Jak powstały ilustracje naukowe przed rozpowszechnieniem komputerów cyfrowych?

Przed pojawieniem się komputerów cyfrowych wiele publikacji naukowych zawierało ilustracje wysokiej jakości. Jak to zrobili bez komputerów?

EDYTOWAĆ

Przykłady ilustracji, o których mówię:

(z Timoshenko, S. (1940). Wytrzymałość materiałów . Część I i II.)

EDYCJA 2

Pytam, w jaki sposób ilustracje zostały narysowane na pierwszym miejscu (przez artystę), a nie jak zostały przeniesione na papier książkowy (przez drukarkę).

Jak to zrobili bez komputerów?

Używali władców. Jeśli wyłącznie wiedzieć jak wyciągnąć z komputerem: To prosto krawędziach obiektu, aby pomóc długopis lub ołówek w linii prostej.

W przypadku naprawdę zaawansowanych rysunków technicznych, takich jak przykład wykresu krzywego, istniały szablony o różnych krzywych (eliptyczne, paraboliczne, hiperboliczne):

Istnieją nawet szablony dla różnych rodzajów liter (do rysowania ręcznie). Były też arkusze ścierne, na napisy, a także na standardowe symbole:

(obraz z http://www.smithdrafting.com patrz tam obciążeń więcej z nich)

(Chociaż wydaje mi się, że w twoich przykładach nie użyto żadnego szablonu, ponieważ oba są dobrze napisane, ale nie idealnie).

Ręcznie rysowane obrazy można wycinać i wklejać na stronach tekstowych, aby dopasować, po czym cała strona została sfotografowana i użyta w stanie, w jakim się znajduje, lub, alternatywnie, obrazy można sfotografować oddzielnie od tekstu i skomponować jako negatywy, tuż przed przesłaniem je do płyty offsetowej. Ten ostatni był preferowanym sposobem radzenia sobie z nimi w miejscu, w którym zaczynałem, ponieważ często jakość obrazów była bardzo różna od zwykłego tekstu (składu). W ten sposób możemy zapewnić optymalny kontrast zarówno dla obrazów, jak i tekstu.

Inżynierowie i naukowcy z różnych branż mieli w swoich programach lekcje rysunku. Wiele z tych osób zostało w tym całkiem spore.

Kiedyś mieliśmy rzędy tablic kreślarskich w salach lekcyjnych na działach projektowania / inżynierii. Rysunki zostały narysowane ołówkiem, a następnie naniesione tuszem w celu uzyskania ostatecznych wyników. Następnie byłyby reprodukowane na trawieniu na płycie prasującej. Techniki były różne i obejmują fotograwiurę, chromolitografię, w zasadzie obraz został sfotografowany, a następnie za pomocą rzutowania światłem na podłoże wrażliwe na światło, które następnie chroniło płytkę. Podobne technologie są dziś używane do wytwarzania obwodów elektrycznych.

Nadal niepokoi mnie to, że wiele z tych ręcznie rysowanych obrazów jest w rzeczywistości lepszych niż to, co dziś produkuje. Publikowanie zdjęć o przyzwoitej jakości jest dziś łatwiejsze niż kiedykolwiek wcześniej, ale ludzie nie mogą nawet z tego korzystać.

Wiele starych książek inżynieryjnych zawiera rozdział o rysowaniu - na przykład mam Międzynarodowe podręczniki korespondencyjne „Podręcznik na temat oświetlenia elektrycznego i kolei”, Scranton, Pensylwania, 1901; pierwsze 100 stron lub więcej dotyczy rysunku technicznego. Musieliśmy nauczyć się rysunku technicznego w szkole (1970-te Wielka Brytania).

Jednym praktycznym sposobem narysowania linii na wykresie jest zaznaczenie ołówkiem jak największej liczby punktów, a następnie przymocowanie elastycznej krzywej francuskiej do punktów i użycie rysującego pióra do rysowania wzdłuż niej; ćwicząc, możesz również narysować linie odręcznie, najpierw lekko ją ołówkiem, lub użyć krawędzi mosiężnego (lub ostatnio plastikowego) zestawu francuskich krzywych, jak sugerują inni.

