Przekładnia z zębatką i zębnikiem

0

Chciałbym wiedzieć, czy mogę użyć przekładni zębatej do napędzania zębnika, a tym samym zwiększyć moment obrotowy zębatki. Jeśli tak, to w jaki sposób przełożenie przekładni przekładni wpływa na moment obrotowy zębatki w stosunku do przełożenia zębatki i koła zębatego?

I może to powinno być kolejne pytanie, ale pójdę dalej i zadam to pytanie: Jeśli mam dwa oddzielne stojaki oddzielone odległością X, połączone tak, że gdy jeden stojak porusza się, inne ruchy również i używają zębnika do kierowania tylko jeden stojak, czy powinienem oczekiwać zmniejszenia momentu obrotowego na drugim stojaku, a jeśli tak, to w jakim stopniu?

Aby pomóc w uzyskaniu odpowiedzi na moje konkretne pytanie, chciałbym z góry stwierdzić, że mam świadomość, że przełożenie przekładni zębatej zależy od odległości, jaką zębatka pokonuje w stosunku do każdego obrotu zębnika.

Moje pytanie dotyczy więc tego, czy korzyść mechaniczna wytworzona przez przekładnię zębatą zostanie całkowicie utracona, jeśli przekładnia zostanie wykorzystana do napędzania zębnika napędzającego zębatkę, i jak zmienia się moment obrotowy zębatki przy użyciu przekładni do obracania koło zębate w stosunku do przełożenia zębatki i same koła zębate.

mechanical-engineering gears torque

— Loue Armstrong
źródło

Czy możesz dołączyć schemat lub zdjęcie tego, co próbujesz osiągnąć? To może nieco wyjaśnić twoje pytanie. Myślę też, że masz rację: drugie pytanie, które masz, powinno być oddzielone od tego.

— BarbalatsDilemma

1

Naprawdę nie ma sensu rozmawiać o momencie obrotowym zębatki w celu przeniesienia mocy, ponieważ stojaki nie obracają się, ale zamiast tego tłumaczą. Zamiast tego sensowniej jest mówić o sile stojaka.

$\frac{v_R}{\omega_P}$ $\frac{v_R}{\omega_P}=r_P$

W każdym razie można użyć argumentu bilansu mocy, aby pokazać, jak przewaga mechaniczna zależy od przełożenia. Rozważmy koło zębate napędzające zębatkę: (wybacz szorstki rysunek)

Zakładając 100% wydajność, moc w zębniku jest równa mocy z zębatki. To jest:

T_{P} ω_{P} = F_{R} v_{R}

$T_P \omega_P = F_R v_R$

$T_P$ $\omega_P$ $F_R$ $v_R$

\frac{v_{R}}{ω_{P}} = \frac{T_{P}}{F_{R}} = r_{P}

$\frac{v_R}{\omega_P} = \frac{T_P}{F_R} = r_P$

$T_P \omega_P\eta = F_R v_R$

$i$ $T_i$ $\omega_i$ $o$ $T_o$ $\omega_o$ $o$ $T_o=T_P$ $\omega_o=\omega_P$

$G=\frac{\omega_P}{\omega_i}=\frac{T_i}{T_P}$

r_{P} G = \frac{v_{R}}{ω_{i}} = \frac{T_{i}}{F_{R}}

$r_P G = \frac{v_R}{\omega_i} = \frac{T_i}{F_R}$

Lub, przestawiając, siłę na zębatkę zapewnia:

F_{R} = T_{i} r_{P} G

$F_R = T_i r_P G$

$i$ $G$

Co do drugiej części twojego pytania, obawiam się, że nie mogę nic na to poradzić, nie widząc żadnego schematu konfiguracji przekładni.

— Involutius
źródło

0

Istnieje bezpośrednia korelacja między wejściem i wyjściem dowolnego systemu przekładni. Koło zębate i zębnik to po prostu kolejny sprzęt. Przekładnia może być modelowana jako jeden bieg w stosunku do zębatki, jeśli wykonasz matematykę, aby uczynić ten bieg równoważnym stosunkiem do toru.

Jeśli jeden bieg jest dwa razy większy niż następny, ma stosunek 2 do 1. Jeśli twój zębnik i zębnik mają również stosunek 2 do 1, to dodanie sprzętu do zębatki i zębnika spowoduje stosunek 4 do jednego (wybacz mi, jeśli popełniłem głupi błąd w matematyce, nie wypiłem jeszcze kawy).

Tak więc, jeśli dodasz koła zębate do zębnika, zwiększysz moment obrotowy lub prędkość do zębatki. Jeśli użyjesz drugiego zębatki i zębnika przywiązanego do pierwszego, a obciążenie zostanie podzielone między dwa, zobaczysz różnicę tylko ze względu na straty tarcia i normalne straty przekładni.

— Gwydionforge
źródło