Różnica między kerningiem a odstępami między literami?

Jaka jest różnica między kerningiem a odstępami między literami?

Każda czcionka ma wbudowane odstępy określone przez „łożysko boczne” każdego znaku. W typie metalowym łożysko boczne jest fizyczną prawą lub lewą krawędzią pojedynczego elementu typu, który określa jego odstęp od znaków po obu stronach. Cyfrowe czcionki naśladują to w podstawowym procesie projektowania.

„ Do jądra ” oznacza dostosowanie odstępu między parą liter, cyfr, znaków interpunkcyjnych itp. (Odpowiednio „glify”), aby ich odstępy wyglądały poprawnie. Na przykład litery AV muszą nakładać się na zwykły krój pisma, w przeciwnym razie przynajmniej jedna z nich wygląda na zagubioną i oszołomioną. Ich kerning jest ściśnięty, aby przytulić się do siebie. Kursywa f zderzy się z następującym pytaniem lub znakiem cudzysłowu w niektórych czcionkach, więc kerning musi zostać otwarty z domyślnych odstępów.

Starożytny pisarz mógł bez wysiłku kernować piórem i atramentem, a jeśli czytasz stare rękopisy, zobaczysz wiele miejsc, w których list wkracza w przestrzeń sąsiedniego. W przypadku metalu nie było to takie proste. Kerning wymagał odcięcia części metalowej podstawy lub stołu postaci. Ilość czasu, umiejętności i pracy pozostawia się jako ćwiczenie dla czytelników, których umysły potrzebują trochę zadziwiającego. Kształty liter metalowych przeznaczone do długich fragmentów tekstu, takich jak książki, a zwłaszcza gazety, zostały zaprojektowane w taki sposób, aby zminimalizować ilość kerningu, która byłaby konieczna.

Tabele kerningu wbudowane w cyfrową czcionkę przypisują ustawione wartości kerningu do określonych par liter, zgodnie z najlepszym oszacowaniem projektanta, jak powinny wyglądać. Tania czcionka może zawierać kilkanaście par (lub żadna!), Tysiące w wysokiej klasy. Bez względu na to, jak dokładnie i dobrze zbudowana jest tabela kerningu, nadal będą sytuacje, w których jakaś niezręczna kombinacja wymaga poluzowania lub dokręcenia kerningu w stosunku do wstępnie ustawionych wartości glifów.

Odstępy między literami (często „śledzenie” w aplikacjach) dostosowują odstępy między wszystkimi glifami w kawałku tekstu. Może to pomóc sprawić, że strona będzie wyglądać na nieco bardziej otwartą i zachęcającą, na przykład, zwłaszcza z podobnie otwartymi prowadzeniami. Bardzo duży typ, taki jak duży nagłówek, prawie zawsze korzysta z zaostrzenia śledzenia. Małe litery, takie jak podpisy lub przypisy, stają się bardziej czytelne, otwierając nieco odstępy między literami, zwłaszcza jeśli papier jest chłonny i pozwala nieco rozprowadzić atrament.

Ostatnia uwaga: zachowaj ostrożność zarówno przy kerningu, jak i śledzeniu. Śledzenie bardzo często jest przesadnie przesadzone, kerning rzadko jest wykonywany wystarczająco często.

Z artykułu w Wikipedii na temat odstępów między literami :

W typografii odstępy między literami , zwane także śledzeniem , odnoszą się do ilości miejsca między grupą liter, aby wpłynąć na gęstość w linii lub bloku tekstu.

Odstępy między literami można mylić z kerningiem . Odstępy między literami odnoszą się do ogólnego odstępu słowa lub bloku tekstu, wpływającego na jego ogólną gęstość i teksturę. Kerning jest terminem stosowanym specjalnie do regulacji odstępów między dwoma konkretnymi znakami w celu skorygowania wizualnie nierównych odstępów. Kerning dopasowuje litery bliżej siebie (ujemne odstępy), śledzenie dostosowuje litery dalej (odstępy dodatnie).

Przykład:

_{Kerning kontrastował ze śledzeniem. Podczas gdy śledzenie wyrównuje odstępy między znakami równomiernie, niezależnie od znaków, kerning dostosowuje odstępy na podstawie par znaków. Istnieje silne kerning między V i A oraz brak kerningu między S i T.}