Długoterminowy kompromis między inflacją a produkcją

W „Niesamowitej dezinflacji Volckera” Goodfriend and King (2005) przedstawiono równanie cenowe NK

$\pi_t = E_t\pi_{t+1} + h(y_t-y_t^*)$

autor wspomina następnie, że w równaniu nie ma „długoterminowego kompromisu”, ponieważ „produkcja jest na pełnych obrotach, gdy bieżąca i przewidywana przyszła inflacja jest równa”.

Czy ktoś może wyjaśnić znaczenie „długoterminowego kompromisu” i następujące zdanie?

Zauważ, że jeśli (bieżąca i oczekiwana przyszła inflacja są równe), to$\pi_t = E_t\pi_{t+1}$

$$\pi_t = E_t\pi_{t+1} + h(y_t-y_t^*) \implies 0 = h(y_t - y_t^*) \implies y_t = y_t^*$$

W związku z tym, że luka produktowa dąży do zera na dłuższą metę, inflacja doskonale determinuje inflację w następnym okresie, więc polityka pieniężna, która wpływa na inflację w krótkim okresie, nie może wpłynąć na produkcję w długim okresie. Dlatego w długim okresie nie ma kompromisu między inflacją a produkcją.