Pracuję nad projektem MSP430 i jestem bardzo zaintrygowany dwuprzewodowym interfejsem programowania Spy-Bi-Wire . Z tego, co przeczytałem, jest bardzo podobny pod względem funkcjonalności do JTAG, a nawet w niektórych przypadkach wygląda lepiej (oczywiście mniej przewodów, ale także prędkość itp.).
Czy jest coś, do czego JTAG jest zdolny, a ja pominęłbym go, używając Spy-Bi-Wire (debugowanie, punkty przerwania, programowanie flash) i nie włączając standardowego 4-pinowego JTAG na mojej płytce?
Odpowiedzi:
Spy-Bi-Wire to JTAG - warstwa fizyczna jest po prostu inna. JTAG to zestaw poleceń nad interfejsem szeregowym. Głównym problemem jest układ, który debugujesz. Układ, który debugujesz, musi obsługiwać fantazyjne funkcje - nie tylko JTAG. I rzeczywiście, w własnej dokumentacji TI dla interfejsu JTAG na MSP430 wyjaśnia on, w jaki sposób jego układy scalone nie implementują w pełni wszystkich poleceń JTAG (sekcja 3.2, str. 67):
Obsługiwana jest tylko instrukcja BYPASS. Nie ma obsługi instrukcji SAMPLE, PRELOAD ani EXTEST.
Oto zabawna część: ponieważ Spy-Bi-Wire to tylko komunikacja szeregowa, wszystkie rzeczywiste fajne funkcje muszą zostać zaimplementowane w MSP430. Na przykład, ile masz punktów przerwania sprzętowego? Określane przez procesor, a nie przez JTAG, którego używasz. Większość MSP430 ma dwa, niektóre mają osiem.
Tworzę niestandardowe rozwiązanie MSP430, które działają na Teradyne ICT
Moim zdaniem SbW z pewnością nie jest szybszy. Aby wykonać 1 bit przez JTAG, potrzeba 3 cykli zegara. Wtedy ktoś miał naprawdę zły pomysł, aby linia RESET przenosiła dane. Wtedy RESET zwykle ma pojemność co najmniej 1nF, co sprawia, że ładowanie i rozładowywanie jest jeszcze wolniejsze.
SbW nadaje się do bardzo małych flashów, takich jak MSP430G z serii Value, z programowaniem tylko kilku K flashów. Ale w przypadku MSP430F5XX i 6XX lepiej jest zapewnić łączność z całym zestawem JTAG i poświęcić te piny na programowanie, w przeciwnym razie pożałujesz używania SbW.