Zdradliwy.
Zgadzam się z @Horatio, że „tekstura” jest lepszym słowem niż „osobowość”.
Po pierwsze, powiedziałbym, że ta sama czcionka co nagłówek i jako główny tekst faktycznie dają inne „odczucie”: czcionka zmienia osobowość w zależności od masy i wielkości. W pewien sposób; osobowość zależy od tego , jak jest używana.
Wynika to częściowo z tego, że dobre czcionki są projektowane w różnych rozmiarach: 40pt to nie tylko powiększony 12pt; 12 punktów to nie tylko skurczony 40 punktów. Rezultat tego zobaczysz w dużych wersjach w dowolnym mieście: zobaczysz znak, billboard, naklejkę na samochód i coś „czuje się źle”. Często dzieje się tak, ponieważ ktoś po prostu powiększył rozmiar czcionki nieprzeznaczonej dla niego (zwykle czcionki szeryfowe). Spróbuj zrobić duży baner, po prostu powiększając Times New Roman. Będzie wyglądać okropnie.
Kolejny punkt, nieco styczny: to samo dotyczy kursywy. Istnieje ogromna różnica między czcionką kursywą a czcionką zinalizowaną. W pierwszym przypadku kursywę zaprojektowano osobno. Po drugie, niektóre okropne maszyny po prostu przechyliły się regularnie. Och, horror!
Czas i miejsce
Jak wspomniałem w komentarzu powyżej, niektóre czcionki pochodzą z różnych okresów i lokalizacji geograficznej. Niektóre czcionki, które dziś postrzegamy jako klasyki i jako miarki tego, jak powinna wyglądać dobra czcionka, były często podyktowane procesem drukowania i dostępnymi materiałami. Myślę, że to ważna kwestia. Tam, gdzie było to praktyczne. Robili to, co było najbardziej wydajne, i pchali styl i smak, gdy umożliwiały to zewnętrzne osiągnięcia technologiczne.
W miarę rozwoju technologii papieru, pigmentu i druku litery stały się jaśniejsze, ostrzejsze i mogły mieć jaśniejsze linie włosów. W związku z tym przechodzimy od biuletynu do serifs do mniejszych serifs, do sans-serifs:
Biblia Gutenberga, blackletter:
Garamond:
Druk w dawnych czasach był składany. Tak więc litery były płaskorzeźbami. Litera jest dociskana do papieru. W przypadku papieru o złej jakości potrzebujesz dobrego tuszu na liście, dlatego kształty liter zostały zaprojektowane tak, aby pomóc w suszeniu i nie kapaniu. Stąd „oldschoolowe” szeryfy: mają w literach „studnie”, tj. Miękkie, zaokrąglone szeryfowe, niezbyt duże różnice między pociągnięciami itp., Aby uniknąć rozmazywania i „gromadzenia się” atramentu.
Geograficznie rozwój ostrzejszych twarzy idzie w parze z największymi wysiłkami w zakresie rozwoju technologii drukowania. Na przykład we Włoszech, we Francji, wcześnie pojawiły się litery podobne do Didot.
Dobrze. Może to więcej niż wystarczająca historia ...
Więc jaką czcionkę wybrać ...?
Czy osobowość opiera się na subiektywnej i indywidualnej interpretacji?
Powiedziałbym, że nie do końca. Różnice mogą być bardzo subtelne, ale Times and Times New Roman na zawsze będą „czcionkami gazetowymi”. Niektórzy, jak wspomniano, posiada podłączenie do czasu i miejsca, od tego, czy zostały one wykorzystane wiele do pewnych rzeczy, albo, powiedzmy, wydawca książki, The New Yorker lub somesuch.
Mogę wybaczyć producentom seriali Firefly i filmowi Serenity za wszystko, poza tym, że użyli Papyrusa.
jakie kluczowe elementy czcionki są brane pod uwagę przy określaniu osobowości?
- Ciężar łodygi, pociągnięcia i linii włosów, a może przede wszystkim: w jakim kierunku zmierza stres.
- Ilość „szumu” na ogonach, terminalach i seriach, jeśli występują.
- W przypadku sans-serifs miej oko na K, R, A, G.
- Długość acender i decenders.
- Okrągłość misek oraz o, c, d, b itp
Nienawidzę tego upraszczać, jest to temat, który wymaga znacznie więcej czasu i przestrzeni, ale teoria serifów jest z grubsza:
- Bardziej równa łodyga, pociągnięcie i linia włosów + okrągłość = przyjazna, miękka, delikatna, dobra czytelność
- bardziej pionowy stres, ostrzejsze linie = formalna, klasyczna elegancja (znajdziesz to w modnych i modnych czasopismach wewnętrznych itp.)
Czy jest dostępne narzędzie?
Tak, jest kilka - być może będę musiał wrócić ze zaktualizowaną edycją, jeśli znajdę te, których użyłem ...: -S
Czy osobowość czcionki zmienia się dla każdego stylu, czy istnieje wspólna podstawa?
Jeśli masz na myśli rozmiar, kursywę itp., To tak, patrz wyżej.
Mógłbyś powiedzieć „idź z tym, co ci się podoba”, ale to trochę glib. Nie powiem, że tak naprawdę są reguły, ale są haki do zawieszenia rzeczy. Często uważam te zasady za mało uproszczone, głupie i pozbawione podtekstów. Jednak najlepszym treningiem jest zobaczenie. Właściwie spójrz na typografię, która Cię otacza (ale uważaj, im bardziej pojawi się alert typu, tym bardziej irytujące :-D)
Cytując Massimo Vignelli:
Nie sądzę, aby ten typ w ogóle był ekspresyjny. Mogę napisać słowo „pies” dowolnym krojem czcionki i nie musi to wyglądać jak pies. Ale są ludzie, którzy [tak myślą], kiedy piszą „pies”, powinien szczekać.
Więc. Zawartość. Na powyższym obrazku widać tekst Hoeflera zaprojektowany przez Hoeflera i Frere-Jonesa . Tak wyraźnie nowy, ale tak dobrze wpisujący się w solidną tradycję. Dlatego możesz wyrwać się spod cienia Times New Roman i nadal ustawiać klasyczny tekst.
Dalsza lektura:
Trochę głupoty:
Nie jestem pewien, czy odpowiedziałem na twoje pytanie, ale dla śmiechu; oto quiz: Który to Times, a który to Times New Roman?
