Wyrównanie liter „Wrong” wydaje się bardziej „Right”

Obecnie pracuję nad logo dla klienta. Oto prace w toku.

Wydaje mi się oczywiste, że S powinien wyrównać się z linią powyżej. Wydaje mi się, że najlepszym sposobem wyrównywania jest wyrównanie dolnej części litery S zamiast krzywej górnej, nawet jeśli górna krzywa wystaje bardziej. Zobacz następujący przykład

Również na drugim końcu logo czucie AI może zrobić coś podobnego, minimalizując biały trójkąt na końcu logo

Myślę, że efekt końcowy jest bardziej przyjemny w jego ujednoliceniu

Wydaje mi się, że to prawda, ale mój klient to kwestionuje. To wyrównanie jest nawykiem, który nauczyłem się podczas mojej kariery, więc nie zostałem formalnie nauczony, w rzeczywistości nie pamiętam, gdzie to wziąłem.

Powiedz mi, czy nauczyłem się tutaj złego nawyku? Czy mój klient ma rację? Jeśli jest to poprawne, czy ten typ wyrównania ma nazwę? Czy jest gdzieś artykuł, do którego mogę polecić mojego klienta?

Tak, to są legalne rzeczy i mają imiona.

„Wyrównanie wizualne” lub „Wyrównanie optyczne”

Jest to ogólna zasada - dopasowujesz wzrok na podstawie tego, co wizualnie wygląda dobrze, a nie według reguły. Jest stosowany nie tylko w typografii, ale wszędzie tam, gdzie ważna jest spójność wizualna, na przykład przy projektowaniu zestawów ikon - sprawianie, by ikony z krzywymi wyglądały schludnie, gdy są zestawione z ikonami o prostych krawędziach.

Bardziej szczegółowe terminy techniczne poniżej nie są powszechnie używane (musiałem je sprawdzić), są tu tylko dla ciekawskich.

Przekroczenie typograficzne

Dzieje się tak, gdy postać mija odpowiedni punkt pionowy, ponieważ wygląda to bardziej naturalnie niż bezwzględnie się zatrzymuje. Odpowiedź Joojai zawiera wiele świetnych przykładów, dodam ten ze standardów typograficznych Microsoftu (nie śmiej się, pomimo uwolnienia Comic Sans na świecie MS ma ogólnie całkiem niezły zespół typograficzny), który pokazuje, że nie jest to tylko podstawa gdzie jest to używane:

Wyrównanie marginesu optycznego

Przesunięcie zasadniczo poziome, zwykle stosowane do znaków zakrzywionych lub pochyłych, oraz innych znaków z niewielkim kontaktem z krawędzią, które wyglądałyby źle na twardej linii. Zasadniczo jest to ścisłe kerningowanie na marginesach, a postacie, do których są stosowane, są zasadniczo takie same, jak te, które otrzymywałyby ścisłe kerningowanie gdzie indziej.

Oto jak Wikipedia to obecnie ilustruje:

Jeśli spojrzysz na wiele czcionek, zauważysz, że krzywizna litery przebija idealne wyrównanie linii bazowej i wielu innych małych liter. I z reguły robią to okrągłe kształty - przebij linię bazową prostych krawędzi. Miałem artykuł o tym zjawisku i dlaczego tak się dzieje gdzieś w moich zakładkach, ale link mnie w tej chwili uchyla.

Zdjęcie 1 : Niektóre przykłady przebijania linii okrągłych przez linię bazową, z zaznaczonym kolczykiem linii bazowej.

Jeśli spojrzysz, robią to nawet czcionki bardzo geometryczne (patrz zdjęcie 1). Zdarza się to częściej niż wcale - tak bardzo, że słyszałem o tym z reguły. Należy jednak pamiętać, że kwota różni się w zależności od sytuacji i kształtu. Tak więc dzisiaj to twoje oczy decydują.

Jeśli twoje oko jest bystre, zauważysz również, że niektóre litery przebijają również pionowe boki. Dzieje się tak dlatego, że dzieje się tam również to samo zjawisko.

