce Typografia . Lista jest raczej krótka, więc nie jestem pewien, jak bardzo by ją dodała do listy Kern King.