Czy nowicjusz może bezpiecznie połączyć drut w celu przedłużenia kabla ładującego 5V?

Mam kabel ładujący / zasilający 5 V 1500 mA do kamery, który był zbyt krótki, aby osiągnąć potrzebną pozycję montażową, więc na sugestię mojego inżyniera elektryka postanowiłem go przedłużyć. Powiedział, żeby po prostu skręcić i skleić ze sobą przewody, ale chciałem mieć bardziej elegancki wygląd, więc postanowiłem spróbować lutowania i termokurczenia. Przewód pozostanie podłączony i będzie zasilał kamerę 24/7. Oryginalny przewód to 20 awg, ale najbliższe, jakie mogłem znaleźć, to 4 dodatkowe stopy 18-awg przewodu lampy (2 przewody w obu). Więc wyciąłem oryginał, rozebrałem 4 końce między 1/4 - 1/2 cala z tyłu, rozłożyłem pasma, cieniowałem je i przekręcałem.

Następnie zlutowałem je razem i jest to część, z którą czuję się nieswojo. Na początek było to jak mój drugi raz w historii lutowania i pierwszy raz z tym żelazkiem. Pierwsza fuga wyglądała dobrze, może nieco lekka na lutu - nie płynęła zbyt dobrze - ale trzymała się razem przy delikatnym szarpnięciu. Drugi był moim najgorszym połączeniem, skończył się trochę za dużo lutu i trochę gruby. Doszedłem do wniosku, że moje żelazko nie było wystarczająco gorące, mimo że zostało ustawione na około 380-390. Po podkręceniu ciepło przepłynęło do następnych dwóch, ale końcówki izolacji na oryginalnym drucie stopiły się odrobinę (patrz zdjęcie). Czy to złe?

Następnie zastosowałem obkurczenie cieplne na każdym pojedynczym połączeniu. Obkurczanie cieplne wydawało się trochę cienkie, więc owinąłem również małą taśmę elektryczną wokół jednego złącza na każdym końcu łączonej długości, aby uzyskać dodatkową izolację. Następnie na obu końcach nałożyłem większy obkurczacz cieplny na oba przewody. Następnie wykończył ją białą taśmą elektryczną, aby dopasować kolor przewodu.

Moje pytanie brzmi: czy korzystanie z tego jest bezpieczne? Próbowałem go podłączyć, a urządzenie wskazuje, że ładuje się. Jestem pewien, że nie zabraknie dwóch warstw termokurczliwych i taśmy elektrycznej oddzielającej przewodniki. Ale będąc nowicjuszem, patrzę tylko na mój zaklejony sznurek obrazujący strażaka, który trzyma go, by obejrzeć resztki mojego spalonego domu. Najbardziej martwię się, że moje połączenia lutowane nie są wystarczająco dobre i mogą powodować niebezpieczne połączenie rezystancyjne.

Za pierwszą próbę osiągnąłeś doskonały wynik.
Wynik powinien być bezpieczny i niezawodny. Kosmetycznie wynik może być nieco lepszy, ale widziałem o wiele znacznie gorsze w użyciu i pracy długoterminowej.

Najważniejsze kwestie do rozważenia to:

• Przewody wyjściowe powinny łączyć się z tymi samymi przewodami wejściowymi, co przed wprowadzeniem rozszerzenia. Z pewnością robisz to, gdy ładowarka się ładuje. Łatwo się jednak pomylić i czasem ludzie tak robią. Wynik może być tak niewielki, jak „nie będzie działać” lub tak duży, jak „zniszczone naładowane urządzenie i / lub ładowarka”.

  Opłaca się ustalić sposób ustalenia, który jest właściwy, a który niewłaściwy sposób podłączenia przewodów. Jest to tym bardziej istotne, gdy występują więcej niż dwa przewody.

  Oczywiście masz rację :-).

