Jaka jest efektywna głębokość belki z dwiema warstwami wzmocnienia rozciągającego?

Czy w EC2 do obliczania szerokości pęknięcia i ugięcia efektywna głębokość d odnosi się do głębokości od powierzchni ściskanej do środka ciężkości zbrojenia naprężającego, czy też jest obliczona do środka ciężkości zbrojenia najbardziej zewnętrznego naprężenia? Z pliku wyjściowego wydaje się, że oprogramowanie OASYS Adsec 8.4 używa tej ostatniej definicji. Więc muszę potwierdzić, która jest poprawna.

— Jennifer
źródło

Patrząc na rozdział „7.3.3 - Kontrola pękania bez bezpośrednich obliczeń”, mamy równania (7.6) i (7.7), które określają maksymalną średnicę pręta do kontroli pękania:

\begin{aligned} (7.6) & ϕ_{s} & = ϕ_{s}^{*} \cdot \frac{f_{c t, e f f}}{2.9} \cdot \frac{k_{c} h_{c r}}{2 (h - d)} & Bending (part of section in compression) \\ (7.7) & ϕ_{s} & = ϕ_{s}^{*} \cdot \frac{f_{c t, e f f}}{2.9} \cdot \frac{k_{c} h_{c r}}{(h - d)} & Tension (entire section under tension) \end{aligned}

$\begin{align} \phi_s &= \phi_s^*\cdot\dfrac{f_{ct,eff}}{2.9}\cdot\dfrac{k_c h_{cr}}{2(h-d)} &&\text{Bending (part of section in compression)}\tag{7.6} \\ \phi_s &= \phi_s^*\cdot\dfrac{f_{ct,eff}}{2.9}\cdot\dfrac{k_c h_{cr}}{(h-d)}&&\text{Tension (entire section under tension)}\tag{7.7} \end{align}$

Wszystkie zmienne są definiowane natychmiast po zadeklarowaniu równań. Dla nas jedyną zmienną, która ma znaczenie, jest

$d$

$d$

Sekcja „7.3.4 - Obliczanie szerokości pęknięć” zawiera równania (7.8) do (7.10):

\begin{aligned} (7.8) & w_{k} & = s_{r, m a x} (ϵ_{s m} - ϵ_{c m}) \\ (7.9) & ϵ_{s m} - ϵ_{c m} & = \frac{σ_{s} - k_{t} \frac{f_{c t, e f f}}{ρ_{p, e f f}} (1 + α_{e} ρ_{p, e f f})}{E_{s}} \geq 0.6 \frac{σ_{s}}{E_{s}} \\ (7.10) & ρ_{p, e f f} & = \frac{A_{s} + ξ_{1}^{2} A_{p}}{A_{c, e f f}} \end{aligned}

$\begin{align} w_k &= s_{r,max}\left(\epsilon_{sm}-\epsilon_{cm}\right) \tag{7.8}\\ \epsilon_{sm}-\epsilon_{cm} &= \dfrac{\sigma_s-k_t\dfrac{f_{ct,eff}}{\rho_{p,eff}}\left(1+\alpha_e\rho_{p,eff}\right)}{E_s} \geq 0.6\dfrac{\sigma_s}{E_s} \tag{7.9} \\ \rho_{p,eff} &= \dfrac{A_s + \xi_1^2 A_p}{A_{c,eff}} \tag{7.10} \end{align}$

gdzie

$A_{c,eff}$ $A_{c,eff}$ $h_{c,ef}$ $h_{c,ef}$ $2.5(h-d)$ $(h-x)/3$ $h/2$

$2.5(h-d)$ $d$ $d$ $d$ $d$ , to byłby równo rozłożony między obiema warstwami. Jeśli zmrużysz oczy, wygląda na to, że pokazany środek ciężkości jest rzeczywiście nieco bliżej dolnej warstwy, ale nigdy nie wiadomo, czy to tylko niedokładność w sposobie rysowania figury. Fakt, że jest oznaczony jako „poziom stalowego centroidu”, również nie jest bardzo pomocny: czy jest to centroid całej stali, czy tylko stal związana z pękaniem, o czym dyskutuje się w tym rozdziale? Broń mi w głowę, wybrałbym tę pierwszą (cała stal), ale nie mogę zagwarantować, że to prawda.

$(h-d)$

— Wasabi
źródło

Dziękujemy za wykopanie definicji d w kodzie. Jest to dość mylące dla każdego. Z rysunku 7.1 (a) jasno wynika, że d oblicza się na podstawie wszystkich dwóch warstw zbrojenia, w przeciwnym razie linia oznaczona „A” zostanie poprowadzona przez dolny rząd prętów zbrojeniowych.

— Jennifer

@Jennifer: moje rozumienie „najbardziej zewnętrznej warstwy” jest takie, że są one najbliższe boków bocznych, a nie dna. Zgodnie z tą interpretacją centroid „najbardziej zewnętrznej warstwy” znalazłby się w połowie drogi między dwiema warstwami.

— Wasabi

Nie sądzę, żeby twoja interpretacja zewnętrznej warstwy miała jakikolwiek sens. Warstwa najbardziej zewnętrzna powinna być warstwą najbardziej dolną lub górną.

— Jennifer