W jaki sposób generatory kosmiczne przesyłają / deponują energię z powrotem na Ziemię? [Zamknięte]

Czytałem o idei umieszczenia paneli słonecznych w kosmosie lub już używanych elektrodynamicznych uwięzi, które zyskują energię, gdy przemieszczają się przez ziemskie pole magnetyczne.

Mam pytanie:

Jak odzyskać wytworzoną energię z powrotem na Ziemię?

Generatory kosmiczne są głównie wykorzystywane jako źródło energii jądrowej w kosmosie, w którym energia słoneczna nie jest realnym źródłem energii. Różnymi obecnie stosowanymi generatorami kosmicznymi są radioizotopowy generator termoelektryczny i radioizotopowy piezoelektryczny generator. Generator przekształca energię zgromadzoną w materiale promieniotwórczym bezpośrednio w ruch, aby wygenerować elektryczność poprzez powtarzające się odkształcanie materiału.

Jeśli chodzi o transmisję energii, można ją osiągnąć poprzez wieczny ruch, który jest najbardziej możliwy w kosmosie na ziemi. W przestrzeni kosmicznej przestrzeń nieważkości pomaga osiągnąć wieczny ruch, który jest sprzeczny z prawem zachowania energii. Stąd energię można próbować przekazać z powrotem do ziemi z generatorów w przestrzeni poprzez ruch wieczny. Ruch wieczny to ruch ciał, które trwają w nieskończoność. Prawa termodynamiczne mają zastosowanie nawet w bardzo dużych skalach. Na przykład ruchy i obroty ciał niebieskich, takie jak planety mogą wydawać się wieczne, ale podlegają wielu procesom rozpraszającym energię kinetyczną, takim jak wiatr słoneczny, międzygwiezdny opór, promieniowanie grawitacyjne i promieniowanie cieplne, więc nie będą się poruszać wiecznie. istnieje konsensus naukowy, że ruch wieczny w systemie izolowanym unieważnia albo pierwszą zasadę termodynamiki, albo drugą zasadę termodynamiki, lub obie te cechy. W zależności od tego kryterium maszyny ruchu wiecznego są klasyfikowane jako maszyna ruchu wiecznego pierwszego rodzaju, która wytwarza pracę bez wkładu energia, w ten sposób unieważnia pierwszą zasadę termodynamiki. maszyna ruchu rzeczywistego drugiego rodzaju jest maszyną, która spontanicznie przekształca energię cieplną w energię mechaniczną. gdy energia cieplna jest równoważna z wykonaną pracą, nie unieważnia pierwszej zasady termodynamiki, ale unieważnia drugą zasadę. maszynę ruchu wiecznego trzeciego rodzaju definiuje się jako taką, która całkowicie eliminuje tarcie i inne siły rozpraszające. niemożliwe jest stworzenie takiej maszyny, ponieważ sił rozpraszających nie można całkowicie wyeliminować. ale można go zredukować do limitu przestrzeni. dlatego stosując jedno z kryteriów z generatorami w kosmosie, możemy spróbować przenieść energię z powrotem na Ziemię.