Podstawowymi narzędziami były, dla studentów i małych sklepów, tablica kreślarska, kwadrat T, trójkąty (30-60-90 i 45-45-90, a czasem te o regulowanym kącie), ołówki (niebieski non-repro był ulubiony, ponieważ nie „trzeba je wymazać, ale użyto także czerni), zestawów kompasów (prawdopodobnie K&E na środkowym kole (Keuffel i Esser) i Dietzgens były prawdopodobnie ulubionymi) oraz pióra techniczne Rapidograph do wyłożenia wokół zakrętów, ponieważ nie były używane pióra rządzące w kompasach” Naprawdę chcę ominąć zakręty i zlikwidować. Gumki były ważne, zarówno rubinowe dla tuszu, jak i zagniatane dla ołówka. Większość ukończonych prac została wykonana wodoodpornym atramentem indyjskim.

Większe sklepy używały „maszyn kreślących” (wciąż można je znaleźć na eBayu) zamiast planszy, kwadratu i trójkątów, ale także zestawów kompasów, ołówków, Rapidografów i gumek.

W zależności od branży można mieć zestaw krzywych francuskich i / lub zestaw krzywej splajn / statek. Splajny były bardziej ogólne, ponieważ mogły być kształtowane, ale trudniejsze w użyciu, ponieważ mogły zostać przypadkowo zmienione.

Przypuszczam, że istniały (nadal są) normy dla typów krzyżowania w celu wskazania materiału, kątów i odległości, w których dodano wymiary i legendy itp. Standardy różniły się w zależności od branży.

Obliczenia zwykle wykonywano przy użyciu reguły slajdów.

Takie dzieła sztuki były ogólnie określane jako „rysunek techniczny” i były w dużej mierze częścią programu nauczania dla wszystkich wykwalifikowanych „techników” (tj. Tych, którzy uczęszczają na formalne kolegia szkoleniowe), a także wielu absolwentów inżynierów.

Jeśli po prostu szukasz terminów związanych z „ręcznym rysunkiem technicznym” i „ręcznym rysowaniem”, znajdziesz wiele rzeczy na ten temat. Lub zacznij od tych, a następnie postępuj zgodnie z linkami:

Wikipedia: „rysunek techniczny”, „narzędzie do rysowania technicznego”

YouTube: „rysunek techniczny”, „krzywa francuska” itp

A niektórzy ludzie nadal robią to w trudny sposób: https://www.youtube.com/watch?v=l-R8uKC_224

Ho-ho, książka nosi datę 1940 roku!

Spójrzmy teraz na te czasy i czasy, kiedy komputery zaczęły się pojawiać, „rysunek techniczny” był obowiązkowym przedmiotem w liceum (przynajmniej w Rosji). Nauczą cię, jak radzić sobie z tymi dziwnymi urządzeniami wymienionymi powyżej, jeśli chcesz zostać inżynierem.

1) Rzeczy rysowano za pomocą prostego „długopisu rządzącego” (google go w górę) wypełnionego tuszem.

2) W drugiej połowie XX wieku pojawił się „rapidograf”, który sprawił, że stało się to nieco łatwiejsze - o tyle, ile długopis z atramentem jest lepszy niż „zanurzanie”. Chociaż precyzja jest lepsza dzięki długopisowi OL ...

3) „Płynne” łączenie końców dwóch krzywych narysowanych przy użyciu tych „reguł” krzywej pokazanych powyżej było dowodem na twoją umiejętność rysowania. Teraz na studiach architektury jednym z egzaminów wstępnych był rysunek techniczny. Najtrudniejsze było spotkanie końców krzywych, które zostały sprawdzone przez lupę przez nauczyciela ...

W latach 80. wciąż rysowano ręcznie - przynajmniej zadania studenckie. Najbardziej kłopotliwe było „pisanie” piórem porządnie wyglądających liter ... Możesz to zobaczyć na ilustracjach, litery są pisane ręcznie.

Jeśli chodzi o książki, autor chyba sam wykonał rysunki. Wówczas dobry inżynier / specjalista wiedział, jak rysować, to była część wiedzy specjalistycznej.

Jeśli zastanawiasz się, w jaki sposób odtworzyli diagramy w takich drukowanych książkach: Ryciny („ryciny”), pierwotnie przygotowane ręcznie, a później w procesie trawienia fotorezystem.

Zatrudnili ilustratorów do rysowania wysokiej jakości ilustracji przy użyciu mediów analogowych, takich jak markery i farby.

AKTUALIZACJA:

Teraz, gdy widzę twoje przykłady, są to ręcznie rysowane rysunki inżynierii mechanicznej. Techniką są ołówki, papier, proste krawędzie i mechaniczne narzędzia pomiarowe (reguły, kompasy, kątomierze itp.)