Podczas studiowania kompozycji powiedziano nam, aby przyciągnąć wzrok widza do kadru za pomocą silnego punktu centralnego, a następnie poprowadzić jego oczy do poruszania się wewnątrz kadru i podtrzymać jego zainteresowanie wewnątrz kompozycji.
Okej, ale jestem ciekawa. Jeśli punkt centralny ma największy kontrast i wizualnie wyskakuje najbardziej ze wszystkiego innego, dlaczego twoje oczy odsuwają się od niego na inne elementy?
Odpowiedzi:
Aby dodać trochę nauki, oto trzy rzeczy, które są sprzeczne z intuicją, ale ważne, aby wiedzieć o wizji.
Wyjaśniają, dlaczego widzowie poruszają się po obrazie, dryfując od punktu centralnego, podążając za naturalnym przepływem - i dlaczego odczuwa się o wiele bardziej wstrząsające, gdy nie ma naturalnego przepływu do naśladowania.
Oto przybliżony schemat z artykułu o śledzeniu wzroku, który znalazłem . Myślę, że ten diagram w rzeczywistości przecenia jasność obszaru poza głównym punktem centralnym - obszar P naprawdę tylko zauważa ruch i bardzo mocne kształty lub kolory:
Twój mózg wybiera, gdzie przeskoczyć / przejść do następnej w oparciu o ograniczone informacje, które otrzymuje z rozmycia.
Kiedy szybkie nieświadome sakkady nie wystarczą, dochodzi do dużych zmian uwagi - tych, które zauważasz i których jesteś świadomie. Są o wiele bardziej wymagające - podczas gdy sakady są czymś, co twój system wizualny robi po prostu nieświadomie.
Twój mózg nie chce wydawać zbyt dużej ilości energii na zbyt duże przetwarzanie lub przenoszenie uwagi, więc spróbuje wykonać to, co wydaje się być najszybszym ruchem, biorąc pod uwagę te rzeczy, które wyróżniają się w jak najmniejszej liczbie skoków, wymyślając jak najwięcej przez wykształcone zgadywanie. Musi jednak zidentyfikować wszystkie kluczowe cechy, które się wyróżniają - niewyjaśnione anomalie podają w wątpliwość inne małe domysły - więc naturalne jest, że punkt centralny nie ustala widzenia, ale jest punktem wyjścia do eksploracji oka za pomocą sakkad .
Na przykład (z artykułu z Wikipedii w Saccades ) oto, co obserwatorzy oka pokazują, co robi Twoje oko, gdy myślisz, że patrzy prosto w twarz:
Dlatego pomaga nie tylko wyraźnie odróżnić obszary drugorzędne, ale także mieć takie cechy, jak linie wiodące lub przejrzysta hierarchia, dająca ścieżkę lub kamienie przejściowe, które poprowadzą naturalne ruchy oka we właściwy sposób.
W dobrze skomponowanym utworze eksploracja jest łańcuchem sakkad, które naturalnie poruszają się wokół utworu w zamierzonej kolejności, bez odczuwania przez widza wysiłku.
Prosta odpowiedź: ciekawość.
Niektóre szczegóły;
To zależy od składu. @Yisela miał kilka świetnych przykładów centralnym punkcie (i) równowadze tutaj , mam zamiar użyć jednego wyjaśnić moje myśli na ruch oczu.
Przykład:
Oczywiście natychmiast skupiasz się na ludziach w centrum. Ale poświęć chwilę, aby zauważyć, gdzie naturalnie patrzyłeś dalej.
Dla mnie było to logo w lewym górnym rogu, potem logo Stokesa, a następnie zawartość najnowszych wiadomości.
Zbieg okoliczności, nie sądze! Jeśli dołączysz do żółtego na tej stronie, zaczynając od najbardziej dominującego punktu centralnego (ludzi) i idąc w dół pod względem dominacji ogniskowej, zobaczysz, że zasadniczo tworzy ukośną żółtą linię od lewego górnego rogu do dołu w prawo i przejrzał sekcję „najnowsze wiadomości”.
Zasadniczo myślę o tym, gdybym usunął punkt ogniskowy A, czym byłby punkt ogniskowy B. To jest sposób, w jaki podróżuje oko. Również ludzie są naturalnie wścibscy, więc zwykle patrzymy na to, co naszym zdaniem patrzą inni (w tym przypadku logo u góry po lewej).
Myślę, że można to również uznać za odwrotną boską proporcję. Biorąc pod uwagę, że rozumiesz już punkt centralny. Pomyśl, że osoba, która patrzy na punkt centralny, bardzo naturalnie pójdzie do tego, co prowadzi go do „następnych” osób, są ciekawi i niecierpliwi :) a kiedy zobaczysz i pochłoniesz punkt centralny, element, który jest następny, jest tym, co wtedy staje się dla ciebie punktem centralnym, ponieważ pierwotny punkt centralny nie jest już „najważniejszy”. (W tych sekundach oczywiście z pewnością nie oznacza to, że ogólnie punkt centralny nie jest ważny).
