Jak określić szerokości i rozmieszczenie pasów projektowych zbrojenia

5

Przy projektowaniu płyt żelbetowych często dzieli się płytę na „pasy projektowe”, które są następnie wykorzystywane do racjonalizacji konstrukcji zbrojenia wzdłuż (zwykle ortogonalnych) długości płyty (znanej również jako Hilleborg Strip Method).

W większości przypadków widziałem takie podejście stosowane w oprogramowaniu do projektowania (na przykład SAFE), jednak nie oferują one zbyt wielu wskazówek, jak i gdzie te paski powinny być rozmieszczone / zwymiarowane.

Jakie zasady i względy stosują inżynierowie podczas lokalizowania / wymiarowania pasków projektowych?

concrete reinforcement

— thomasmichaelwallace
źródło

Czy mówisz o rozkładzie rzeczywistego zbrojenia lub o analizie reprezentatywnej części płyty?

— Ethan48

Z tego co rozumiem - obie: metoda (którą później odkryłem) nazywa się Hilleborg Strip Method. Ilość zbrojenia jest specyficzna dla wybranego paska (zgodnie z analizą) - chociaż doceniam, że nastąpi późniejsza racjonalizacja na etapie detalowania.

— thomasmichaelwallace

5

Według ACI 318 13.2 płyty dwudrożne zaprojektowano w oparciu o „ paski kolumn " i " środkowe paski „

Parafrazując kod:

ZA Pasek kolumny jest paskiem projektowym o szerokości po każdej stronie linii środkowej kolumny równej 0,25L ₁ lub 0,25L ₂, cokolwiek jest mniejsze. Pasek kolumny zawiera belki, jeśli występują.

L ₁ i ja ₁ są długościami rozpiętości w dwóch kierunkach płyty.

ZA Środkowy pasek to pasek projektowy ograniczony dwoma paskami kolumn.

Jest to uproszczona metoda w kodzie i ma pewne kryteria do spełnienia. Ta metoda umożliwia następnie umieszczenie otworów w płycie poprzez umieszczenie brakującego wzmocnienia na krawędziach otworu.

Nie wiem, jak to się ma do metody Hilleborg.

— hazzey
źródło

0

Zwykle odbywa się to metodą prób i błędów, a optymalizuje się pod względem kosztów ekonomicznych (waga betonu i stali).

Robisz to za pomocą arkusza kalkulacyjnego (w Excelu lub MathCad), gdzie końcowym wynikiem jest waga lub koszt zarówno betonu, jak i stali. I próbujesz znaleźć najlepszy kompromis między odległością między paskami, ich rozmiarem i wielkością płyty.

Nie jestem jednak pewien, czy odpowiedziałem ci na pytanie idealnie ...

— gromain
źródło

Dzięki @gromain, chociaż bardziej poszukiwałem kilku zasad / wskazówek dotyczących początkowego lokalizowania pasków - ostatnio natknąłem się na dobry schemat dotyczący metody, którą podzielę się, gdy wrócę do pracy; na przykład małe paski wokół otworów, aby zapewnić dodatkową lokalną grubość, rozszczepiając paski w punktach zerowego ścinania itp.

— thomasmichaelwallace

Och tak, przepraszam, nie zrozumiałem w pełni pytania (było trochę zmęczone!). To nie jest moja obecna dziedzina pracy (chociaż to właśnie studiowałem), więc nie mogę zaoferować żadnej pomocy w zakresie zasad!

— gromain

Nie martw się - szczerze mówiąc, podobnie jak wiele pytań inżynieryjnych, zajęło mi kilka edycji, aby naprawdę zrozumieć, o co pytam (tj. Odkrycie, że to metoda Hilleborg!).

— thomasmichaelwallace

0

To pytanie nie ma jasnej odpowiedzi w obecnej formie. Metoda pasków to podejście dolne (oznacza to, że podchodzisz do optymalnego rozwiązania od strony bezpiecznej) w oparciu o analogię wiązki. Tak więc teoretycznie (biorąc pod uwagę niekończącą się ciągliwość itp.) Możesz zorganizować swoje paski w dowolny sposób i zawsze otrzymasz bezpieczne (ale prawdopodobnie okropne we wszystkich innych aspektach) rozwiązanie. Zalecenia dotyczące stosowania metody pasmowej mają na celu utrzymanie potrzeb redystrybucji i zachowania stanu usług w ryzach, a także znalezienie ekonomicznych rozwiązań. W metodzie pasków istnieje wiele różnych zaleceń, które różnią się między przypadkami, kątami narożników dla dzielników obciążenia, współczynnikami momentu, szerokościami pasów słupów a pasami środkowymi, szerokościami pasów krawędzi, rozkładami zbrojenia w pasach itp.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o metodzie pasków, a jeśli naprawdę chcesz ją zastosować, książka Hillerborg „Strip Method Design Handbook” jest dobrym miejscem do rozpoczęcia. Osobiście uważam, że zarówno metoda striptizowa, jak i metoda strunowa i krawatowa są bardzo prostymi i eleganckimi przejawami stosowanej oceny inżynierskiej.

— Mr. P
źródło