• Połączenia powinny być solidne mechanicznie i nie mogą polegać na lutu pod względem wytrzymałości.

  Masz rację.

• Połączenia lutowane powinny spełniać wytyczne dotyczące dobrych połączeń.
  Lut powinien płynąć i „mokry” drut w obu połączonych drutach, mieć odpowiedni wygląd (gładki i błyszczący dla lutu 60-40 ołowiu, mniej błyszczący dla lutu bezołowiowego). Nie za dużo i nie za mało lutu.

  Dobrze ci poszło.
  Twoje kompetencje poprawią się wraz z doświadczeniem.

• Izolacja powinna pokrywać każdy nieizolowany przewodnik osobno i całkowicie. Twój robi.

  Nie pokazałeś radiatora. Powinien on przebiegać obok przewodnika na obu końcach, a gdy skurczony nie powinien być mechanicznie usuwalny bez zniszczenia.

• Zewnętrzny izolator powinien być wystarczająco wytrzymały, aby zachować ogólną integralność izolacji przez okres dłuższy niż pożądany okres użytkowania połączenia.

  Twoje brzmi dobrze. Taśma zewnętrzna MOŻE strzępić się i odprężyć w miarę upływu czasu, ale duży wewnętrzny radiator powinien uczynić to nieistotnym.

Najbardziej znaczącą poprawą, do której możesz dążyć, jest poprawa połączenia dwóch przewodów. To, co zrobiłeś, jest całkowicie do zaakceptowania - ale gołe przewody na zewnątrz właściwego złącza nie mają wielkiego celu. Może się to zdarzyć z powodu odciągania / kurczenia się izolacji podczas lutowania. Można to zminimalizować poprzez naukę szybszego lutowania :-).

Sposobem na zminimalizowanie długości połączenia jest określenie liczby owinięć, które każdy drut wykona wokół drugiego „drutu docelowego”, zdecydowanie, ile potrzebnej długości drutu docelowego jest potrzebne, i rozpoczęcie nawijania jednego drutu wokół drugiego na żądaną długość z dala od drutu docelowego izolacja - tzn. zwykle wymaga zamknięcia. Gdy oba druty zostaną owinięte na drucie „docelowym”, nie ma odsłoniętego drutu między złączem a izolacją na żadnym z drutów.

Wspomniano o możliwym pęknięciu na końcach sztywnych sekcji lutowniczych, a odciążenie w tym obszarze może pomóc w długowieczności.

Jest to uzasadniona obawa, ale jest mało prawdopodobne, aby spowodowała problem krótko- i średnioterminowy podczas normalnego użytkowania przy normalnym obchodzeniu się. Jeśli chcesz zmodernizować odciążenie naprężenia, możesz to zrobić przez przyklejenie lub obkurczenie rurki mocującej sztywny lub półstały drążek / pręt na zewnątrz złącza tak, aby wystawał poza sztywną lutowaną część na obu końcach. Drut opuszczający tę część jest elastyczny i mniej podatny na zmęczenie. Pozostaw niewielką długość na obu końcach, gdzie pręt nie jest połączony z drutem, aby opuścił go przy minimalnym naprężeniu.

Dobrze ci poszło. Jedyne, co zrobiłbym inaczej, to przesunięcie dwóch stawów, tak aby nie przylegały do ​​siebie. Czasami drut zużywa się lub przebija folię termokurczliwą i nie chcesz, aby stykała się z drugim drutem (chyba, że ​​lubisz fajerwerki). Przesunięcie dwóch stawów zapobiega temu. Trzeci duży obkurczający się przedmiot może być dobrym pomysłem.

Inżynierowie elektryczni niekoniecznie wiedzą, jak lutować. Jestem jednym z nich, a jedynym powodem, dla którego mogę lutować, jest to, że jestem również szynką radiową. W pierwszych trzech kwartałach ubiegłego wieku szynki radiowe zbudowały własny sprzęt i całkiem się przylutowały.