Różnica między działaniem nadawczym a jednym do wielu w nadajniku-odbiorniku RF

Podczas pisania raportu na temat transmisji danych natknąłem się na ten artykuł, w którym znalazłem opis operacji nadawania i jeden do wielu, jak pokazano poniżej

operacja transmisji; gdzie pojedynczy master adresuje wiele modułów RXQ2 jednocześnie. (używając wielu modułów RXQ2 ustawionych na ten sam adres)

jeden za dużo; Sieć składająca się z urządzenia głównego i wielu urządzeń podrzędnych (wszystkie odbiorniki mają ten sam adres)

Moje pytanie brzmi: jaka jest różnica między tymi dwiema konfiguracjami przejścia danych?

Ponieważ wydaje się, że operacja rozgłaszania przesyła dane synchronicznie, a co do jednego do wielu, nie ma w tym nic. Nie mogłem też znaleźć żadnych informacji na ten temat w Internecie.

Operacja rozgłoszeniowa polega na flashowaniu danych tak jak tablica ogłoszeń, a ktokolwiek wymaga danych, może je odczytać z węzła lub terminala nadającego je. Stąd każdy węzeł, który przychodzi w zasięgu radiowym węzła nadającego dane, może zobaczyć informacje lub dane. W przypadku nadajnika-odbiornika RF, jeśli nadajnik nadawany jest, wszystkie urządzenia podrzędne w jego zasięgu radiowym będą mogły odczytać dane.

Podczas gdy w operacji jeden-do-wielu, znanej również jako multiemisja, istnieje grupa zwana grupą multiemisji. Ta grupa obejmuje wszystkie węzły, do których przeznaczone są dane, a zatem dane te nie mogą być odczytywane przez żaden inny węzeł, który nie jest zawarty w grupie, mimo że znajduje się w zasięgu radiowym. W multiemisji każdy pakiet danych z urządzenia głównego składa się z nagłówka adresu, który składa się z adresu multiemisji. Ten adres jest wspólny dla wszystkich członków grupy multiemisji. Tak więc pakiet może być odebrany lub wywnioskowany tylko przez tych członków, których adres pasuje do nagłówka adresu pakietu, tj. Ta operacja zapewnia rodzaj autoryzacji niektórym węzłom nad innymi.