Czy zdemontowanie niezasilanego zasilacza komputera jest bezpieczne?

Czy po odłączeniu typowego zasilania komputera istnieje ryzyko porażenia prądem podczas jego demontażu? Czy przechowywane są zwykle wysokie napięcia, o których należy pamiętać?

kontekst: usunięcie wentylatora chłodzącego z przestarzałego, ale funkcjonalnego zasilacza przed recyklingiem.

Uwaga bezpieczeństwa dla czytelników: jest to bardzo ogólne pytanie, a odpowiedzi wskażą ogólne wytyczne dotyczące typowych zasilaczy. Należy zachować ostrożność i powstrzymać się od wykonywania jakichkolwiek czynności (takich jak dotykanie drutów lub elementów gołą ręką), które nie zostały potwierdzone jako bezpieczne w danych okolicznościach.

Załóżmy: typowy zasilacz komputera = zasilanie sieciowe.

Istnieje krótkotrwałe ryzyko porażenia prądem przez kondensatory - głównie dwa duże kondensatory stosowane w układzie „pół mostka” w wielu zasilaczach do komputerów PC. Są one rozmieszczone w taki sposób, że zasilanie może być przełączane między nominalnym 230 VAC a 110 VAC łatwo. Te kondensatory chętnie cię zabiją, jeśli im na to pozwolisz.

Czas rozładowania głównych kondensatorów wynosi zwykle kilka sekund przy zasilaniu zaprojektowanym do tego celu.
To może być minuta.
W najgorszym przypadku MOŻESZ oczekiwać godzin.
Najprawdopodobniej nie znajdziesz ich żywych po całym dniu. [Jeśli tak, zwróć uwagę na markę i kup je w przyszłości].

W każdym razie, gdy mamy do czynienia z dużymi kondensatorami, które miały na nich wysokie napięcie, zwięrzę je kawałkiem drutu lub końcówką śrubokrętu itp.

Należy pamiętać, że niektóre kondensatory „same się ładują” częściowo z powodu absorpcji dielektrycznej . Może to trwać kilka minut i może być ekscytujące. Zwykle nie jest to poważny problem, ale należy o tym pamiętać.

„Książka” powie, że powinieneś używać rezystorów, izolowanych sond i okularów ochronnych.
Za pomocą izolowanej końcówki śrubokręta obrócenie głowy, zamknięcie oczu i wzdrygnięcie zazwyczaj pozwala na „bezpieczne” rozładowanie dość dużych kondensatorów z HV na nich (o ile źródło HV zostało usunięte), ale może to zrobić miej nerwy na głowie, możesz zostać spryskany kawałkami końcówki śrubokręta, może to utrudnić odkręcenie śrub w przyszłości, a firma ubezpieczeniowa może odmówić zapłaty wdowie. tzn. kieruj się zdrowym rozsądkiem. (Dawno, dawno temu zrobiłem to z 1000 woltów na czapce, a zasilanie wciąż było podłączone „niezupełnie celowo” - zdecydowanie nie zalecane. Końcówka śrubokręta wymagała ponownego szlifowania :-))

Warto zwrócić uwagę na mniejsze czapki X w fazie neutralnej i czopy Y z obu przewodów zasilających do ziemi. Są to zazwyczaj wysokiej jakości niespolaryzowane i MOGĄ z radością utrzymywać ładunek przez długi czas - test rozładowania ich jest dobrym pomysłem. Zazwyczaj nie są one wystarczająco duże, aby zabić (YMMV), ale mogą bardzo zranić, a odruchowe szarpnięcie ręką w coś ostrego, gorącego lub na żywo jest ryzykowne.

To zależy od wszystkiego. Z tego powodu, z punktu widzenia bezpieczeństwa, każdy kondensator, który może wstrząsnąć, powinien zostać uznany za naładowany, chyba że udowodniono inaczej (tj. Zmierzony znanym dobrym miernikiem lub zwarty ze stałym zwarciem między zaciskami).

Najgorsze przestępcy to zasilacze, które przed wyłączeniem były w stanie awarii - przepięcie, przegrzanie itp. - jeśli przetwornik zostanie wyłączony, większość kondensatorów po stronie pierwotnej nie ma już nic do rozładowania i może wytrzymać długi czas rozładowania do bezpiecznego napięcia - zwłaszcza jeśli zasilacz ma PFC i zasila wewnętrzną szynę 400 VDC.

Kondensatory WN, takie jak CRT, mogą cię szarpać - lampa elektronopromieniowa może utrzymywać ładunek przez bardzo długi czas (niektóre nie mają upustów, a inne nie działają ). Ilość energii zmagazynowana przez CRT jest niewielka ponieważ efektywna pojemność tuby jest rzędu nanofaradów, ale nadal może boleć .