Czy komponenty mają nieużywaną żywotność?

Powiedzmy na przykład, że miałem pudełko pełne tranzystorów, rezystorów, kondensatorów, diod, diod LED, to i tamto, i pozostawiłem je w chłodnym, przeciętnym otoczeniu na powiedzmy ... 50 lat.

Czy te komponenty mają żywotność, gdy nie były używane? Czy wnętrza ulegają degradacji i stają się bezużyteczne jak samochody? A może po prostu ... Siedzą tam?

Pytam o to, ponieważ właśnie wpadła mi do głowy myśl, że jeśli zachowasz dzisiejsze komponenty (i utrzymasz je przez 50 lat), będziesz w stanie ich używać w przyszłości?

Tak, stopniowo będą się degradować; wyhodują blaszane wąsy, może stopniowo się utleniają, ponieważ ich obudowa nigdy nie będzie w 100% szczelna. Również poszycie pinów ulegnie utlenieniu, więc będziesz musiał leczyć je przed lutowaniem. Również wilgoć może się stopniowo wnikać ... trudno powiedzieć, czy miałoby to duży wpływ na dyskrecje, takie jak tranzystory, ale będą cierpieć układy scalone.

Utlenianie odgrywa rolę w degradacji układu scalonego, jeśli warstwa pasywacyjna ma wady, ale zabójcą są metalowe wąsy między szpilkami, podkładkami i drutami łączącymi. Nie powoduje stopniowej degradacji; w zasadzie chip działa dobrze, aż w końcu wąs powoduje zwarcie między elektrodami i matrycą.

Zdjęcie: wąsy na kawałku cynku. Źródło: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Zinc_whiskers.jpg

Podobnie jak samochody, jeśli będą przechowywane w idealnym środowisku (chłodnym i suchym), kilka rzeczy ulegnie pogorszeniu, ale większość nie (przynajmniej niezbyt szybko). W szczególności kondensatory elektrolityczne i akumulatory będą zwykle martwe (zwłaszcza te ostatnie). Guma będzie się pogarszać (drzwiczki DVD lub paski napędów kaset), a stożki głośników również mogą się pogarszać (moje głośniki Keil AMT wymagają ponownego woofer). Kondensatory elektrolityczne mają tendencję do wysychania.

Około 1965 roku jest mnóstwo elektroniki, a podstawowa technologia nie zmieniła się tak bardzo. Na ogół można ją odzyskać, ale być może nie jest w pełni funkcjonalna z krypty. Coś w rodzaju zasilacza UPS, który jest przeważnie pod względem kosztów baterii, jest prawdopodobnie złomem ze względów ekonomicznych, nawet jeśli 95% + części jest nadal w porządku.

Półprzewodniki są zwykle prawie odporne na starzenie, jeśli są chłodzone i nie są zasilane.

Głównym powodem, dla którego części mają termin przydatności do użycia, jest korozja, która utrudnia ich niezawodne lutowanie. Nie stanowi to problemu, jeśli zostaną zmontowane w produkcie, ale jeśli masz na przykład szpule z diodami, diody mogą być w porządku, ale tak skorodowane, że nie można ich używać niezawodnie (przynajmniej nie bez pewnego nieekonomicznego przeróbka). Przechowywanie ich w szafkach o niskiej wilgotności i stosowanie opakowań bezsiarkowych (brązowe pudełka kartonowe są często złe) pomoże.

Czy te komponenty mają żywotność, gdy nie były używane? Czy wnętrza ulegają degradacji i stają się bezużyteczne jak samochody? A może po prostu ... Siedzą tam?

Jasne, ta długość życia nazywa się trwałością .

Co dzieje się, gdy mija? Oto analiza z ładnymi zdjęciami. Oto kolejny.

W inżynierii niezawodności elektronicznej środowisko przechowywania i temperatura wpływają na niezawodność elementu i jego żywotność, na przykład standard MIL HDBK 217f, żywotność elementu elektronicznego zależy od środowiska pracy (środowisko przechowywania w twoim przypadku) i innych czynników, takich jak temperatura, nastawa napięcia (jeśli jest uszkodzony obwód elektryczny).

Weźmy przykład ceramicznego kondensatora 0,1 UF komercyjnego w MIL HDBK 217f, jeśli przypuszczamy, że jest on przechowywany w ziemi, łagodnym środowisku i w temperaturze 30 ° C, wskaźnik awaryjności będzie równy 0,00000001 awarii na godzinę, ale w przypadku jeżeli kondensator jest przechowywany w tym samym środowisku w 0 ° C, FR będzie równa 0,000000002 awarii na godzinę.