Jako projektant interfejsów i ogólnie jako projektant często zauważam, że odczuwam potrzebę umieszczenia rzeczy nieco poza środkiem, aby wyglądały na wyśrodkowane i zrównoważone, z powodu przedmiotów o nierównomiernym rozkładzie głośności.

Rozważ przycisk odtwarzania umieszczony w pudełku:

Kilka miesięcy po zadaniu tego pytania opracowywałem kontrolki wideo i zdałem sobie sprawę, że to idealny przykład. Ten obraz jest wyśrodkowany geometrycznie, ale w interfejsie przesunąłem ikonę o około 15% bardziej w prawo niż jego rzeczywiste geometryczne centrum, aby wyśrodkować go na podstawie objętości, ponieważ geometrycznie wyśrodkowany (jak widać na powyższym obrazie) nie jest czuję się całkiem dobrze.

Zwykle po prostu myślę, że wolumetrycznie wyśrodkowuje ikonę, ale założę się, że właściwe centrum można ustalić matematycznie, stąd moja ciekawość co do nazwy, na wypadek, gdybym mógł znaleźć narzędzie lub wtyczkę, które pomogłyby mi to zrobić z moimi narzędziami do projektowania, takimi jak InDesign .

Z czubka głowy nazwałbym to „centrowaniem wolumetrycznym”, ale to tylko przypuszczenie. Czy istnieje oficjalna nazwa / termin dla tej techniki?

To się nazywa „centrum optyczne”

Zasadniczo oko czytelnika zacznie się w lewym górnym rogu i przesunie się w prawym dolnym rogu, przechodząc przez centrum optyczne (w kraju, który czyta od prawej do lewej, odwróć rzeczy)

To nie jest rzeczywiste centrum geometryczne. Wykonaj 2 linie od rogu do rogu na prostokącie i punkt, w którym linie się spotykają, a to będzie geometryczny środek. Centrum optyczne będzie nieco powyżej środka geometrycznego.

To, co robisz, to to, co powinni zrobić projektanci, aby zrównoważyć elementy wokół centrum optycznego, a nie centrum geometrycznego.

Zaczerpnięte z tego artykułu

Korekcja optyczna / kompensacja

W twoim przypadku mówisz o centrowaniu optycznym, ale twoje oczy mogą wykonać więcej regulacji, jeśli im na to pozwolisz. Jest to złożony proces ważenia kształtu, tekstury, koloru, zniekształceń wizualnych itp. I kompensowania tego.

Podobnie jak koncepcja mieszania optycznego zapoczątkowana przez puentylistów z XIX wieku, twój mózg przygląda się agregatowi kształtów i uśrednia rzeczy. Podobnie jak w puentylizmie, efekt zmienia się w zależności od skali kształtów. Rozdzielczość wizualna widza odgrywa dużą rolę, ale ma również związek z wagą postrzegania, w której mózg upraszcza rzeczy na podstawie względnej ważności (przepraszam ... dekady czytania, ale brak źródeł).

W grecko-rzymskiej architekturze znajdziesz inną formę kompensacji postrzeganej objętości.

Architekci obliczeni na perspektywę, złudzenia optyczne, które sprawiają, że krawędzie obiektów wydają się wklęsłe, a także fakt, że kolumny oglądane na tle nieba wyglądają inaczej niż sąsiednie, które są oglądane na tle cienia. Z powodu tych czynników architekci dostosowali plany, tak aby główne linie każdego znaczącego budynku rzadko były proste.
za pośrednictwem Wikipedii

Użyj swoich oczu

Robisz to tak samo, jak każdy inny projektant. Algorytm mógłby sobie to wyobrazić na podstawie względnych obszarów, skali, odległości widzenia itp., Ale nic nie odbiega tak jak ludzkie oko.

Nazywa się to Optical Alignment Oto świetny artykuł omawiający ten sam problem: https://medium.com/@erqiudao/the-play-button-is-not-optical-alignment-4cea11bda175 Mam nadzieję, że to pomaga!

Odpowiedź na wyrównywanie optyczne jest świetna i podejrzewam, że tego właśnie szukasz, ale kiedy wspominasz o „równowadze” w swoim pytaniu, pomyślałem o równowadze okultystycznej (AKA, równowaga asymetryczna).

Oto link, który znalazłem ... http://www.revolutionarygardens.com/principles-of-design-balance-in-the-landscape/

Wiem, że link dotyczy projektowania krajobrazu, ale myślę, że ta koncepcja ma tutaj zastosowanie.