Jaki jest cel obwodu wykrywania podnapięcia?

Zastanawiam się, jaki jest cel układu scalonego, takiego jak MC34064. Czy ma to na celu zapewnienie resetu mikrokontrolerów po włączeniu zasilania, czy istnieją inne powody? Kiedyś tworzyłem prosty tranzystorowy obwód przełączający (z RC) do resetowania mikrokontrolerów w dawnych czasach. Pytam, ponieważ nazwa tego układu scalonego to „wykrywanie podnapięcia”, a nie „resetowanie układu scalonego” lub coś podobnego.

Wydaje mi się, że próbujesz zrozumieć, dlaczego potrzebujesz układu scalonego, aby zrobić to, co zwykły tranzystor mógłby zrobić „w dawnych czasach”, czyli ciągnąć pin resetowania do niskiego (lub wysokiego), prawda? W takim przypadku kilka przyczyn to:

• Punkt wyzwalania można precyzyjnie ustawić, ponieważ układ scalony ma wewnętrzne napięcie odniesienia pasma wzbronionego. Dzięki prostemu tranzystorowi trudniej jest niezawodnie uruchomić przy bardzo określonej wartości.

• Możesz ustawić konkretny czas, kiedy pin resetujący pozostanie niski, gdy zostanie wyzwolony (co jest trudniejsze w przypadku prostych tranzystorów). Wiele układów scalonych ma surowe wymagania z minimalnym czasem potwierdzenia.

• Tego typu układy scalone zwykle działają do niskich napięć (w tym przypadku 1 V), gwarantując niezawodność działania przy dużych spadkach napięcia na szynie zasilającej.

Fakt, że określają go jako czujnik UV zamiast resetowania układu scalonego, nie ma tak naprawdę znaczenia, ponieważ jasno opisują cel, dla którego ten układ scalony został zaprojektowany, czyli resetowanie mikroprocesora.

Ze strony produktu na stronie On Semi.

„MC33064 / MC34064 to obwód wykrywania podnapięcia specjalnie zaprojektowany do stosowania jako kontroler resetu w systemach opartych na mikroprocesorach”.

Wewnątrz MCU jest kilka wrażliwych na napięcie czynności, i nie każda aktywność ma problemy z tym samym (nieokreślonym) VDD.

Precyzyjne UVD zapewnia, że ​​wszystkie czynności uzyskują pożądane VDD, nawet jeśli niektóre nadal działają poprawnie.

Podczas normalnego użytkowania użytkownik naciska przycisk zasilania, aby wyłączyć urządzenie. Kiedy MCU wyczuje naciśnięcie przycisku, rozpocznie sekwencję zamykania, a oprogramowanie układowe powinno ustawić wskaźnik na początek programu.

W przypadku awarii zasilania, a może użytkownik po prostu wyłącz wtyczkę. Pin podnapięciowy powinien wyczuć te zakłócenia, zanim MCU wyczerpie się z masowej pokrywy. Oprogramowanie układowe powinno szybko ustawić wskaźnik na początku programu, aby przygotować się do następnego włączenia. Kiedy następnym razem urządzenie się włączy, powinno działać normalnie.

Jeśli używasz prostych poleceń We / Wy, możesz ich nie potrzebować, ponieważ możesz kontynuować uruchamianie od miejsca, w którym wskaźnik ostatnio się znajduje. Jeśli jednak musisz zainicjować wiele układów scalonych, używając na przykład I2C, ważna jest inicjalizacja wskaźnika do początku.

Sytuacje podnapięciowe mogą być szkodliwe dla mikrokontrolerów i pamięci. Z tego powodu wiele mikrokontrolerów ma wbudowany podstawowy system zabezpieczenia podnapięciowego. Najczęstszym trybem awarii jest uszkodzona pamięć flash, z powodu niskiego napięcia powodującego nieprawidłowe działanie kontrolera zapisu pamięci flash.

Innym powszechnym zastosowaniem czujników podnapięciowych jest ochrona akumulatorów. Wiele rodzajów akumulatorów nie lubi rozładowywania do bardzo niskich napięć, albo dlatego, że przeciekają, albo dlatego, że nie można ich w pełni ponownie naładować. Ogniwa LiPo i NiMH są na przykład uszkodzone przez nadmierne rozładowanie. Może być trudno doprowadzić skomplikowany obwód do przejścia w stan niskiego prądu, gdy napięcie spadnie, ale czujnik podnapięcia podłączony do FET między obwodem a akumulatorem jest dość skuteczny i tani.