Co jest tańsze i szybsze dla mojego laboratorium, utrzymywanie zapasów komponentów elektronicznych lub zamówienia? [Zamknięte]

Jesteśmy czterema inżynierami elektronikami pracującymi w firmie i mamy laboratorium, myślę, że mamy problem logistyczny z naszymi komponentami, może to być podstawowy przypadek studyjny:

• Mamy kilka stojaków z rezystorami, kondensatorami, układami scalonymi, tranzystorami, diodami, złączami, diodami LED i tak dalej.
• Cały czas mamy projekty i do każdego projektu mamy mnóstwo pudeł z nieposortowanymi komponentami w małych ilościach.
• Obecnie nie monitorujemy naszych zapasów.
• Gdy potrzebujemy komponentów, po prostu zamawiamy, a może rzucić okiem przed zamówieniem w Mouser, Digikey, Farnell itp.
• DUŻA PROBLEM ::: Kiedy musimy przekazać zamówienie, zajmie to co najmniej 1 tydzień z powodów administracyjnych.

Dotarliśmy do punktu, w którym musimy wiedzieć:

• Co jest tańsze? Utrzymać duży zapas (śledzić go) lub zamówić potrzebne nam komponenty (stale)?

Aktualizacja: dodam, że niedawno kupiliśmy kilka zestawów rezystorów / kondensatorów SMD, co uprościło naszą sytuację. Jeśli masz jakieś inne takie wskazówki, byłoby świetnie!

Nie zgadzam się z innymi. Nie, nie zawracaj sobie głowy śledzeniem zapasów. Robisz to dla inżynierii, a nie produkcji, więc znajomość dokładnej liczby części jest o wiele mniej cenna niż czas tracony na aktualizację systemu i nieunikniona praca, gdy ktoś tego nie robi. Inżynierowie muszą być w stanie złapać rezystor bez konieczności wypełniania formularza, nawet po tym fakcie.

Musisz jednak mieć pod ręką części. Zobacz moją odpowiedź tutaj, jak to robimy. To zdjęcie jest dość stare, a nasz zapas części jest teraz prawdopodobnie o 30% większy, ale system jest taki sam.

Zamiast śledzić zapasy, przechowuj schowek lub listę w komputerze w miejscu, w którym brakuje Ci rzeczy lub które chciałbyś mieć. Ilekroć zamawia się nowe części, dołączaj je do listy życzeń.

Kiedy zamawiasz części, zdobądź kilka więcej niż potrzebujesz i umieść je w magazynie. Zwykle kupuj do następnej wyższej przerwy cenowej. Na przykład nie ma sensu kupować jednocześnie mniej niż 100 0805 rezystorów. Jeśli potrzebujesz trzech z jednego układu scalonego, kup 10 lub 20. W ten sposób przedmioty są dodawane do zasobów laboratoryjnych. Czasami, gdy kupujesz jeden przedmiot, zdajesz sobie sprawę, że możesz użyć podobnego przedmiotu i dostajesz kilka z nich.

Pomaga również w standaryzacji niektórych części. Na przykład istnieje wiele wielu małych tranzystorów bipolarnych z małymi sygnałami, które mogą obsłużyć kilka 10 woltów, 100 s mA i są dość szybkie z przyzwoitym wzmocnieniem. W przypadku braku specjalnych wymagań używam do nich MMTB4401 i MMTB4403. Kupujemy te kilka 100 naraz, w zależności od tego, gdzie są przerwy cenowe. Zrobiłoby to wiele innych tranzystorów, ale przyklejanie się do niewielkiej liczby części żelkowych, gdy nie ma to znaczenia, upraszcza zapasy laboratoryjne i ostatecznie zapasy produkcyjne.

Przy zamawianiu części w magazynie należy pamiętać o czasie pracy inżynierów.
Jeśli inżynierowie będą musieli spędzić godzinę na pisaniu listy zamówień zawierającej części wspólne, to z czasem będzie to kosztować więcej niż zwykłe trzymanie pod ręką całej gamy tych części wspólnych.

Na przykład rolka 5000 rezystorów 100 000 kosztuje około 12 USD. Jeśli wydasz te 12 USD za jednym razem, inżynierowie nie będą musieli poświęcać czasu na wyrywanie ich z katalogu i umieszczanie ich na liście zamówień za każdym razem, gdy ich potrzebujesz.

W przypadku części wspólnych mieliśmy regał z rolkami i organizer z tacami.
Odcięliśmy kilkaset rolek i umieściliśmy je w organizerze. Kiedy potrzebowałeś części, zabrałeś go z organizera. Kiedy skończyło się, napełniłeś z rolki. Gdy rolka się skończy, będziesz zmieniać kolejność, zużywając części w organizerze.

