Czy przeprowadzono jakieś znaczące badania naukowe dotyczące czytelności tekstu po lewej stronie w kontraście z tekstem uzasadnionym?

Zasadniczo, czy wykazano (pod względem istotności statystycznej) cokolwiek, czy uzasadniony tekst jest bardziej lub mniej czytelny niż spuszczony lewy tekst?

Kiedy mówię „usprawiedliwiony”, mam na myśli fachowo uzasadniony - z właściwym dzieleniem wyrazów, algorytmami łamania linii i tym podobne. Nie jest to coś niechlujnie zrobionego przez MS Word.

Czy są jakieś badania w tym kierunku?

Pamiętam, że czytałem, że pomiary nie wykazały statystycznie istotnej różnicy między tymi dwoma formatami, ale to było dawno temu i szczerze mówiąc, nie pamiętam, gdzie to przeczytałem.

Byłbym wdzięczny za wszelkie informacje na ten temat. Dzięki!

Stiff, P. (1996). Koniec linii: przegląd nieuzasadnionej typografii. Information Design Journal, 8 (2), 125–152.

Brak danych empirycznych, ale dobry przegląd. Nauka powiedziałaby nam, że niespójne odstępy między wyrazami w wyniku uzasadnienia mogą hamować sakadyczny ruch gałek ocznych poprzez tworzenie nieregularnych „skoków”, które wykonują oko.

Nie przeczytałem opracowania, które to potwierdza lub obala.

Anegdotyczna mądrość z dziedziny typografii kazałaby nam wierzyć, że duże luki między kolejnymi liniami stworzą pionowe „rzeki” białej przestrzeni, które przyciągną oko w dół, zamiast kierować go w prawo, gdy odstępy między słowami stają się większe niż przestrzeń między wierszami.

Nie przeczytałem opracowania, które to potwierdza lub obala.

Niepotwierdzona mądrość z dziedziny typografii sprawiłaby, że uwierzymy, że nieregularny kształt prawej krawędzi bloku tekstu pomaga nam zorientować wzrok na stronie, pomagając nam w powrocie sakkady do następnego wiersza.

Nie przeczytałem opracowania, które to potwierdza lub obala.

Przeprowadziłem jednak mały eksperyment przy użyciu urządzenia do śledzenia wzroku, które wykazało, że podczas czytania uzasadnionego tekstu sakkady powrotne były mniej dokładne w porównaniu do tych podczas czytania tekstu ustawionego z lewej strony tekstu. Jednak podczas czytania uzasadnionego tekstu czas trwania utrudnień przy lądowaniu i odległość sakkad korekcyjnych wymaganych do dalszego czytania były bardzo podobne od linii do linii w porównaniu z utrwaleniami do lądowania i sakkadami korekcyjnymi, jak widać podczas czytania zestawu tekstów równo w lewo.

Stawiam hipotezę, że dzieje się tak, ponieważ - pomimo obecności nieregularnej szmaty w ustawieniu koloru z lewej strony - odległość i trajektoria powrotu sakkady podczas czytania uzasadnionego tekstu pozostaje stała od linii do linii, co powoduje rodzaj pamięci mięśniowej.

Muszę zebrać znacznie więcej danych, aby poprzeć lub obalić tę hipotezę (możesz mnie zgarnąć. To byłaby świetna teza).

Długie / krótkie, to, co publikuje się w książkach o typografii, jest w dużej mierze anegdotyczną mądrością, nie popartą badaniami naukowymi. A większość badań, które tam są, jest bardzo nowa, wymagająca dalszych badań, zanim można będzie stwierdzić jakiekolwiek zaufanie. Na przykład nadal nie ma zgody co do czytelności czcionek szeryfowych w porównaniu z czcionkami bezszeryfowymi.