Po co stosować marginalną niż średnią stawkę podatku w analizie zachęt?

Dlaczego analitycy podatkowi martwią się o krańcowe stawki podatkowe, a nie średnie efektywne stawki, w poszukiwaniu motywacyjnych skutków podatków

Ludzie podejmują decyzje na podstawie tego, jak decyzja zmieni rzeczy. Jeśli pracuję za dodatkowe 1000 USD czasu, muszę zapłacić 1000 USD * tekst {marginalna stawka podatku} $ w podatkach. Średnia stawka nie ma znaczenia dla tego obliczenia. Jest to trochę bardziej skomplikowane, ponieważ krańcowa stawka podatkowa może zmienić się ponad 1000

Jedynym momentem, w którym średnia stawka podatku miałaby znaczenie, byłaby sytuacja, w której prosiłbym na początku roku, czy sensowne byłoby nie pracować przez cały rok. Ale mogę osiągnąć ten sam wynik z marginalną analizą podatkową i nie ograniczać się do początku roku. Analiza oparta na marginesach musi już obsługiwać takie rzeczy, jak krańcowa zmiana stóp.

Średnia stawka podatku dostarcza użytecznych informacji, tak rzadko, że nie ma sensu ich używać.

Stopa marginalna mówi nam, jak zmiana stanu rzeczy wpłynie na rzeczy. Jeśli moja marginalna stawka w tym przykładzie wynosi 25%, mogę zarobić dodatkowe 750 USD, pracując dodatkowo. Czy to więcej niż moja wartość mojego wolnego czasu? To prawdziwa decyzja.

Dodając do pytania Brythana: Prawdą jest, że krańcowa stawka podatku jest ważniejsza dla zachęt niż średnia stawka podatku, ponieważ ekonomiści regularnie (i często słusznie) myślą o marginalnych zmianach w danej sytuacji. Są jednak w tym niedociągnięcia.

Jednym ze standardowych rezultatów ekonomicznych / społecznych czynników ekonomicznych jest to, że podaż pracy jest bardziej wrażliwa na rozległy margines (bez względu na to, czy działa), czy intensywniejszy margines (ile godzin pracy). Osoba nieaktywna zawodowo, która rozważa podjęcie pracy, musi przejść od zera godzin pracy do pewnej dodatniej liczby godzin w tygodniu (8, 20, 40 ...). Dla tej osoby krańcowa stawka podatku niewiele mówi o zysku pieniężnym z wejścia w danej liczbie godzin i niektórych potencjalnych zarobkach. Z tego powodu OECD oblicza alternatywne środki motywacyjne. Na przykład Stawka podatku od uczestnictwa mierzy udział dodatkowych dochodów podlegających opodatkowaniu (w tym potencjalną utratę świadczeń socjalnych). Ten środek, choć podlega wielu założeniom, może być bardziej informacyjny na temat zachęt do szerokiego marginesu podaży pracy.

Cały system gospodarczy, nie mówiąc już o zachętach, opiera się na efektach marginalnych Opodatkowanie może być pobierane od dostaw czynników produkcji (na przykład praca, kapitał) lub od łańcucha wartości do produktu końcowego ((VAT)

Krzywa podaży z definicji to koszt marginalny funkcja (gdzie przekracza średni koszt) Tak więc opodatkowanie pracy lub kapitału z definicji opodatkuje koszt marginalny produkcji i wpłynie na motywację do produkowania więcej: za każdy punkt na szczycie krzywej podaży (MC) występuje dodatkowy koszt. Jedynym odniesieniem do średniej jest to, czy dostarczać produkt. Dotyczy to przede wszystkim krzywych pracy lub podaży kapitału, ale będzie także wpływać na koszt produktu końcowego

Bezpośrednie opodatkowanie produktu końcowego spowoduje podobny efekt, gdzie zasadniczo produkt będzie kosztował więcej, a podaż zaspokoi popyt na wyższym poziomie cen, mniejszej ilości zużytej, co wpłynie na produkcję marginalną