Czy są jakieś wady bezołowiowej pasty lutowniczej „o niskiej temperaturze”?

Mam zamiar wypróbować moją pierwszą pracę lutowniczą „reflow skillet”, a kiedy patrzę na dostępne rodzaje pasty lutowniczej, widzę, że istnieją bezołowiowe pasty o znacznie niższych temperaturach topnienia niż inne.

Na przykład ten z ChipQuik .

Korzyści wydają się oczywiste, ale jakoś literatura marketingowa nie wspomina o żadnych wadach tego rodzaju pasty lutowniczej. W ilościach, które zamówiłbym, cena wydaje się taka sama. Czy istnieje powód, dla którego formuła Sn42Bi58 nie stała się standardem?

42/58 Tin / Bismuth nie jest nieznany jako lut niskotemperaturowy, ale ma problemy.

Choć szeroko stosowany w niektórych bardzo poważnych zastosowaniach (patrz poniżej), nie jest głównym konkurentem w branży do powszechnego użytku. Nie jest oczywiste, dlaczego nie biorąc pod uwagę jego znacznego wykorzystania np. Przez IBM.

Identyczny z lutowanym przez Ciebie Bi58Sn42 jest:

• Indalloy 281, Indalloy 138, Cerrothru.

  Rozsądna wytrzymałość na ścinanie i właściwości zmęczeniowe.

  Połączenie z lutem ołowiowo-cynowym może znacznie obniżyć temperaturę topnienia i doprowadzić do uszkodzenia połączenia.

  Niskotemperaturowy lut eutektyczny o wysokiej wytrzymałości.

  Szczególnie silny, bardzo kruchy.

  Stosowany szeroko w zespołach technologii przelotowej w komputerach mainframe IBM, w których wymagana była niska temperatura lutowania.

  Może być stosowany jako powłoka cząstek miedzi w celu ułatwienia ich łączenia pod ciśnieniem / ciepłem i tworzenia przewodzącego połączenia metalurgicznego.

  Wrażliwy na szybkość ścinania .

  Dobry dla elektroniki. Używany w zastosowaniach termoelektrycznych.

  Dobra wydajność zmęczenia cieplnego.

  Ustalona historia użytkowania.

  Rozszerza się nieznacznie podczas odlewania, a następnie ulega bardzo małemu dalszemu skurczowi lub rozszerzaniu, w przeciwieństwie do wielu innych niskotemperaturowych stopów, które zmieniają wymiary przez kilka godzin po zestaleniu.

Powyższe atrybuty z fantastycznej Wikipedii - link poniżej.

Według innych odniesień ma niską przewodność cieplną, niską przewodność elektryczną, problemy z kruchością termiczną i potencjał kruchości mechanicznej.

TAK - może MÓGŁO działać, ale byłbym bardzo, bardzo ostrożny, polegając na nim bez bardzo gruntownych testów w szerokim zakresie aplikacji.

Jest dobrze znany, ma oczywiste zalety w niskich temperaturach, był szeroko stosowany w niektórych niszowych aplikacjach (np. Na komputerach mainframe IBM), a mimo to ogólnie nie był mile widziany z otwartymi ramionami, co sugeruje, że jego wady przewyższają zalety, z wyjątkiem być może obszarów, w których aspekt niskiej temperatury jest niezwykle cenny.

Zauważ, że poniższy wykres sugeruje, że wersje z rdzeniem topnikowym wydają się być szczególnie niedostępne jako drut lub preformy.

Wykres porównania:

Powyższa tabela pochodzi z tego znakomitego raportu, który jednak nie zawiera szczegółowego komentarza do powyższych kwestii.

Notatki Wikipedii

• Bizmut znacznie obniża temperaturę topnienia i poprawia zwilżalność. W obecności wystarczającej ilości ołowiu i cyny bizmut tworzy kryształy Sn16Pb32Bi52 o temperaturze topnienia zaledwie 95 ° C, która dyfunduje wzdłuż granic ziaren i może powodować uszkodzenie połączenia w stosunkowo niskich temperaturach. Część o dużej mocy, wstępnie ocynkowana stopem ołowiu, może więc zostać wylutowana pod obciążeniem, jeśli zostanie przylutowana lutem zawierającym bizmut. Takie połączenia są również podatne na pękanie. Stopy o ponad 47% Bi rozszerzają się podczas chłodzenia, co można wykorzystać do wyrównania naprężeń niedopasowania rozszerzalności cieplnej. Spowalnia wzrost wąsów cynowych. Stosunkowo droga, ograniczona dostępność.

Opatentowany przez Motorola Indalloy 282 to Bi57Sn42Ag1. Wikipedia mówi

• Indalloy 282. Dodatek srebra poprawia wytrzymałość mechaniczną. Ustalona historia użytkowania. Dobra wydajność zmęczenia cieplnego. Opatentowany przez Motorolę.

Przydatny raport na temat lutowania bezołowiowego - 1995 r. - nic do dodania do powyższego tematu.

Jedyne, co przychodzi na myśl, to to, że niektóre elementy mogą się nagrzewać niż lut i stopić go?

To bywało dość rzadkie, ale przypuśćmy, że masz komponent, który wykorzystywał niektóre piny jako radiator (niektóre wykorzystują piny uziemiające w tym przypadku), i robiło się cieplej, niż lut mógłby sobie poradzić - lut stopiłby się, połączenie ulegnie awarii, radiator ulegnie awarii, a element się usmaży.

^{- To tylko moje myśli, więc prawdopodobnie jest całkowicie błędne;)}