Ogólnie rzecz biorąc, to, co się dzieje, to to, że rolka wyląduje na czyimś biurku, dopóki i tak nie będziemy musieli zamawiać czegoś innego, a nowa rolka będzie po prostu częścią tego zamówienia.

Gdyby ktoś miał projekt, który wymagał więcej niż kilku (tanich) części, po prostu zamówiliśmy rolkę i gotowe. W ten sposób stworzyliśmy kolekcję wspólnych części do rzeczy, nad którymi pracowaliśmy.

Proste, tanie, nie wymaga oprogramowania inwentaryzacyjnego.

Droższe części trzymaliśmy w magazynie dzięki programowi inwentaryzacji i zarządzania. Mieliśmy tam rzeczy, które wahały się od niskiej ceny, ale zbyt duże dla organizatora (złącza audio i tym podobne) do drogich (1000 USD za sztukę, małe ilości w magazynie, głównie dlatego, że nasza praca polegała na dostosowywaniu tych drogich przedmiotów).

• Krok 1, zrób spis teraz. Teraz.

• Krok 2, zachowaj dokładność i porządek w ekwipunku.

• Krok 3 Ponownie przeanalizuj potrzeby w przyszłości po rozwiązaniu problemu z zapasami.

Powinieneś mieć pod ręką często używane części. A jeśli nie śledzisz tego, co masz, nie powinieneś prowadzić laboratorium / firmy. Jeśli inżynierowie nie zawracają sobie głowy sprawdzaniem, co masz pod ręką i niepotrzebnie zamawiają, zdobądź nowych inżynierów, którzy to zrobią.

W porównaniu do czasu i możliwości rynkowych (lub ich utraty) komponenty nic nie kosztują.

Do debugowania musisz zachować wybór wiodących rezystorów 1k, 10k 100ohm itp. Z tego samego powodu potrzebujesz również kondensatorów ceramicznych 100nF, 1uF itp.

Śledź swoje zapasy za pomocą arkusza kalkulacyjnego Excel (lub bazy danych, jeśli masz ochotę na flashowanie!) Chociaż masz wiele projektów, nie używaj arkusza roboczego dla jednego projektu, użyj jednego monolitycznego arkusza roboczego, twoje projekty będą miały wiele wspólnych składników, jeśli wiesz co robisz. Następnie można sortować kolumny o projekcie lub parametrami składnik (więc można z nich korzystać), czyli liczbę akcji (tak, aby system BOM można ich używać), lub ilości (aby zobaczyć, czego potrzeba , aby zmienić kolejność) lub koszt (aby zobaczyć gdzie twój kapitał jest związany z wolnymi zapasami, gdy szef zapyta, lub aby zobaczyć, co możesz tanio zamówić 1000), lub miesięczne wykorzystanie (aby zobaczyć, gdzie leży ryzyko twoich dostaw terminowych).

Zamów 1000 worków antystatycznych 5x3 i znajdź odpowiednie szuflady, które dokładnie do nich pasują (lub na odwrót). Zawsze przechowuj komponenty w kolejności numerów magazynowych.

Musisz mieć opiekuna sklepu. Nie ma znaczenia, czy jest to 40% czasu jednego faceta, czy 10% każdego z was, o ile zgadzacie się co to jest i ciągle to robicie. Byłem facetem „odkładania worków do porządku i uzupełnianiem pustych” w mojej ostatniej pracy. Mniej więcej raz w tygodniu spędzam 2 godziny na szufladzie.

Najpierw wyjmij komponenty z arkusza kalkulacyjnego systemu, a następnie komponenty. Wyszukaj wartość ograniczenia, wartość napięcia, opakowanie, tolerancję w arkuszu kalkulacyjnym, a następnie znajdź numer magazynowy, a następnie pociągnij komponent. Dzięki temu nie musisz się martwić, czy sortujesz komponenty według projektu, napięcia, rezystancji lub typu. Najpierw dane, a następnie zapasy, znacznie częściej dostrzegają rozbieżności między zapasem a zapisem, niż gdy tylko pobierzesz komponent z zapasu.

Zachowaj minimum 10x komponentów dla każdego aktywnego projektu. Nigdy nie wiadomo, kiedy może być konieczne zasób prototypowej ilości lub nagłego zamówienia.

DigiKey ma wiele zestawów. Te działały dla nas dobrze. Ponieważ byliśmy w odległości krótkiego spaceru od produkcji, zbudowałem bazę danych części produkcyjnych i numerów części. Baza danych produkcji działała wstecz. Można na przykład znaleźć numery części, ale nie można zrezygnować z wartości, na przykład ponieważ wartości były w polach alfa, których nie można było posortować.