Czy dopuszczalne jest stosowanie uziemienia kondensatora odsprzęgającego jako uziemienia dla sondy oscyloskopowej?

Gdyby sondować oscyloskopem za pomocą krótkiego zacisku sprężynowego i użyć podkładki uziemiającej kondensatora odsprzęgającego jako uziemienia, czy pomiar zostałby w ogóle odrzucony przez prądy przemieszczające się do ziemi przez kondensator? Czy może coś w rodzaju nakładki punktu testowego na górnej warstwie zalewowej jest wymagane dla maksymalnej dokładności? Powiedzmy, że próbuję pin na układzie scalonym i używam lokalnej podkładki uziemiającej do odłączania nasadki jako uziemienia, jak pokazano na rysunku, czy ten pomiar byłby wolny od szumu z nasadki? Jeśli nie, to jaka metoda byłaby najlepsza w tym zakresie? Dzięki.

Zasadniczo chcesz zminimalizować obszar pętli podczas sondowania szybkich sygnałów. Dlatego z reguły należy wybrać połączenie uziemiające, które minimalizuje obszar pętli.

Teraz jest to tylko ogólnie. Mogą istnieć dobre powody, aby użyć uziemienia kondensatora. Wynika to z rezonansów w płaszczyźnie uziemienia. Twoja płaszczyzna uziemienia nie będzie wszędzie wynosić zero woltów dla wszystkich częstotliwości. Będzie to wyglądać mniej więcej tak:

źródło

Pokazuje napięcie płaszczyzny uziemienia przy określonej częstotliwości. Co gorsza, może to zmieniać się dynamicznie w zależności od poboru mocy układów scalonych. Jeśli wybierzesz odniesienie uziemienia w pobliżu trybu rezonansowego, szum wysokiej częstotliwości może wejść do sondy, ponieważ odniesienie do płaszczyzny uziemienia będzie oscylować przy częstotliwości rezonansowej.

W kondensatorach odsprzęgających chodzi o to, że tłumią one rezonanse w płaszczyznach mocy. W ten sposób zapobiega się niepożądanym trybom rezonansowym w pobliżu częstotliwości operacji. Wszystko to zależy jednak od geometrii płaszczyzn, wartości kondensatora (im mniejszy, tym lepszy), zużycia energii układów scalonych, częstotliwości układów scalonych itp.

Wszystko zależy więc od konkretnej sytuacji. Jak powiedziałem, spróbuj zminimalizować obszar pętli jako ogólne pierwsze podejście.

Twoje założenie jest prawidłowe, aby używać tego pada.
Zastanów się jednak, jakiego czasu wzrostu oczekujesz i jaki jest błąd dzwonienia z sondy, jeśli spojrzysz na czas narastania <5ns.

Kryteria analizy złego wyboru gnd. Czy V = LdI / dt. Gdzie f-3dB = 0,35 / dt (10 ~ 90%) i L = ~ 0,5nH / mm, odległość wspólnego prądu uziemienia obserwowanego czasu narastania fali kwadratowej. Pojemność sondy powoduje również częstotliwość rezonansową z tego L, w tym długość sprężyny sondy, a jeśli jest krótka, powinna pozwolić na płaską odpowiedź na 200 MHz BW, granicę wielu dobrych wysokich sond Z 10M. Natomiast typowa sonda 200 MHz z długim przewodem uziemiającym rezonuje w pobliżu 30 MHz ze względu na L zacisku uziemiającego i pojemność sondy.

Poza tym wymaga lepszego zrozumienia geometrii, w której sondy AC 50 Ohm działają najlepiej, a geometria 50 Ohm ma stosunek szerokości sygnału do przerwy gnda w pobliżu 0,5, a długość staje się nieistotna. Zmniejsza to Q rezonansu równoległego i rozszerza BW do zakresu GHz.

Zasadniczo dobry projekt z DFT będzie miał sparowane punkty testowe dla krótkich styków sondy sprężynowej przy krytycznych sygnałach testowych, w tym Vdd ze sprzężonym prądem przemiennym obciążeniem 50 Ohm do bezpośredniego połączenia koncentrycznego lub wysokiej sondy sprężynowej Z. Jest to pożądany sposób dokładnego pomiaru tętnienia zasilania u źródła i obciążeń w celu porównania przy użyciu obciążenia sprzężonego prądem przemiennym o wartości 50 omów. Idealnie 50 Ohm jest wybierane na wejściu DSO lub SA w trybie AC, aby zapobiec obciążeniu mocy za pomocą wysokiej częstotliwości koncentrycznej wysokiej jakości, jeśli chcesz> 1 GHz BW.