Zbudowałem licznik mod-16, a wynikiem wyjściowym jest INTEGER (wszystkie przykłady, które widziałem, użyły INTEGER).
Zbudowałem dekoder szesnastkowy na 7-segmentowy, a jego wejściem jest STD_LOGIC_VECTOR (napisałem to w ten sposób, ponieważ łatwo było zmapować tabelę prawdy).
Chciałbym podłączyć wyjście licznika do wejścia dekodera, ale dostaję błędy „niezgodności typów” podczas próby kompilacji w QuartusII.
Czy istnieje sposób konwersji z typu INTEGER na typ STD_LOGIC_VECTOR na liście VHDL?
Odpowiedzi:
Jak powiedzieli inni, używaj ieee.numeric_std, nigdy ieee.std_logic_unsigned, co tak naprawdę nie jest pakietem IEEE.
Jeśli jednak korzystasz z narzędzi obsługujących VHDL 2008, możesz użyć nowego pakietu ieee.numeric_std_unsigned, który zasadniczo std_logic_vectorzachowuje się jak bez znaku.
Ponadto, ponieważ nie widziałem tego wyraźnie, oto przykładowy kod do konwersji z (niepodpisanej) liczby całkowitej na std_logic_vector:
use ieee.numeric_std.all;
...
my_slv <= std_logic_vector(to_unsigned(my_int, my_slv'length));
Jak mówi LoneTech, use ieee.numeric_stdjest twoim przyjacielem. Możesz przekonwertować a std_logic_vectorna integer, ale będziesz musiał rzucić go jako signedlub jako unsignedpierwszy (ponieważ kompilator nie ma pojęcia, co masz na myśli). VHDL jest silnie napisanym językiem. Mam napisany więcej na ten temat na moim blogu
Zasadniczo zmieniłbym twój konwerter 7seg na integer(lub właściwie natural, biorąc pod uwagę, że będzie on obsługiwał tylko liczby dodatnie) - konwersja jest wtedy prostym wyszukiwaniem tablicy. Skonfiguruj stałą tablicę z konwersjami i po prostu zindeksuj ją za pomocą liczby całkowitej, której użyjesz na encji jako danych wejściowych.
Powiedzmy, że twój 4-bitowy licznik miał wyjście INTEGER SOME_INTEGER i chciałeś go przekonwertować na 4-bitowy STD_LOGIC_VECTOR
SOME_VECTOR <= conv_std_logic_vector(SOME_INTEGER, 4);Można go również użyć do zainicjowania wektorów znaczącymi liczbami
SOME_VECTOR <= conv_std_logic_vector(9, 4); -- instead of "1001"Myślę, że może być konieczne dodanie „użyj IEEE.STD_LOGIC_ARITH.ALL;” i / lub STD_LOGIC_UNSIGNED.
Operacją uzupełniającą jest conv_integer (wektor). Lubię tego używać, kiedy dokonuję porównań. Więc mógłbym zadeklarować
constant SOME_CONSTANT : integer := 999;A potem mogę użyć tego w instrukcji if
if (conv_integer(SOME_VECTOR)=SOME_CONSTANT)
then OTHER_VECTOR <= (others => '0');
end if;EDYCJA: Nie powinno być konieczne deklarowanie zmiennej jako liczby całkowitej. Zamiast tego spróbuj zmienić deklarację na std_logic_vector. Operatory + i - działają na wektorach std_logic_vectors.
Możesz być zainteresowany korzystaniem z typów unsignedi signedod ieee.numeric_std. Są kompatybilne std_logic_vector, ale mają interpretację numeryczną (dwójkową lub 2-dopełniającą). Istnieje również opcja wprowadzenia takiej interpretacji std_logic_vector, ale nie jest to zalecane .
Jak głosi główna odpowiedź, zalecana metoda jest następująca:
use ieee.numeric_std.all;
...
my_slv <= std_logic_vector(to_unsigned(my_int, my_slv'length));Chciałbym jednak wyjaśnić, dlaczego jest to zalecane i dlaczego VHDL ma tak pozornie skomplikowany sposób przekształcania liczb całkowitych na wektory standardowe.
Wszystko sprowadza się do tego, jak narzędzia te postrzegają te typy.
Vector_logic_vector to dosłownie kilka zer lub jedynek. Mam 10001. Jaki to numer? Cóż, to zależy. Czy jest podpisany czy niepodpisany? SLV nie wie ani nie obchodzi. Ile bitów? Jak długi jest twój SLV?
Liczba całkowita jest podpisana i zwykle 32 bity (jeśli dobrze pamiętam).
Etap 1: Spraw, aby moja liczba całkowita była krótsza i niepodpisana. To jest ta część:
to_unsigned(my_int, my_slv'length));„Mam tę liczbę całkowitą, chcę, aby była bez znaku i chcę, aby pasowała do długości mojego SLV”.
Etap 2: Następnie weź te bity i użyj ich do sterowania my_slv.
my_slv <= std_logic_vector(...)„Weź te bity i użyj ich, by prowadzić mój slv”
(Uwaga na temat terminologii. A <= BW VHDL jest odczytywana na głos, ponieważ „A kieruje B”)
W połączeniu daje to:
my_slv <= std_logic_vector(to_unsigned(my_int, my_slv'length));Pochodząc z tradycyjnego programowania, bardzo łatwo utknąć w programistycznym sposobie myślenia. Ale w VHDL kod, który piszesz, ma fizyczne implikacje sprzętowe. Wiedza, dlaczego ta metoda działa i jest zalecana, jest o krok bliżej do zastanowienia się nad tym, co piszesz w kategoriach sprzętowych.
Dodatkowa wskazówka: funkcje poprzedzone przez to_ to te, które skracają / zmieniają operandy. Sprawiają, że stają się niepodpisane, mają określoną długość lub oba. Dlatego to_unsigned wymaga określenia długości. Funkcje bez to_ (w tym przykładzie prosty std_logic_vector (...)) są używane, gdy typy są już bezpośrednio kompatybilne. „Weź te bity i włóż je do tego typu, nie wymaga modyfikacji”. Nie mają one argumentu długości, ponieważ obie strony są już takie same. Więc konstruując takie rzeczy, nie muszę tego sprawdzać, po prostu myślę o tym, jak zmieniam dane.
Aby przekonwertować liczbę całkowitą na std_logic_vector, masz kilka opcji. Za pomocą numeric_std:
vect <= std_logic_vector( to_unsigned( your_int, vect'length));lub
vect <= std_logic_vector( to_signed( your_int, vect'length));Za pomocą std_logic_arith:
vect <= conv_std_logic_vector( your_int, vect'length);std_logic_arith nie jest standardem ieee, ale większość narzędzi kompiluje go do biblioteki IEEE i jest szeroko stosowana.