Preferencje: Złącze męskie lub żeńskie na pokładzie

Na planszy do prototypowania do użytku przez studentów należy umieścić męskie (pinowe) nagłówki lub żeńskie nagłówki na płytce drukowanej, biorąc pod uwagę, że większość pinów będzie przez większość czasu nieużywana.

Jestem skłonny umieścić żeńskie nagłówki na płytce drukowanej i mieć odpowiednio męskie styki we wszystkich okablowaniach. W ten sposób przypadkowe dotknięcie nieużywanych, otwartych kontaktów jest mniejszym problemem. Ale przeglądając katalogi (Hirose, Molex, ..) Widzę wiele męskich nagłówków do montażu na płytkach drukowanych, ale niewiele żeńskich.

Czy moje rozumowanie jest zacofane? Czego mi brakuje?

Wniosek:

Biorąc pod uwagę wszystkie komentarze tego wątku, jestem skłonny użyć męskich styków złącza na płycie. Doktor J podał ładny przykład osłoniętej szpilki, która zapewni nawet pewną polaryzację, chociaż prawdopodobnie użyję podziałki 2 mm dla zwartości.

Nawet lepiej, jeśli można je ustawiać jeden na drugim, tzn. Gdybym mógł umieścić jak 2x20 otworów w rzędzie i mieć osłonięte złącza o różnej szerokości (powiedzmy albo 2x 2x10, albo 4x 2x5, albo pojedynczy 2x20). Nie jest to jednak możliwe przy typowym osłonie w kształcie pudełka.

Rozwiązanie Właśnie odkryłem nagłówki FCI Minitek . Można je ustawiać jeden na drugim i mają polaryzację i osłonę. Pójdę z nimi.

Zasadniczo, właściwa konstrukcja nakazuje, że - ze względów bezpieczeństwa - wtykowe złącza zasilające robią to za pomocą styków żeńskich, ponieważ będąc osłoniętymi, mniej prawdopodobne jest, że przypadkowo skończą, powodując katastrofę, gdy będą odłączone i gorące.

Konwencja sugeruje, że zawsze powinieneś mieć męskie złącza męskie na płycie i żeńskie złącza na kablach. Wyobrażam sobie, że idea tego polega na tym, że płyta jest zwykle montowana w jakiejś obudowie, która chroni ją przed przypadkowymi zwarciami, podczas gdy jeśli kabel zostanie podłączony do nagłówka, a drugi koniec pozostanie zwisający, żeńskie połączenia na kablu temu zapobiegną przed klapaniem i kontaktem z metalową obudową lub czymś innym, czego styki zasilania lub sygnałowe nie powinny dotykać.

Jeśli Twoim problemem jest przypadkowe narzędzie przypadkowo stykające się ze złączem płytki, możesz zajrzeć w osłonięte złącze szpilkowe, takie jak to od SparkFun :

Chociaż nie zapewnia pełnej ochrony przed dotykiem, błąkany drut lub śrubokręt znacznie rzadziej zwierają piny. Następnie, jeśli uczniowie zostawiają podłączony kabel od strony tablicy i jest on luźny, nie musisz się martwić, że odkryte szpilki wpadną na coś złego.

Wreszcie, kolejną kwestią jest wygoda: nie tylko łatwiej jest znaleźć męskie złącza męskie, znacznie łatwiej jest znaleźć żeńskie złącza IDC do kabla taśmowego lub po prostu wstępnie wykonane kable, aby zaoszczędzić tyle pracy.

Złącza męskie (mądrze porównane do kondycji ludzkiej) wydają się być stosunkowo proste i bezproblemowe. Uszkodzenie jest zwykle łatwo widoczne.

Ze względu na swoją funkcję gniazda żeńskie są zwykle bardziej złożone i podatne na uszkodzenie lub zanieczyszczenie, dlatego wolę umieścić męską część na planszy, gdzie uszkodzenie jest ogólnie droższe, a wszystkie inne rzeczy są równe.

Oczywiście, jeśli nie ma prądu, chcesz zapobiec problemom, które mogą decydować o tym, co zostanie wykorzystane. Nie chcesz, aby napięcie sieciowe znajdowało się pod napięciem na odsłoniętym wtyku męskim (lub żeńskim złączu), w którym ktoś mógłby zostać zszokowany lub zwarcie może spowodować uszkodzenie. Złączki beczkowe stosowane w sznurkach ściennych, które według większości są z natury kobietami, faktycznie mają odsłoniętą powierzchnię zewnętrzną, która może być krótka. Zwykle nie stanowi to problemu, ale widziałem nieizolowane przejściówki z automatycznymi wtyczkami do cygar, które mają dodatnie napięcie na beczce (a zatem napięcie w stosunku do masy podwozia). Jeśli dotknie uziemionego metalu, nastąpi zwarcie.

W przypadku prostych połączeń wstążkowych typu pin-and-pin, pin może być sztywno przymocowany do płyty głównej, podczas gdy gniazdo, ze swojej natury, zgina się i nie może być tak sztywno przymocowane. Z drugiej strony, ponieważ gniazdo musi mieć plastikową ramkę itp., Dobrze nadaje się do zamocowania na końcu kabla.

Drugi problem polega na tym, że gniazdo łatwiej jest uszkodzić niż pin, a kabel jest zwykle tańszy w wymianie niż płyta główna.

Wygodną cechą pinów na płytce jest to, że zworki można łatwo zastosować do tych samych „nagłówków”, które są używane do kabli, więc trzeba uzupełnić mniejszą liczbę części.

I jeszcze jeden szczegół: nagłówki pinów są znacznie łatwiejsze niż gniazda do zainstalowania na płycie bez uszkodzeń za pomocą zautomatyzowanego sprzętu, lutowania przepływowego itp.