Niedawno przeczytałem artykuł w „New York Timesie”, który mówił o dewaluacji Chin przez swoją walutę (która, jak sądzę, jest trzymana w ryzach wobec dolara amerykańskiego). Moje pytanie brzmi: w szczególności, jakie narzędzia wykorzystuje bank centralny danego kraju do sztucznej dewaluacji swojej waluty i jaki ma wpływ na handel zagraniczny?
Odpowiedzi:
Zazwyczaj dewaluację osiąga się poprzez sprzedaż krajowej waluty na rynku walutowym i zakup innych walut. Załóżmy, że Chiny sprzedają jeden bilion Renminbi i kupują 157 miliardów dolarów amerykańskich. Z punktu widzenia rynku wygląda to tak, jakby podaż Renminbi właśnie wzrosła. Jak na każdym konkurencyjnym rynku, wzrost podaży spowoduje spadek ceny (tj. Kursu walutowego): jeden juan będzie wart mniej niż wcześniej.
Dewaluacje są dobre dla bilansu handlowego kraju. Firmy mające siedzibę w Chinach ostatecznie dbają o to, z iloma juanami trafią. Załóżmy, że wartość Renminbi wynosi 10 juanów = 1 USD . Oznacza to, że chiński produkt wyceniony na 10 juanów kosztowałby 1 USD amerykańskiego zakupu. Załóżmy teraz, że wartość Renmimbi spada o połowę: 10 juanów = $0,50. Teraz ten sam produkt, nadal wyceniony na 10 juanów, będzie kosztować tylko amerykańskie 50 centów. To tak, jakby wszystko, co eksport z Chin właśnie stało się tańsze! Ten spadek pozornej ceny chińskiego eksportu sprawi, że ludzie w innych krajach będą chcieli kupować więcej chińskich produktów, aby Chiny doświadczyły wzrostu eksportu. Argument działa również w drugą stronę: dla Chińczyka dewaluacja sprawia, że wygląda na to, że produkty amerykańskie stały się droższe, więc Chińczycy będą żądać mniejszej ilości produktów amerykańskich (i brytyjskich, niemieckich itd.), A Chiny będą importować mniej. Razem te dwa efekty oznaczają, że bilans handlowy Chin (tj. Różnica między eksportem a importem) poprawi się w wyniku dewaluacji.
Nie sądzę, że jest to legalne we wszystkich krajach, ale bank centralny może również wydrukować więcej pieniędzy i przekazać je rządowi, który z kolei może wykorzystać je na spłatę długu publicznego.
Spowoduje to inflację, ponieważ jest więcej pieniędzy na te same towary i usługi. Inflacja spowoduje dewaluację pieniędzy.
Uzupełnieniem odpowiedzi Wszechobecnej w odniesieniu do wpływu dewaluacji na handel zagraniczny (i tylko o marginalnym znaczeniu) jest możliwość, że pozytywny wpływ dewaluacji na rachunek bieżący nastąpi dopiero po początkowym pogorszeniu rachunku bieżącego. Ta sekwencja pogarszających się, a następnie poprawiających rachunków bieżących w odpowiedzi na dewaluację nazywana jest efektem krzywej J, wprowadzonym przez, o ile dobrze pamiętam, Abbę i Lernera. Jego obecność można wytłumaczyć rozplątaniem dwóch przeciwnych efektów wynikających z dewaluacji: efektu wolumenu, który pozytywnie wpływa na rachunek bieżący i efektu cenowego, który negatywnie wpływa na rachunek bieżący.
Efekt wolumenu z pozytywnym wpływem na rachunek bieżący jest dokładnie tym, co opisuje Wszechobecny. Negatywny wpływ efektu cenowego na rachunek bieżący wynika z faktu, że każda dana importowana ilość staje się droższa po dewaluacji. Ten efekt cenowy będzie dominował w przypadku, gdy elastyczność cenowa popytu krajowego na import i elastyczność cenowa popytu zagranicznego na eksport krajowy są niskie, ponieważ w takim przypadku wywożone ilości wzrosną tylko nieznacznie, a import nieznacznie spadnie . Innymi słowy, w przypadku niskiej elastyczności cen efekt głośności jest niewielki. Zazwyczaj dzieje się tak w krótkim okresie. Na dłuższą metę można oczekiwać dominacji efektu głośności.
Dewaluacja polega na zmniejszeniu wartości waluty przez krajowy bank centralny 1 i wiąże się ze zmianą lub korektą wartości waluty w stosunku do standardu 2 .
Tym standardem może być złoto lub inna waluta, na przykład dolar amerykański. Główną cechą standardu wymiany jest to, że rząd gwarantuje stały kurs wymiany na walutę innego kraju, który stosuje standard, bez względu na rodzaj banknotów lub monet używanych jako środek wymiany.
Sam proces dewaluacji wiąże się ze wzrostem ilości pieniędzy w obiegu poprzez wydrukowanie więcej 3, jeśli twoja waluta jest w pełni wymienialna 4 lub poprzez sprzedaż rezerwy przedmiotu używanego przez twój kraj jako standard i ustanowienie nowej stałej stopy w odniesieniu do na obcą walutę referencyjną.
Bezpośrednim skutkiem dewaluacji jest obniżenie cen produktów gospodarki, a tym samym zwiększenie konkurencyjności. Dodatkowym zastosowaniem dewaluacji jest ochrona lokalnych gospodarek przed kryzysem regionalnym lub globalnym, ponieważ dewaluacja może być wykorzystana jako bufor.
1. Lub Rada Walut zastępująca funkcję banku centralnego.
2. Jednostki, z którymi można wymieniać tę walutę.
3. Odbywa się to poprzez emisję obligacji lub monetyzację towarów i usług z sektora prywatnego w zamian za obligacje.
4. Waluty w pełni wymienialne, na przykład, to: USD, GBP, EUR.
Jest to kwestia banku centralnego. Dolar jest walutą powszechnie stosowaną na całym świecie. Powszechnie uważa się, że gdyby USA próbowały „dewaluować swoją walutę” w celu uzyskania korzyści ekonomicznej, nie byłoby to skuteczne, ponieważ doprowadziłoby to również do upadku własnej gospodarki. Chiny różnią się znacznie pod tym względem, że są wystarczająco zamkniętym społeczeństwem, które może ci powiedzieć, za co musisz zapłacić. Kiedy dewaluują swoją walutę, mówią swoim obywatelom, że jeśli kupią ten samochód z USA, trzeba zapłacić więcej. Lub kup Chiny, a będzie taniej. To nacjonalizm. Tyle że próbują to maskować jako wolny handel. Niektóre media nie opowiadają pełnej historii.