To takie podejście sprawia, że pewien surrealizm jest niezwykle skuteczny.
Na przykład ten utwór Vladimira Kusha ;
Co za piękny zachód słońca, prawda? Idealne dopasowanie do wszystkiego, czego nauczyliśmy się w centrum uwagi. Wysoki kontrast itp. Wszystko na zdjęciu przyciąga wzrok do tego olbrzymiego, wspaniałego, złotego żółtka.
Zobacz, jak rusztowanie wspiera skorupkę jajka - teraz nie jest to sprytny sposób na poprowadzenie naszych oczu tam później - opublikuj piękny zachód słońca :)
Ciekawe i bardzo duże pytanie. Badania ze śledzeniem oczu pokazują, że ludzie „inaczej” przyjmują obiekt wizualny. Jeśli masz czarno-biały obraz z jedną czerwoną kropką, wiele osób będzie miało później poważne problemy z powiedzeniem ci, co tam jest oprócz czerwonej kropki. Jednak umieszczenie gdzieś innej czerwonej kropki również przyciągnie wzrok w tym kierunku i większość ludzi z większą łatwością „przyjmie” lub faktycznie „zobaczy” całość.
Przykładem niemal przeciwnego jest filmowa lista Schindlerów, w której mała dziewczynka ma czerwony płaszcz, a reszta jest czarno-biała. Jednak celem tego jest podkreślenie zamieszania, masy ludzi i wybranie jednego, aby pokazać, że 1. składają się z osób. 2. Widz (Schindler) rozpoznaje ją później jako jedno z ciał na ciężarówce. Warto zauważyć, że ten efekt jest wyjątkowo celowy, a także, że jest to film , więc zdjęcia poruszają się, a nasze oczy przyciąga czerwony płaszcz.
Przeprowadzono wiele badań dotyczących śledzenia sztuki, obrazów i sieci. Ludzie postrzegają sztukę inaczej, gdy ich oczy wędrują po obrazie. Szczególnie warte odnotowania jest to, że artyści „widzą więcej”; biorą więcej obrazu, więcej szczegółów.
Oto dwa przykłady artysty i „świeckich” osób oglądających obraz:
W ostatnich latach było to niezwykle interesujące w odniesieniu do sieci i wiele badań poświęcono tworzeniu map cieplnych tego, jak patrzymy na ekran i obiekt. Oto dwa przykłady:
W przypadku zastosowań komercyjnych producenci produktów są bardzo zainteresowani tym, jak skierować nasze oczy na najważniejsze rzeczy. Jeśli patrzysz na produkt tylko przez kilka sekund, postarają się skupić na dwóch trzech najważniejszych rzeczach. Kiedy spędzasz więcej czasu, na przykład na sztuce lub czymś, czym już jesteś zainteresowany; obiekt „ma więcej czasu”, aby pomóc twojemu spojrzeniu. Aby uczynić to interesującym i aby ludzie mogli zobaczyć szczegóły poza punktem centralnym, musisz ich poprowadzić.
Edycja:
Mały dodatek: nasze centrum uwagi jest bardzo małe. Impresjoniści wykorzystali to i zbadali. Tutaj, Claude Monet:
Waga, rozmiar i marginesy odgrywają dużą rolę w sposobie skanowania. Dostosowując te funkcje, możesz nakreślić czyjąś „wizualną analizę” treści. Chociaż tekst można ułożyć w poprawnej składniowo kolejności, rozmiar, waga i marginesy wokół tekstu są tym, co kieruje wzrokiem widza. Jako dowód znajdź dobrze zaprojektowany plakat z dużą ilością tekstu i cofnij się o kilka kroków. Z tego punktu widzenia tylko niektóre szczegóły są jasne i prawdopodobne jest, że są to „sprzedaż”. „Napisz lepszy kod!” „Znajdź lepszą pracę!” „Zdobądź dyplom!” W miarę zbliżania się pojawia się więcej szczegółów. „Pobierz nasze narzędzie”. "Odwiedz nasza strone internetowa." „Przyjdź na uniwersytet”. Układ jest jak lejek konwersji, jeśli nie zwrócę uwagi na haczyk: „Napisz lepszy kod!
Innym ważnym zagadnieniem są „konwencje użytkowników”. Pomyśl o tym, to naturalne, że my, anglojęzyczni, trawimy układ od lewego górnego rogu w dół, szczególnie gdy jest tekst.
Zastanów się też, gdzie nie patrzysz! Lubię udawać, że mam zainstalowaną mentalną wersję AdBlock Plus w mojej czaszce, ponieważ nawet o tym nie myśląc, jestem bardzo skuteczny w odrzucaniu banerów reklamowych. Nigdy nie umieszczaj ważnych treści tam, gdzie ludzie są dobrzy w tuningu rzeczy!