Zdjęcie 2 : Ten sam efekt na boki. Zdarza się to często, gdy linie proste i linie zakrzywione są mieszane na boki.

PS : Niestety, czcionki dostępne na mojej tymczasowej stacji roboczej są nieco ograniczone.

Jest to technika zwana przekroczeniem (lub przekroczeniem ). Powodem, dla którego używamy przekroczenia jest to, że sposób, w jaki postrzegamy rzeczy jako ludzi (przynajmniej w kategoriach czystej matematyki) jest niedokładny.

Nie wierzysz mi? Pozwól mi wyjaśnić:

Rozważ ten obraz:

Czy koło i trójkąt wydają się mieć taką samą wagę? Prawda jest taka, że ​​mają tę samą wysokość, ale inny obszar.

Pokażmy teraz, jak wyglądają w tym samym obszarze:

Zauważ przekroczenie, które zostało utworzone zarówno dla okręgu, jak i trójkąta. Zarówno okrąg, jak i trójkąt nadal wyglądają na niezrównoważone wizualnie (zwłaszcza trójkąt), ale gdy niektórzy bawią się skalą i wyrównują podstawę trójkąta z kwadratem, otrzymujemy następujący, atrakcyjny wizualnie obraz:

Bez przewodników:

Zauważ, że przeregulowanie nadal występuje w obu przypadkach, ale na różne sposoby. Jest to zupełnie przeciwieństwo złej praktyki, jest to konieczne, aby uzyskać odpowiednią równowagę wizualną - często musimy bawić się kształtami, szerokością, odstępami i wyrównaniem kształtów w zależności od konkretnych przedmiotów, których używamy. Nie ma w tym żadnej konkretnej formuły, zależy to od składu i pożądanego rezultatu. Pamiętaj, że po zmianie rozmiaru w pionie prawdopodobnie będziesz musiał zmienić odstępy w poziomie o tę samą wartość, aby zachować odpowiednią białą przestrzeń:

Szerokość obrysu ma również znaczenie, jeśli chodzi o wyrównanie wizualne. Rzuć na to okiem:

Nie wydaje się całkiem właściwe, mimo że skalowanie i odstępy są takie same, co?

Wniosek jest taki, że powinniśmy zwiększyć kwotę kompensacji, gdy zwiększamy skok, zwracając uwagę na wyważanie liczników. W rzeczywistości, gdy mamy przeciwne formy, to one obezwładniają kontur formy, a ich równowaga staje się ważniejsza niż sama forma stała. Tak właśnie zrobiła Nintendo, projektując swoje logo przełącznika Nintendo .

Aby przeczytać bardziej szczegółowo, zapoznaj się z artykułem Fábio Martinsa The Art of Eyeballing - Part III: Overhooting, gdzie praktycznie ukradłem obrazy i część treści zawartych w tej odpowiedzi.

Nie mam żadnych artykułów na poparcie tego, ale z doświadczenia mogę powiedzieć, że masz rację. Podobnie jak ręczne kerning, odstępy i wyrównywanie form literowych (i innych obiektów), tak to jest po części nauka, po części sztuka. Niech twoje oko i jelito prowadzą cię, a nie dokładne liczby i matematyka.

Chodzi tutaj o to, że twoje oko (tj. Mózg) przetwarza krzywe inaczej niż proste. W sposób nieco podobny do tego, jak „widzisz” półton w postaci gładkiego tonu, twoje oko znajduje uśrednioną lokalizację jako postrzeganą „krawędź” zakrzywionego kształtu litery. Twoje ustawienie logoform jest „prawidłowe” zgodnie z tym pojęciem. Kluczem jest oczywiście „jak przekazać klientowi o dosłownym nastawieniu, który ustala, czy serifs wystają, czy też inne tego rodzaju dosłowne pozycjonowanie.

Tego rodzaju rzeczy wchodzą w grę przez cały czas w typografii. Na przykład w wyśrodkowanym nagłówku, pozwalając, aby okres końcowy na końcu linii zwisał, w ten sposób linia jest technicznie niecentralna, ale średnia waga linii jest martwa.