Z biuletynu, który kilka lat temu wysłałem do autorów klientów (zredagowanych w celu usunięcia informacji o przestrzeni kosmicznej, które zostały już uwzględnione w odpowiedzi Chrisa):
Kiedy ludzie przerzucali się z maszyn do pisania na edytory tekstu i proporcjonalnie rozmieszczone typy, termin „pisanie” pozostał przy nas. Ma to sens: „przetwarzam tekst” to niezdarny kęs, więc utknął prostszy, bardziej tradycyjny termin. Problem polega na tym, że kiedy używasz prawie dowolnej czcionki na komputerze, tak naprawdę nie piszesz , naprawdę piszesz , co jest zupełnie inną rzeczą.
Sztuka pisania proporcjonalnych czcionek jest obsługiwana automatycznie przez komputer (często źle, ale to historia na inny czas) podczas pisania. Chodzi o to, że to, co robisz, to składanie , a nie pisanie, i nikt nie zadał ci trudu, aby cię poinformować.
Szkoda, ponieważ w rezultacie wiele rzeczy, które są składane (wysoko płatny, wysoko wykwalifikowany zawód) za pewnik, nigdy nie zostały przekazane obecnym pokoleniom użytkowników komputerów. Co gorsza, praktyki pisania, które są nadal nauczane w szkołach, są po prostu błędne, chyba że faktycznie używasz maszyny do pisania (lub czcionki, która naśladuje jedną, taką jak Courier).
Przestrzenie nie przychodzą dwójkami
Wielu, wielu użytkowników komputerów automatycznie umieszcza dwie spacje po każdym kropce, dwukropku lub zamykającym cudzysłowie, nie zdając sobie sprawy, że przestrzeń zaprojektowana w interpunkcji uwzględnia już dodatkową przerwę potrzebną po końcu zdania, więc jedna spacja, a nie dwie, jest poprawne. Jest to standardowa praktyka składu od kilkuset lat. Chicago Manual of Style mówi: „W materii składowej jedna spacja, a nie dwie (innymi słowy zwykła spacja), następuje po każdym znaku interpunkcyjnym kończącym zdanie…” bez podania przyczyny. Skład tekstu, jak rzucisz okiem na każde czasopismo lub książkę, jest zawsze proporcjonalny. Tak jak powiedziałem: masz skład, ale nikt nie zadał ci trudu, żeby ci powiedzieć.
W tekście pisanym na maszynie dwa spacje pomagają zwiększyć czytelność tekstu, zapewniając wizualną wskazówkę na początku nowego zdania. W tekście składanym dwie spacje nie tylko nie poprawiają czytelności, ale także tworzą losowe plamy białej przestrzeni, które sprawiają, że tekst wygląda subtelnie, ale zdecydowanie źle (zwłaszcza gdy znasz różnicę). Oto tekst z dwiema spacjami między zdaniami, a następnie jedną. Krój czcionki to Tunga Regular.
[Dodano później] Wszystko, co powiedziałem, przyszło mi do głowy po tym, jak napisałem powyżej, że istnieje znacznie bardziej fundamentalny powód, dla którego nie używa się dwóch spacji po interpunkcji, i jest to przyczyną reguły pojedynczej spacji. Ponieważ wcześniej istniało coś takiego jak ruchomy typ, skrybowie i typografowie starali się uzyskać nawet typograficzny kolor na stronie. Jeśli nie lubisz pisać, prawdopodobnie nie myślisz, że zwykły czarny kolor ma „kolor”, ale termin ten odnosi się do względnej szarości lub czerni strony lub akapitu. Nawet kolor (wybierz dowolną dobrą książkę, otwórz stronę z dużym tekstem i trochę rozogniskuj oczy) jest oznaką dobrej typografii. Nierówny kolor odwraca uwagę i zmniejsza czytelność tekstu, przez co strona jest mniej zachęcająca do czytania (kolejny cel typografii).
Zasada „jednej przestrzeni” istnieje, ponieważ utrzymuje tę jednolitość koloru.